تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

نگاهی به اعتراضات صنفی معلمان در 50 سال اخیر

نگاهی به اعتراضات صنفی معلمان در 50 سال اخیر

دو ماهنامه چشم انداز شیرزاد عبداللهی


http://www.meisami.net/cheshm/Cheshm/Cheshm/ch66/ch66-30.htm

تشکیلات چیست ؟


تشکیلات چیست؟

بخش اول

تشکیلات مجموعه ای مستقل است که یک مأموریت خاص دارد و می تواند با نیت های انتفاعی و غیر انتفاعی تأسیس شود.

ویژگی ها:

۱_یک پدیده انسانی است.

۲_مجموعه ای از انسان ها است.

۳_ مجموعه ای از انسان های هم اندیشه است.

۴_مجموعه ای از انسانهای هم هدف که نقش های مکملی برای خود می سازند.

۵_ مجموعه ای از افراد که برای رسیدن به هدف استراتژی خاص یا ویژه ای دارند.

@zanyarikurdstan


بخشی از بیانیه 10 فروردین 86 شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

بخشی از بیانیه 10 فروردین 86 جلسه شورای هماهنگی.تشکل های. صنفی فرهنگیان.ایران در تهران " (" پس از یک دهه حرکت صنفی و انجام همه ی اقدامات مدنی اعم از مکاتبات ، طومارها ، تحصن ها ، تجمعات اعتراض آمیز و برگزاری جلسات مکرر با مسئولان اجرائی کشور و نمایندگان مجلس ، برای فرهنگیان کشور روی کار امدن دولتی با شعار مهرورزی و عدالت محوری و مجلسی یا شعار معیشت مداری ، نوید روزهای خوش و رفع تبعیض و بی عدالتی بود ، ولی پس از گذشت سه سال از عمر مجلس و قریب دوسال از عمر دولت ، برهمگان توخالی بودن وعده ها محرز گردید ."

فعالیت صنفی به سیاسی آلوده نشود

فعالیت صنفی به سیاسی آلوده شود


درود و شادکامی نثارتان

دوستان عزیز!

فعالبت های صنفی در هیچ شرایطی نبایستی آلوده سیاست بازی های امروز جامعه بشود.

معلم به عنوان الگو می تواند در فعالیت های اجتماعی از انحرافات و آسیب های جریانات سیاسی به دور باشد.

اکثریت اجتماع ما با توجیه کاری،آلوده سیاست زدگی و دغل کاری در جنبه های مختلف شغلی و اجتماعی شده است.به قول معروف و پر رواج امروزی بین بد و بدتر،خود را مجبور به انتخاب بد میدانند در حالی که واقعیت این است که به وجود آورنده وضع موجود ، همین تفکر و شیوه ی عملکرد همین انسان هاست.

به نظر من انسان همواره بر اساس باور خودش آزاد در انتخاب بهترین است.

زندگی قابل تکرار نیست تا یکبار بد زندگی کنیم و بار دیگر............

زندگی در همین لحظه ها جاری است و بپذیرید هرچیزیی همانجایی است که باید باشد،یعنی حقیقتی که به دنبالش میگردید و در آسمان ها میجویید و یا عدالت خداوند،همینک و همینجا در واقعیت زندگی وجود دارد.

دوستان عزیز!

زندگی قابل قطعه قطعه شدن و تجزیه نیست.همه چیز به هم وابسته است.

زتدگی همین لحظه های هست که هست و نه هیچ چیز دیگر.

زندگی در راه بودن است هیچ مقصدی در انتها ندارد.زندگی اصلا انتها ندارد،که بخواهد مقصد داشته باشد.

من در تعجب هستم از کسانی که می خواهند با یک جریان سیاسی به موفقیت برسند،اگر منظور این است که می خواهند با این رفتار ها و جریانات ، زود تر به خواسته های خود برسند؛از نظر من این،یک انحراف است و به محض اینکه در بیراهه قرار گیرند هرچه تلاش نمایند، نه به هدف می رسند بلکه نیرو ها و انرژی های نابشان تحلیل می رود و اوضاع اسف بار کنونی تداوم می یابد.

در جامعه ی ما روحیه ی جمع گرایی وجود ندارد و هرکس اندیشه ی خود را برتر میداند؛حتی صلح جویان ما با نیت خیر،قدرت پذیرش و تحمل دیگر اندیشمندان را ندارند وکمتر به تعامل می رسند و معمولا برخورد تقابلی و حذفی با یکدیگر دارند.در حالی که راه نجات کنار گذاشتن این منیت ها و تمرکز بر اشتراکات است.

راه حل پیشنهادی من فارغ از فضای حاکم بر جامعه که مسموم کننده و مشمءز زاست ومراقبه ی زیادی را می طلبد، اینست:

ارتباط و ایجاد جمع.

سعی نماییم به روش های مختلف ارتباط برقرار کنیم وجلسه برگزار نماییم تا یگدیگر را بیشتر بشناسیم.

شناخت و آگاهی راه نجات است، که در نشت های گروهی به دست می آید.

انرژی در جمع سیلان می یابد و خداوند در میان جمع است.

همکاران گرامی تنها و تنها با خودشناسی و تغییر خود به طوری که دیگران را رها از خوب و بد بودنشان از خود بدانیم و بپذیریم ، می توانیم به خواسته های انسانی و حالت ایده آل زندگی دست یابیم که از همین لحظه و با همین داشته ها می توان شروع کرد.

چرا آب را گل آلود می کنیم؟!!!

بیایید با همبستگی اندکی که داریم بدون دغدغه های مرضناک جریانات سیاسی ، ابتدا کانون صنفی را با همه ی سختی های مسیر ، شکل دهیم.سپس با هماهنگی کانون ارتباط بین همکاران را تسهیل و برقرار نماییم.

ارتباط بیشتر منجر به شناخت و آگاهی از حق و حقوق وراه کار های رهایی میشود.ودر مجموع به رشد معلم می انجامد.

و اطمینان داشته باشید رشد و هماهنگی معلم، بقیه ی جریانات اجتماعی و فرهنگی را تحت تاثیر و هدایت خود قرار خواهد داد.

معلم امروز ،خودش گم است.

حرکت اکنون معلم یک تمرین پایاپاست.همچنان که خود را و یکدیگر را می یابیم به خواسته های خود نیز دست می یابیم.این قانون طبیعت است.وهیچ کسی و هیچ قدرتی را یارای مقابله نیست.

دوستان گرامی!!!

قدر خود را بدانیم وبا توجیه کاری و شرط و شروط و مقایسه باعث ضایع شدن فعالیت های خود نشویم.

به ما چه ربطی دارد که دیگران چه کار می کنند،ما کاری را که درست می دانیم ،با همفکری و مشارکت یکدیگر انجام دهیم،کاری را که می توانیم، حال اینکه به چه نتیجه ای میرسد از توان ما خارج است.رسالت ما زندگی کردن در لحظه ی حال است با تمام توان و کیفیت ممکن،همین و بس.

شاد باشید.

به نقل از گروه فرهنگیان تربت در واتساپ

جهار ماه اعتراض



چهار ماه اعتراض


مهدی بهلولی،روزنامه شهروند،ص آخر،21 اردیبهشت 94 

 این بار،یعنی هفدهم اردیبهشت،برخی از بزرگان هم آمده بودند. آمده بودند رو به روی مجلس،خانه ی مردم،در میان 3- 4 هزار آموزگار معترض عدالت خواه. از آن میان پیری پرآوازه بود که زیر آفتاب تند و تیز نشسته بود. آمده بود میان آموزگاران معترض؛آمده بود میان جنبش مدنی،خشونت پرهیز و عدالت خواهانه ی آنان. چندان حرفی نزد،اصلا برای حرف زدن نیامده بود. چندان هم نباید حرفی می زدیم. قرار گذاشته بودیم کسی حرفی نمی زند و گردهمایی مان،خاموش است. تنها آمده بود که بگوید تنها نیستید و "من" هم در کنار شما هستم،همین. اما نمی دانم چرا به نزد من،این "من" یک تن نبود و او را یک جمع می دیدم. گویی با خودش همه ی عدالت خواهان و آزادی خواهان تاریخ معاصر ایران را هم آورده بود. نمی دانم چرا فکر می کردم تنها نیامده و بی گمان با مصدق آمده است و هی چشم چشم می کردم تا مصدق را هم ببینم و هی در میان جمع،نام برخی از بزرگان و خوش نامان تاریخ ایران از ذهنم می گذشت و نگاه می کردم تا آنان را هم ببینم. شاید دلیلش این بود که چند روز پیش،در 12 اردیبهشت،به همراه شماری از دوستان- پنجاه شصت تنی بودیم البته- رفته بودیم ابن بابویه،بر مزار ابوالحسن خانعلی،شهدای سی تیر،تختی،و غلامحسین صدیقی- و کاش دهخدا و خیلی دیگر را هم می رفتیم؛ اما نرفتیم،یعنی نشد.  

 البته به میان ما،بزرگان دیگری هم آمدند. در ذهنم به دنبال وجه اشتراک آمدگان می گشتم. گفتم باید چیزی باشد پیرامون کتاب "گفتمان و حقیقت،تبار شناسی حقیقت گویی و آزادی بیان در تمدن غرب" نوشته ی میشل فوکو . کتاب،تاریخ فاش گویی در برابر قدرت است و مجموعه ای از سخنرانی های فوکو. علی فردوسی هم بسیار زیبا و دلنشین،آن را به فارسی برگردانده است. فردوسی البته در درآمدش سخنانی از عین القضات آورده : "اگر گویم نشاید. و اگر خاموش گردم هم نشاید. و اگر این واگویم نشاید. و اگر وانگویم هم نشاید. و اگر خاموش شوم هم نشاید." خب،ما آموزگاران و کارگران و پرستاران هم که گردهمایی برگزار می کنیم داریم فاش از بی عدالتی سخن می گوییم. وجه اشتراکی از همگی ما،شاید همین باشد. 

 باری،چهار ماه اعتراض،بی فایده نبود. این که چیزی به حقوق مان افزوده شده باشد،دست کم تاکنون که نشده  اما بی گمان به اعتبارمان افزوده شده. از روزهای پایانی دی ماه گذشته تاکنون،چندین بار گردهمایی های سراسری و پراکنده داشته ایم اما خوشبختانه با کمترین تنش همراه بوده. فرهنگیان،دلیری،همبستگی و فرهیختگی شان را نشان دادند و دولت یازدهم هم "تدبیر" و هوشمندی و شکیبایی اش را. شعارها البته تنها گرد تبعیض و حقوق و دستمزد پایین آموزگاران برنمی گردد. به خصوصی سازی آموزش،شرکتی کردن آموزش،و کالایی سازی آموزش هم اشاره می شود. و از این که 65 درصد مدرسه های کشور یا ناایمن اند و باید نوسازی شوند و یا از ایمنی کامل برخوردار نیستند و باید مقاوم سازی شوند. و این که چرا برای جلوگیری از رخ دادن آتش سوزی های دردآور و جانگداز سفیلان و شین آباد کاری نمی شود؟ مگر خود فرادستان نمی گویند برای ایمن سازی سیستم گرمایشی مدرسه های کشور،سیصد تا پانصد میلیارد تومان نیاز است،آیا برای کشور ثروتمند ایران،به راستی این پول زیادی است؟ چگونه است که بابک زنجانی،آن هم بدون وثیقه درست و حسابی و تنها با چک شخصی خود،می تواند برود از بانک سرمایه،که بانک آموزش و پرورش است سیصد میلیارد تومان وام بگیرد و پس ندهد،اما خود آموزش و پرورش نمی تواند همین پول را خرج استاندارد کردن سیستم گرمایشی مدرسه ها کند تا از این به بعد،دیگر کلاس درسی آتش نگیرد،دست و وصورت دانش آموزی نسوزد و جان دانش آموزی از دست نرود؟       

http://shahrvand-newspaper.ir/Default.aspx?NPN_Id=235&pageno=20

حضور زنان در عرصه صنفی

  حضور زنان در عرصی صنفی


حضور زنان فرهنگی درعرصه ی فعالیتهای صنفی ،سیاسی ومدنی ،حکایت از بلوغ فکری وگذار جامعه ی ایران دارد،به نظر می رسد که "اسطوره ی زن"شکسته شده است ،چیزی که ازبابت آن باید برخود بالید.درحرکات اخیر عدالت خواهی فرهنگیان ایران ،زنان نشان دادند که هرگز مقابل تبعیض سکوت نمی کنند وپابه پای مردان فعالیت می کنند وایستا ده اندوهمواره حضور فعال دارند .زنانی که از اقصی نقاط ایران ،متفاوت اما متحد ،گرد آمده اند وتوفیق یافته اند تا به طور گروهی ،برای نیل به اهدافی مشترک ،فعالیت کنند ،زنانی بی نام ونشان ومعمولی اما درعین حال خارق العاده ....راضیه سرشتی ٩٤/٢/٢٠

به نقل از گروه صدای معلم 49 در تلگرام

سرود صنفی

سرود صنفی


سلام همکاران:"سرود صنفی" پیشنهاد:

در برخی اتحادیه های کشور ها سرود

خاص خود را دارتد . نشان تبلور اهداف

آنها دارد. و در اعتراضات آن سرود

را می خوانند .  به شرکت کننده گان

انژری مثبت می دهد. در ایران دانشجویان

یار دبستانی را می خوانند. کارگران هم

سروده ای دارند. از همکا ان هنرمند یا

بستگان آنها هنرمند هستند . در این  زمینه

مطالعه و تحقیق کنند. یادم هست .بنده

و رسول بداغی به چند مرکز موسیقی

در میدان انقلاب رفتیم . در خواست این سرود صنفی را کردیم . متاسفانه .مبلغ

سنگین می خواستند   در توانایی ما نبود.

به همکار صنفی هنرمند  قاسم زاده از انزلی که هم آواز می خوانند و هم

تار می زنند و چند ین کنسرت اجرا کرده اند.این پیشنهاد دادم . قرار است ایشان هم پیگیری کنند . ولی کافی نیست. این سرود نیاز به زمان و تحقیق دارد .تا بتوان

 سروده ای مطابق اهداف صنفی

معلمان باشد. فکر کنم این سرود

حماسی،احتماعی،تهیج کننده باشدبهتر است.پس تهیه چند بار آزمایشی 

اجرا گردد. پس از نظر سنجی 

وتایید همکاران و تشکل ها اجرا

گردد.

محمد خاکساری :  tel: 09121090293

ایمیل کانون همدان

kanoonmoalemanhamedan@gmail.com

وبلاگ کانون معلمان همدان

http://kanoonhamedan.mihanblog.com

ایمیل خاکساری

Khaksari902@gmail.com

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

   tts902.blogsky.com

سومین تجمع سراسری معلمان




سومین تجمع سراسری معلمان در سکوت برگزار شد/ گزارش تصویری 


خبرگزاری ایلنا : 

هزاران معلم در شهرهای مختلف ایران صبح امروز (پنج شنبه ۱۷ اردیبهشت) در اعتراض به آنچه دستمزدهای ناعادلانه می‌خوانند، تجمع سکوت برگزار کردند. 

بر اساس گزارش‌هایی که تا این لحظه در اختیار خبرنگار ایلنا قرار گرفته است معلمان ناراضی امروز در شهرهای سنندج، همدان، بندر عباس، ایلام، زنجان، کرمانشاه، بروجرد، سبزوار، دامغان، تبریز، تهران، شیراز، اصفهان، قزوین، رشت، اراک، شهرکرد، اردبیل، بندرعباس، زاهدان، بروجرد، بوشهر، دهدشت و کوهدشت تجمع کرده‌اند.

تجمع سکوت معلمان در بیشتر شهر‌ها مقابل ادارات آموزش و پرورش برگزار می‌شود اما معلمان ناراضی در استان‌های تهران و البرز مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کرده‌اند. شمار حاضرین در تجمع مقابل مجلس به ۳ هزار نفر می‌رسد. خبرنگار ایلنا حضور ماموران نیروی انتظامی در این تجمع را پر شمار گزارش کرده است.

از سویی خبر می‌رسد روز گذشته، یک نهاد نظارتی شماری از فعالان صنفی معلمان را احضار کرده‌ است و تنها به این شرط به آن‌ها اجازه داده شب به خانه بروند که تعهد دهند در تجمع سراسری امروز شرکت نمی‌کنند.

این در حالی است که رئیس جمهور سه روز پیش در تاریخ ۱۴ اردیبهشت در آیین بزرگداشت مقام معلم گفته بود: «معلمان ممکن است مشکلات معیشتی داشته باشند و تلاش دولت به عنوان شاگردان آنان این است که در حد توان کمک کند، البته ما حق اعتراض را برای تمام اقشار و اصناف محفوظ دانسته و به رسمیت می‌شناسیم. من نسبت به معلمین نیز حق اعتراض را به رسمیت می‌شناسم، ما مشکلات آنان را می‌دانیم و البته آنان نیز مشکلات ما را می‌دانند.»

در بیشتر پلاکاردهایی که معلمان در تجمعات امروز حمل می‌کنند، مطالباتی نظیر بهبود وضعیت معیشتی، آزادی معلمان زندانی و استعفای وزیر آموزش و پرورش دیده می‌شود.

همچنین در پارچه نوشته‌هایی که معلمان حمل می کنند شعارهایی به چشم می خورد از جمله «خط فقر سه میلیون، حقوق ما یک میلیون»، «فقر را شاید تحمل کنیم، ولی فرق را هرگز»، «آزادی معلمان زندانی، بداقی، باقری و هاشمی»، «آقای وزیر! هشدار»، «وزیر بی‌لیاقت، استعفا استعفا»، «معلمان باید مدیران مدارس را انتخاب کند»، «معلم فریاد می‌زند، رسانه سانسور می‌کند»، «معلمین از فرق می‌نالند نه از فقر»، «دغدغه معلم معیشت است»، «فریاد سکوت برای رفع تبعیض»، «این تجمع کاملا صنفی و غیر سیاسی است»، «خصوصی سازی مدارس مخالف اصل ۳۰ قانون اساسی است»، «معلم بیدار است از تبعیض بیزار است». 

تجمعات امروز، سومین اعتراض سراسری معلمان به شمار می‌رود که به دعوت کانون صنفی معلمان ایران برگزار می‌شود. معلمان معترض علاوه بر تجمع سراسری امروز، دو بار دیگر در تاریخ‌های ۱۰ اسفند سال گذشته و ۲۷ فروردین امسال در بیشتر شهرهای ایران به صورت همزمان تجمع کرده بودند.

http://www.ilna.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%B1%DB%8C-9/275519-%D8%B3%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%B1%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%DA%A9%D9%88%D8%AA-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%AF-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1%DB%8C

همکاران ! درود بر غیرت و شرفتان .

آفرین بر شما که رستاخیز عدالت خواهی ۱۷ اردیبهشت را خلق نمودید  

تا زمان اعلان تجمع بعدی مجموعه اقدامات  فوری زیر مطابق برنامه های پیشنهاد شده  فرهنگیان سراسر کشور ضروری به نظر می رسد !

۱ -  نپذیرفتن مراقبت ، تصحیح اوراق امتحانی ، ناظر امتحانات و .. در امتحانات نهایی خرداد و شهریور .    

۲- شروع حرکت های حقوقی از طریق شکایت به دیوان عدالت اداری  از هم اکنون و به ویژه در فرصت خرداد ماه .

 ۳-درج نمرات واقعی مستمر و پایانی خرداد .

درود بر شرف معلمی ! 


نگاهی گذرا به موقعیت و جایگاه معلمان



ضروری است نگاهی گذرا به موقعیت و جایگاه معلمان در جامعه خود داشته باشیم تا با آگاهی از وضع موجود ، راه رسیدن به وضعیت مطلوب را بیابیم .

برای این کار در « دانش برنامه ریزی » از روش ها و تکنیک های مختلف می توان استفاده کرد که یکی از رایج ترین آن ها روش " SWOT " برای سازمان ها و مجموعه های اجتماعی است . در این تکنیک، اصطلاحات یاد شده دارای معانی زیرند :



الف ) نقاط قوت ( STRENGTH )

-کثرت معلمان جامعه و تفوق جمعیتی آن ها به گروه های شغلی دیگر

-سطح بالای دانش و آگاهی های اجتماعی معلمان

-گستردگی جغرافیایی از حیث پراکندگی معلمان در سراسر کشور

-میزان نفوذ اجتماعی و فرهنگی معلمان در جامعه



ب) نقاط ضعف ( WEAKNESS )

-کمبود سطح خودآگاهی معلمان متناسب با اهمیت شغلی ، جایگاه اجتماعی و منزلتی خود

-عدم وجود تشکل های صنفی ، اجتماعی قدرت مند در بین معلمان

-کمبود سطح خودآگاهی معلمان در مورد اهمیت و ضرورت کار جمعی سازمان یافته صنفی و اجتماعی

- تفرق و عدم سازمان یافتگی تشکل های مختلف معلمان کشور

-فقدان پایگاه اجتماعی قوی تشکل های معلمان

- کمی اتکا به نفس در بین معلمان



ج) فرصت ها ( opportunity )

- دارا بودن منزلت اجتماعی بالا در سطح جامعه

- داشتن نقش موثر در شکل گیری شخصیت فردی دانش آموزان و به تبع آن هویت جمعی جامعه

- دارا بودن شان بالای اجتماعی ومنزلتی نزد رهبران سیاسی اجتماعی جامعه



د ) تهدید ها ( THREAT )

-ناچیز بودن سهم بخش آموزش و پرورش از بودجه عمومی کشور به نسبت جمعیت تحت آموزش کشور

- ناچیز بودن حق الزحمه معلمان در ازاء فعالیت آموزشی و پرورشی که دارند در مقایسه با سایر اقشار و گروه های جامعه

-عدم حضور فرهنگیان در عرصه برنامه ریزی ها ، ساختار تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های مهم کشور

-تضعیف روند شکل گیری نهادهای مدنی به طور عام و نهادهای معلمان به طور خاص توسط نهادهای حاکمیتی کشور

- عدم تحمل و تمایل حاکمیت به شکل گیری نهادهای مستقل و قدرت مند صنفی در بین معلمان و اتخاذ سیاست تضعیف تشکل ها و اختلاف افکنی بین آن ها

- گرفتار شدن در چنبره مشکلات روزمره اقتصادی به دلیل ضعف بنیه معیشتی معلمان



جمع بندی

با توجه به تجارب معلمان در جوامع مختلف ، به نظر می رسد معلمان کشور برای ارتقاء وضعیت خویش بایستی ضمن توجه به شرایط امروز کشور و رعایت نکات چهارگانه فوق ، سعی و کوششی مستمر ، جدی و صبورانه را در پیش گیرند تا بتوانند در مدتی نه چندان طولانی گام های موثر در این مسیر بردارند که اهم آن ها به قرار زیر است :

-ضرورت سازمان یابی معلمان در قالب تشکل های مدنی ؛ نظیر تشکل های صنفی و انجمن های اجتماعی غیر دولتی و در ادامه آن بر ایجاد اتحادیه سراسری که یک ضرورت اجتناب ناپذیر است .

- تشکل های معلمان باید عمده تلاش و فعالیت های جهت دار خود را مصروف ارتقاء جایگاه شانیتی ، درآمدی ، امنیت شغلی ، خودآگاهی صنفی و اجتماعی معلمان کنند .

-ضمن احترام به تکثر برداشت و فهم از مسائل اجتماعی و اقتصادی ، معلمان از ستیز و تضعیف یکدیگر بپرهیزند و در صحنه های اجتماعی متحد و مکمل یکدیگر باشند .

- تشکل های معلمان باید ضمن داشتن ارتباط معقول و سنجیده با ارکان مختلف حاکمیت ، استقلال خود را حفظ کرده ولی از وابستگی و ارتباط غیرمعقول با او احتراز کنند .

- تشکل های معلمان با توجه به شرایط حاد سیاسی و اجتماعی کشور بهتر است فقط بر ماهیت صنفی و اجتماعی خود تاکید ورزند .

به نقل ار گروه فرهنگیان 30 کر مانشاه

جنبش صنفی و حق طلبی فرهنگیان آغاز شده


جنبش صنفی و حق طلبی فرهنگیان آغاز شده.


واین موج به اندازه ای پرتوانه که سیاسیکاران تلاش میکنن سوار این موج بشن و بهره ی حزبی و شخصی ببرن.

در این میون مجلس و  راستیهای مقابل دولت تلاش دارن که جنبش ما رو اعتراض به دولت نشون بدن.

ما به دولت اعتراض داریم ولی دلمون از این مجلس و دولت پیشین خونتره:


1_حرکت ما صنفی است نه سیاسی


2_مجلس میگه که وزیر ما ناکارآمده.

وزیر کارامد ما نجفی بود و خود شما اجازه ندادید که بیاد.


3_شما در دولت پیش که هشت سال دراختیار همفکرای شما بود، چه کردید برای فرهنگیان جز سرکوب؟


4_سهم فرهنگیان از درامدهای نجومی نفت چه بود؟


5_هم در دولت پیشین هم در زمان این دولت، شماکدوم مصوبه رو به سود معلمان به تصویب رسوندید؟


6_چرا این دلسوزیهای پوچ شما برای فرهنگیان، همیشه نزدیک انتخاباته؟


7_همین اعتراضات در سال 85 هم رخ داد ولی شما جز سرکوب و کتک کاری چه کردید؟


8_همفکران شما در صدا وسیمای میلی، جز دروغ پراکنی و تمسخر فرهنگیان، چه میکنن؟


پس بدونید که معلم بیداره.

ما زبان را ننگریم و قال را


جنبش صنفی ما به راه افتاده و حق خود را خواهد گرفت. بفرما ! 

این گوی و این میدان، تو زودتر حق ما رو بده.

به نقل از فرهنگیان 6 گروه تلگرام

جامعه معلمان اگر محافظه کار نبودند


جامعه معلمان اگر محافظه کار نبودند

میز گردی با خودم در خصوص تجمع



میزگردی با خودم در خصوص تجمع                
         


س: تجمع خود جوش یعنی چه؟
پ: یعنی متولی رسمی نداشته باشد.
س:این یعنی کسی آن را برنامه ریزی نکرده؟
پ:چرا برنامه ریزی داره ولی این برنامه ریز یک شخص حقوقی که متولی نهاد خاصی باشد نیست.
س: خوب چرا خود جوش؟
پ:سوال جالبی مطرح کرده اید. ببینید در این سالهای اخیر کانون که متولی اصلی حرکت های صنفی بوده ، به انواع مختلف تحت فشار گذاشته شده تا آن کارآیی سندیکایی را که مد نظر بدنه است نداشته باشد . مجمع های عمومی که پشتوانه هر نهاد مدنی هستند اجازه برگزاری جلسات را نگرفته اند و هنوز هم چنین اجازه ای ندارند.بدیهی است که بدون حضور مجمع ارتباط راس هرم با بدنه قطع می شود و کل مجموعه قدرتش را در حرکات جمعی از دست می دهد. اعضای کانون عموما با انواع محکومیت ها روبرو هستند.که برنامه ریزی حرکات بعدی را برایشان مشکل و ناممکن کرده است. 
س:خوب این خودجوشی چه کمکی به این مساله می کند.
پ:این خودجوشی در درجه اول بار مسوولیت را از دوش اعضای کانون برمی دارد و اجازه می دهد ایشان همچنان در راس هرم بمانند و محور اتحاد و همسویی بدنه باشند .و در درجه دوم پشتوانه ای می شود برای کانون تا در مذاکرات صنفی با تکیه بر این حرکت عظیم دست قوی تری داشته باشد و هم تضمینی باشد که در آینده فشار از روی کانون برداشته شده و هزینه حرکات را برای آنها کاهش دهد با این فرض که چه کانون باشد و چه نباشد بدنه به حرکت خود ادامه می دهد پس فشار بر کانون بیهوده است.   
س: یعنی این حرکت برای قدرت بخشیدن به کانون انجام گرفته؟
پ: خیر . این حرکت در اعتراض به  مشکلات فراوانی بوده که سال های سال است آموزش و پرورش با آنها دست به گریبان بوده و هر بار هم که صدایی برخواسته با امنیتی کردن فضا و انتساب فعالان صنفی به براندازان و غیره زمینه برخورد با آنها را بوجود آورده و صدای اعتراضات را از بین برده اند.
س:چه کسی این برخوردها را انجام داده؟
پ: این برخوردها را آن بخشی از حاکمیت انجام داده که آموزش و پرورش را نهادی مصرفی دیده که باری بر روی دولتهاست که مجبورند به زور به دنبال خود بکشند پس هر اعتراضی می تواند این با را سنگین تر کرده و به کل نظام ضربه بزند. پس باید در جهت دفاع از نظام با این خواسته ها مقابله کرد. 
س: خوب آموزش و پرورش مصرف کننده هست، نیست؟
پ: در ظاهر بله، آموزش و پرورش مانند ارگانهایی مثل وزارت نفت و یا بهداشت در ظاهر پولسازی ندارد.ولی این ظاهر ماجراست در واقع در باطن آموزش و پرورش کلیدی ترین بخش تمام بنگاه های اقتصادی است. و در تمام بخش های اقتصادی حضور دارد .
س: به چه شکل حضور دارد ؟
پ: آموزش و پرورش با آموختن پایه های دانش به تربیت نیروی انسانی ماهری می پردازد که حضورش در تمام بنگاه اقتصادی اجتناب ناپذیر است و از ناحیه حضور این نیروی کار ماهر تمام این بنگاه های اقتصادی سود می برند که بدون این افراد پیش برد امور اقتصادی به هیچ وجه میسر نخواهد بود. به طور مثال اگر شرکت ایران خودرو که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان خاور میانه است، مهندس طراح ،مهندس  ساخت و تولید، بازاریاب ، حسابدار .... نداشته باشد چگونه می تواند آن مجموعه عظیم را اداره کرده و به سوددهی برساند ؟ حال مگر نه این است که هر چقدر این نیروها قویتر باشند آن شرکت بهره بیشتری از ناحیه کار اینها خواهد برد، خوب اصلی ترین پایه علم آموزی این افراد در آموزش و پرورش بوده است و خواهد بود به عبارت دیگر هر یک ریالی که در آموزش و پرورش هزینه شود دهها برابر به این بنگاه های اقتصادی از طریق در اختیار قرار دادن نیروی کار ماهرتر سود خواهد رساند.
س: پس این طور که شما می فرمایید آموزش و پرورش در سود تمام بنگاه های اقتصادی سهم دارد؟
پ: دقیقا همینطور است. شما به مقدار بودجه ای که کشورهای توسعه یافته به آموزش و پرورش اختصاص می دهند  و نسبت آن با کل بودجه آن کشوره ها توجه کنید. در آمریکا برای مثال بودجه  تحقیقات به طور متوسط 10 درصد از کل بودجه آمریکاست و با توجه به بودجه هنگفتی که آمریکا دارد می توان به راحتی فهمید که این چه رقم سرسام آوری است . و علت آن هم کاملا مشخصه، هزینه کردن  بر روی دانش جامعه سرمایه گذاری به سود تمام بخشهای جامعه است. 
س: پس بجز بنگاه های اقتصادی بخش های دیگر جامعه هم از آموزش و پرورش سود می برند؟
پ: بله همینطور است. یک پزشک ماهر برای بیمار مفیدتر است یا یک پزشک کم سواد؟ 
س: پزشک که در دانشگاه پزشک می شود؟
پ:یعنی یک فرد تا  18 سالگی بیسواد  پیش می رود بعد ناگهان وارد دانشگاه شده و پزشک می شود؟
س: خوب نه 
پ: بخش عمده دانش هر پزشک و متخصصی در آموزش و پرورش آموخته می شود .
پس هر جامعه ای برای گذار به توسعه یافتگی نیازمند سرمایه گذاری عظیم در آموزش و پرورش است زیرا که پایه تمام تولیدی ها مثل تولید علم و صنعت و یا  انواع خدمات اجتماعی مدرن در آموزش پر رورش

از گروه 48 فرهنگیان در تلگرام


حقوق دانش آموزان در راستای حقوق آموزگاران





حقوق دانش آموزان در راستای حقوق آموزگاران


چهارشنبه 19 فروردین‌ماه سال 1394


محمدرضا نیک نژاد،روزنامه قانون،19 فروردین 94


"یاداشت با حذف بخش هایی از آن در روزنامه چاپ شده است"


در اسفندماه که اعتراض های صنفی فرهنگیان به اوج خود رسیده بود فرادستی از یکی از شهرهای نام آشنای کشور درباره این اعتراض ها گفت :" آیا درست است که سیستم آموزشی منجر به این شود که 30 هزار دانش آموز در حیاط مدارس بایستند و فضای درس و مدرسه را به تحصن بکشانند؟ آیا خط فقر 2 میلیون و 400 هزار تومانی منحصر به قشر معلمان است؟ و درست است که مدیرکل آموزش و پرورش در میان تحصن معلمان حاضر شود و این مطالبه را از خواسته های معلمان از دولت تدبیر و امید بداند؟"


 هر بار که اعتراض های معلمان فراگیر می شود و بروز بیرونی می یابد، نخستین چیزی که فرادستان دولتی،امنیتی و حتی آموزشی مطرح می کنند این است که اعتراض های فرهنگیان حق دانش آموزان را پایمال کرده و به درس آنها ضربه می زند. بی گمان این گفته ها می تواند بر افکار عمومی جامعه بسیار کارگر افتد و وجدان عمومی را از اندیشه درباره ریشه های این اعتراض ها منحرف نماید. اما تا چه اندازه این دیدگاه درست است؟


   دکتر شریعتی در چند اثرش جستاری دارد با عنوان "حق بزرگ" و "حق کوچک". او در یکی از کتاب هایش می نویسد " اغفال ذهن ها از یک حق بزرگ و حیاتی به وسیله پرداختن ذهن ها به یک حق کوچک و غیر حیاتی "، یکی از روش های موثر در نپرداختن به حقوق بنیادین جامعه است. هرگاه حق کوچکی در برابر حق بزرگی مطرح شود و به آن پر و بال داده شود، پس از مدتی حق کوچک جای خویش را در میان مردم باز می کند و اندیشه ها درگیر آن می شود و حق بزرگ خود به خود از ذهن ها رخت بر می بندد پایمال می گردد.


بی گمان حق دانش آموزان نیست که در حیاط مدرسه سرگردان باشند. اما در این میانه حق های بزرگی از دانش آموزان و فرهنگیان نادیده گرفته و پایمال می شود. برای نمونه دانش آموزان حق دارند آموزگارانی داشته باشند که همه وقت و انرژی خویش را صرف دانش آموزانشان کنند. نه معلمانی که در کلاس و در هنگام آموزش در اندیشه تامین نخستین نیازهای اقتصادی خویش باشند. دانش آموزان حق دارند معلمانی داشته باشند که نیازهای اقتصادی،آنها را وادار به برگزیدن شغل های دوم و سوم،کار در کلاس های خصوصی یا آموزشگاه های آزاد،رانندگی تاکسی، پادویی بنگاه های معاملاتی یا در بهترین حالت دلالی و بساز بفروشی نکنند. بلکه باید بهترین و ارزنده ترین دانسته های خویش را با برانگیزاننده ترین روش ها در دسترس دانش آموزانش قرار دهند و مانند پدران و مادرانی دلسوز پیگیر شادی و غم آنها باشند. دانش آموزان حق دارند کسانی آنها را درس دهند که دلنگرانی های معیشتی – منزلتی، تن و جان آنها را نفرساید بلکه معلمانی می خواهند که آنچنان سر زنده و شاد باشند که حتی نا آرام ترین و ناسازگارترین دانش آموز را نه تنها تاب آورند بلکه با رویی خوش و روش های انسانی در پی ساختن آنها باشند تا شاید مدرسه ها شاهد این همه خشونت های دو سویه نباشد. دانش آموزان حق دارند که شمار آنها در کلاس در حد استاندارهای جهانی یعنی 15 تا 25 تن باشد، نه چپاندن 35 تا 50 تن در کلاس های رنگ و رو رفته و روش ها و درون مایه های خسته کننده ای که زمینه پدید آمدن تنش میان دانش آموز و آموزگار گردیده و ....


 این ها تنها بخشی کوچکی از حقوق دانش آموز و آموزگار بود که سال ها نادیده گرفته می شود و بی گمان زمینه افت شدید آموزشی و گریز دانش آموزان و معلمان را از درس و مشق فراهم نموده است. بنابراین یک ساعت و دو ساعت و یک روز و دو روز چندان بر روند ناکارآمد آموزش تاثیر ندارد.


 اما درباره بخش دیگری از سخنان این کاربدست که حقوق زیر خط فقر را تنها برای فرهنگیان ندانسته است. بی گمان یکی از گرفتاری های آموزش و پرورش همین نگاه فرادستان به آن است. گرچه همه شهروندان حق دارند که از زندگی خوبی برخوردار باشند اما گمانی نیست که حرفه آموزشگری تافته جدا بافته ای است که تاثیر ناکارآمدی آن را هر روز و هر شب در خیابان ها و کوچه پس کوچه ها و صفحه حوادث روزنامه های می بینیم و می خوانیم. جناب کاربدست! شوربختانه شما و بسیاری دیگر از کاربدستان، آموزش و آموزشگری را نمی شناسید!                 

http://niknezhadmr.blogsky.com/1394/01/19/post-810/

 

عتراضات معلمان

اعتراضات معلمان


وقتی تاریخ می خوانی،وقتی سرگذشت آدمهایی که تاریخ را ورق زدند،مرور می کنی،لیست بلندبالایی از آدمها جلوی چشمت رژه می رود.آنهایی که سالها برای آزادیشان مبارزه کردند،تا به چنگش بیاورند.آن وقت است که می فهمی چرا از دست دادن آزادی این قدر آسان است وبه دست آوردنش آن همه دشوار.تازه از میان این گاندی ها و مارتین لوترکینگ ها وچه ها وماندلاها ...فقط خوش شانسی مثل ماندلاست که ان قدر زندگی می کند که ثمره تلاشش را ببیند.

مرور سرنوشت آنها مصداق همان مثل معروفی است که درهمین صفحات مجازی دست به دست می کنیم.بی انکه حقیقت اش را به درستی دریابیم.این جمله معروف که "حق گرفتنی است"

آری حق گرفتنی است.اما حس مظلومیت وراحت طلبی که مشخصه ای کاملا ایرانی است،هیچ گاه در طول تاریخ اجازه نداده است که این را درک کنیم که مهمتر از خود حق،رنجی است که در این مسیر می کشیم و هزینه هایی است که برای درآغوش کشیدن خواسته هایمان متحمل می شویم.

آری این همان گنج گرانبهایی است که در طول تاریخ به زندگی آدمها معنا بخشیده وپشتوانه تلاش بی وقفه شان برای گرفتن حق شان بوده است.

پس پاسخ من به آن دسته از همکارانم که درانتظارند،با یک کنش صنفی در دهم اسفند،یا 27 فروردین یا هرزمان دیگری و به همین زودی ها و به همین راحتی ها ،به انچه که استحقاق اش را دارند برسند، این است:

به خودتان زحمت ندهید.درخانه هایتان بنشینید.نهارتان را میل کنید.چرتی بزنید.وبعد که از خواب بیدار شدید،چایی ومیوه تان را صرف کنید و لم بدهید و اگر دوست داشتید سیگاری روشن کنید ودرهمان حال ماهواره تا ن را روشن کنیدواخبار اعتراضات همکارانتان را از بی بی سی دنبال کنید.شاید آن لحظه نیشخندی بزنیدوباخود بگوییدکه "دل خوش سیری چند"...

اما مطمن باشید ،آنها که می آیند،می مانندوحقشان را فریاد می زنندهرگز به شما نمی خندند.بلکه تاسف می خورندبرشما.شمایی که راحت طلبید وزندگی بی معنایی دارید.

#حبیبی محمد

به نقل از

گروه معلم 9 کر مانشاه در تلگرام

اصل27 قانون اساسی و تحلیل آن



 اصل27 قانون اساسی و تحلیل آن


براساس اصل بیست و هفت قانون اساسی"تشکیل اجتماعات و راهپیمایی ها بدون حمل سلاح,به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد ازاد است"


همانطورکه می بینیم تشکیل اجتماعات و راهپیمایی از آزادی های مشروعی به شمار     می رود که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده وبا توجه به ذیل اصل نهم          قانون اساسی غیرقابل سلب است.اما این اجتماعات و تظاهرات باتوجه به اوضاع واحوال حاکم ممکن است حالت اعتراضی داشته باشدو موجب اخلال در نظم عمومی شود.به همین جهت لزوم مسالمت آمیزبودن این اجتماعات به وضوح درک میشود.


اجتماع مسالمت آمیز یعنی اعتراض کنندگان بدون اعمال خشونت وایجاد بی نظمی مراتب  را اعلام کنند و خواسته های خود را به حاکمان برسانند.از طرفی زمامداران و قدرت عمومی از یک طرف ناگزیر به قبول این اجتماعات وتوجه به خواسته های معترضان هستند و از طرفی مسئول استقرارنظم و تامین امنیت.به همین دلیل قانونگزار ما برگزاری این اجتماعات را مشروط به عدم حمل سلاح کرده که مقصود اوبا توجه به سیر مذاکرات تصویب همان مسالمت آمیزبودن است.البته این اصطلاح یک مفهوم نسبی است(6)در این رابطه بند (ی) ماده ی16  قانون فعالیت احزاب (حمل اسلحه و مهمات غیر مجاز)برای گروه ها ممنوع اعلام داشته است.


نکته بعدی که قانونگزار در رابطه با برگزاری این تجمعات به آن توجه کرده بحث(عدم اخلال به مبانی اسلام)است.همانطور که گفتیم این افراد بر محور یک عقیده وتفکر مشترک گردهم آمده اند و امکان دارد القائات انها تاثیرات منفی بر علایق افکار عمومی وارد آورد.  به همین دلیل قانون اساسی در اصل 27 با عنایت به اصل دوم که نظام جمهوری اسلامی را بر پایه ی ایمان بر اصول دین و مذهب استواراست اخلال به این موارد را تعرض به نظامی می دانند که اکثریت مردم طبق اصل اول قانون اساسی آن را تاسیس کرده اند.

به نقل از

گروه 3 فرهنگیان مریوان

تلگرام

پبام از همکاران در مورد اعتراضات معلمان

پیام از همکاران 

در مورد اعتراضات معلمان

 

باور روز برای گذر از شب کافیست .ولی همت و اقدام عملی و دادن هزینه وفداکاری م لازمه .طبق قانون جبران تا هزینه نپردازیم به مطلوب نمیرسیم.انتخاب باخودماست انفعال وذلت یا حرکت وسعادت.بقول مولانی عزیز ( این ندهی ؛ آن نبری ) نامه معلمان ایران به ملت ایران


مردم عزیز ایران:

شاید شنیده اید که معلمان ایران سه ماه است حرکت صنفی و عدالت خواهی خود را آغاز کرده اند. جنبشی که هدف بزرگی در پشت آن نهفته است و آن اهمیت دادن به علم و دانش و آموزش و پرورش تک تک مردم ایران زمین است.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حق برخورداری از آموزش رایگان تا پایان دوره متوسطه را حق تک تک مردم ایران دانسته است،یعنی در سرزمین ایران از فقیر و غنی و وزیر و نماینده و کشاورز و معلم و کارگر،همه حق دارند از حقوق برابر آموزشی برخوردار باشند اما پس از 36سال از رستاخیز انقلابی مردم ایران برای دست یافتن به حق تعیین سرنوشت خود امروز می بینیم که این حق شناخته شده بشری(حق برخورداری برابر آموزشی) یا به عمد(؟؟؟؟) و یا با بی تدبیری نامدیران نامدبر، نادیده گرفته شده است و معلمان سرزمین شما برای احقاق این حق پایمال شده ی تمام مردم ایران

به نقل ار

گروه فرهنگیان در وایبر

ملاقات فرهنگیان یرد با استاندار

ملاقات فرهنگیان یرد با استاندار 


جلسه ای با حضور جمعی از فرهنگیان و مسؤولان آموزش و پرورش یزد و استاندار و معاون سیاسی ایشان، ساعت4 تا 6:30 یکشنبه 9 فروردین در استانداری برگزار شد.

در این جلسه، تعدادی از فرهنگیان، به بیان دغدغه های معلمان و آ.پ، پرداختند.حقیقتا با همه ی وجود حق مطلب را ادا کردند.استاندار هم گفت مطالب شما را در ملاقاتی که با وزیر خواهم داشت منتقل می کنم. ضمنا عدم حضور در جمع معلمان را غیر قانونی بودن تجمعات اعلام کرد و گفت، از راه نامه نگاری و دیدار با مسؤولان می توانستید به نتیجه برسید و امسال قبل از تصویب بودجه در مجلس باید با من ملاقات می کردید و مطالب خود را بیان می داشتید. همچنین گفت ما با تجمع غیر قانونی معلمان برخورد امنیتی خواهیم داشت. ضمنا هم استاندار و هم مدیر کل آ.پ، و چندتن از وابستگان به مسؤولین از جمله آقایان، سلطان زاده، مهندس سفید، حسین ملانوری از سازمان دانش آموزی و تقوی با اعتصاب به شکل تعطیلی کلاس مخالف بودند و می گفتند در یک بعد از ظهر با تجمع در یک محل، استاندار به ایراد سخن و شنیدن سؤال معلمان بپردازد. در این جلسه آقایان هاشمی، دبیر زبان و حسامی فر، دبیر فیزیک و عضو کانون صنفی معلمان رساترین و مؤثرترین سخنان را داشتند و چند نفر دیگر نیز از جمله حسینی از مهریز، میرزایی عضو کانون، تقوی دبیر الهیات، نعمتی مدیر شاهد و حاتمی دبیر جغرافی و... هر کدام به مصداق های تبعیض و نابرابری در پرداخت حقوق کارکنان دولت و آثار سوء بی عدالتی و فقر پرداختند. آقای شیرزاد گفت که مراحل افزایش ضریب از 800 به 1000 اجرایی خواهد شد و سه شنبه ی همین هفته با وزیر نیز پیرامون مسائل جاری ملاقات خواهند داشت. ضمنا به رئیسان دو ناحیه گفتند که بمدیران جلسه ای در همین هفته ترتیب دهند و آنها را توجیه کنند که با اطمینان دادن به معلمان، آنها را تشویق کنند که 15 فروردین را اعتصاب نکنند. 

در مجموع تحلیل مختصر بنده از این جلسه این است که نتیجه ای عملی بر آن متصور نیستم و قولی شایسته از طرف استاندار داده نشد که حاضران را متقاعد کند. ضمنا اظهار کردند که از اعتراض معلمان بی خبر بوده اند . لحن کدخدا منشی ایشان در چند نوبت این بود که اعتصاب معلمان غیر قانونی است. و ایشان شرط برگزاری جلسه امروز را ترک روش اعتصاب عنوان کرده بودند.


به نقل ار

گرو ه تلگرام فرهنگیان ایران

بهزه گیری ار شبکه های مجازی جهت اعترات

بهزه گیری ار شبکه های مجازی جهت اعترات


بلوغ مدنی ،انسجام جمعی وسازماندهی خودجوش با بهره گیری از شبکه های مجازی از ویژگی های موثر این تحرک جمعی بود.گستردگی این اعتراضات در سراسر کشور به گونه ای بود که به حق می توان ،جنبش معلمان را ،پیشتاز اعتراضات مدنی در جامعه کنونی ایران تلقی کرد.فضای امنیتی سالهای 88 وارعاب تشکلهای صنفی در این سالها ،موجی از رکود ونخوت را درفعالیت های صنفی ایجاد کرده بود.تجمع ده اسفند موجبات شکست این فضای سنگین را فراهم کرد.تا جاییکه حتی رسانه های داخلی هم با وجود فشارها به انعکاس خبرهای آن پرداختند.بسیاری از فعالان صنفی تا یک روز پیش از برگزاری تجمع ،امید چندانی به برگزاری موفقیت امیز تجمع نداشتند ونگرانی از برخوردهای امنیتی همچنان وجود داشت.اما گستردگی حضور معلمان و انسجام مدنی آنان در پایبندی به تجمع سکوت،امکان برخورد های امنیتی رابه حداقل رساند.درچنین شرایطی است که حتی در روزهای پایانی اسفند 93 -24 و25 اسفند-و بدون مشارکت کانون صنفی معلمان،فرهنگیان در شهرهای یزد ،شهرکرد،اردبیل وشیراز در مقابل مراکز استانداری دست به تجمعات اعتراضی زدند.بدون شک شکست فضای ارعاب ورکود حاکم برفعالیت های صنفی از دستاوردهای مهم تجمع دهم اسفند است.علاوه براین صدور بیانیه از سوی دیگر  گروههای صنفی و برخی فعالان روشنفکری همچون کانون نویسندگان در دفاع از تجمع مدنی معلمان وحضور برخی دانشجویان وفعالان کارگری در این تجمع ،بیش از هرچیزنشانی ازنوعی اتحاد صنفی در میان گروههای فرودستی بود.وضعیت معیشتی مشابه درمیان کارگران ،پرستاران ومعلمان آنها را درشرایط اتحادی نا نوشته قرارداده است.چشم انداز چنین اتحادی ،قدرتمندی جامعه مدنی ایرانی خواهد بود.اما پیش از آن هرکدام از گروههای صنفی نیازمند سازماندهی گسترده اعضا و گسترش کمی وکیفی تشکلهای مربوط به خود هستند.درمیان معلمان ،کانون صنفی ظرف مناسبی برای سازماندهی گسترده معلمان است.اگر چه در شرایط کنونی توانایی رهبری سراسری ندارد.با این همه تغییر درساختار مدیریتی و ورود نیروهای جوان به مرکزیت تصمیم گیری ها می تواند پتانسیل لازم برای سازماندهی گسترده را فراهم کند.امروزنسبت به گذشته  چشم انداز روشن تری از فعالیت های صنفی و امکان رسیدن  به خواسته ها فراهم شده است وامکان رسیدن به اتحاد صنفی چشم اندازی است که تجمع دهم اسفند پیش روی معلمان گذشته است. با این حساب سال 94 سال سرنوشت سازی در کنشهای صنفی /مدنی معلمان خواهد بود .باید به  انتظار نشست  و دید.

به نقل ار گروه فرهنگیان 34

در تلگرام

تجمع معلمان در مقابل استانداری برخی سهر ها

تجمع معلمان در مقابل استانداری 

برخی سهر ها


خبرگزاری ایلنا:

 

 هزاران معلم حداقل در پنج شهر ایران در اعتراض به آنچه دستمزدهای ناعادلانه و اعمال تبعیض میان خود و دیگر کارکنان دولت می‌خواندند تجمع کردند.


به گزارش خبرنگار ایلنا، هزاران معلم ناراضی صبح امروز (یکشنبه ۲۴ اسفند) در شهرهای شیراز، یزد، خرم آباد، کرمانشاه و شهرکرد مقابل استانداری‌ها تجمع کردند.


معلمان می‌گویند علی‌رغم اعتراضات گسترده در هفته‌های گذشته، دولت و مجلس هیچ اقدام موثری به منظور افزایش بودجه آموزش و پرورش و به طور مشخص افزایش حقوق و دستمزدشان انجام نداده‌اند.


معلمان در هفته‌های گذشته نیز تجمعات مشابهی را در سراسر ایران برگزار کرده بودند. آخرین تجمع سراسری معلمان در تاریخ ۱۰ اسفند به درخواست کانون صنفی معلمان ایران -در شهرستان‌ها مقابل ادارات آموزش و پرورش و در تهران مقابل مجلس شورای اسلامی- برگزار شد.


معلمان می‌گویند جابه‌جایی محل تجمعات از مقابل ادارات آموزش و پرورش به مقابل استانداری‌ها با هدف بهتر شنیده شدن مطالبات صنفی‌شان صورت گرفته است.


کانون صنفی معلمان ایران در برگزاری تجمعات امروز نقشی نداشته است. اعضای ارشد این نهاد صنفی می‌گویند تجمعات امروز بر اساس فراخوان‌هایی مستقل برگزار شده است و از وجود بحران معیشتی در جامعه معلمان ایران خبر می‌دهد.

تجمع معلمان چها ر بختیاری مقابل استانداری

تجمع معلمان چها ر بختیاری مقابل استانداری


ش از ظهر امروز جمعی از معلمان استان چهار محال و بختیاری در اعتراض به شرایط صنفی و حقوقی خود در مقابل استانداری این استان در شهرکرد تجمع و در پایان تجمع‌شان نیز با استاندار دیدار کردند.


به گزارش خبرگزاری آنا، این گروه از معلمان که چندصد نفر هستند خواهان دیدار با استاندار چهار‌محال‌و‌بختیاری برای در میان گذاشتن مشکلات و خواسته‌هایشان شدند، اما وقتی تنها معاونان استانداری در میان معترضان حشور پیدا کردند، معلمان حاضر به گفت و گو با آنها نشده‌اند.


یکی از معلمان معترض به خبرنگار آنا گفت: علت تجمع ما تبعیض درباره پرداخت‌ها، مزایا و دیگر مشکلات و خواسته‌های معلمان در سرتاسر کشور است. ما خواستار احقاق حقوق و پرداخت‌ها مشابه همه کارمندان دولت هستیم.


این معلم اهل چهار محال و بختیاری با اعلام اینکه تعداد معلمان تجمع کرده به حدود 1000 نفر می‌رسد، اضافه کرد: فوق‌العاده شغل فرهنگی‌ها در میان سایر پرسنل دولت کمترین است. در آموزش و پرورش یک معلم با مدرک فوق لیسانس یک میلیون و 800 هزار تومان دریافت می‌کند در حالی که در وزارت بهداشت و درمان یک پزشک عمومی 8 میلیون تومان حقوق می‌گیرد.


به نظر وی در آموزش و پرورش حقوق یک معلم با مدرک دکترا زیر 2 میلیون تومان است. ما خواهان پیگیری دولت و وزیر هستیم تا صنف معلم هم در این جامعه دیده شود چون ما از نظر علمی جایگاه بالایی داریم اما دریافتی‌هایمان مشابه دیگران نیست.


این معلمان در تجمع خود به سکوت خبری از سوی صدا و سیما اعتراض کردند و خواستار ملاقات با نماینده عالی رتبه دولت در استان یعنی شخص استاندار شدند. معترضان با خواسته مسئولین برای تعیین چند نماینده برای انجام گفت و گو نیز مخالفت کردند.


در ادامه این تجمع قاسم سلیمانی دشتکی، استاندار چهار محال و بختیاری، در جمع معترضان حاضر شد و صحبت‌هایی با معلمان تجمع کننده انجام داد.


تجمع‌کنندگان پس از رفتن استاندار، اعلام کردند تا رسیدن به جواب قانع‌کننده درباره مسائل صنفی‌شان به تجمعات خود ادامه می‌دهند.

به نقل ار گروه فدهنگیان فارس در واتساپ