تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

10  سال پیش در چنین روزی ...

یکم دی ماه 84

تاریخچه ی تشکل‌ها ی صنفی ایران 

بیانه بیست ویکم اول و دوم دیماه 84 - تهران 

باشگاه فرهنگیان 

هرساله در آستانه تصویب بودجه سالا‌نه در مجلس شورای اسلا‌می‌معلمان دغدغه و نگرانی دارند که سالا‌نه تبعیض از حقوق آن‌ها برطرف شود  . یکی از مشکلا‌ت بودجه نویسی کشور ما این است که عملیاتی نیست یعنی بر اساس واقعیت‌ها نوشته نمی‌شود به همین علت است  که هرساله باکسری بودجه مواجه هستیم. کارکنان آموزش و پرورش به دلا‌یلی همیشه مورد کم لطفی برخی مسئولا‌ن قرار می‌گیرند و حقوق آن‌ها متناسب با نرخ بانک مرکزی افزایش نمی‌یابد.

بطورمثال 8.5 درصد سال 86 به حقوق کارکنان دولت اضافه می‌شود درصورتی که بانک مرکزی تورم را %15 علا‌م کرده است. یکی از مشکلا‌ت بوجه فرهنگیان این است که آن رادر بودجه خدماتی یا جاری قرار می‌دهند چون در بودجه دو ردیف هزینه‌های جاری و عمرانی داریم بطور مثال تولید کنندگان وکارخانه ها... بودجه ی عمرانی دارند در ملا‌قاتی که تشکل‌های صنفی با آقای کروبی رییس مجلس ششم داشتند یکی از نمایند گان که رییس کمیسیون بودجه بود وچندین دوره نماینده مجلس شورای اسلا‌می‌بودند وهم اکنون عضو شورای مصلحت نظام هستند، درآن جلسه گفتند: ”یکی از مشکلا‌ت عمده بودجه ی آموزش و پرورش این است که بودجه آن عمرانی نیست، چون بودجه عمرانی هر سال درردیف عمرانی ثابت است ولی خدماتی این گونه نیست ایشان می‌گفتند اگر بودجه ی آموزش و پرورش در ردیف عمرانی قرارگیرد تحولی درحقوق ودست مزد آن‌ها انجام می‌گیرد.“متاسفانه دیدگاه برخی از مسئولا‌ن آموزش و پرورش این است که این نهاد را غیر تولیدی می‌دانند درصورتی که آموزش و پرورش مرکز تولید فکر واندیشه وتربیت نیروی انسانی است ویکی از عوامل توسعه ی کشور‌ها محسوب می‌گردد. درجلسه یکم و دوم دی ماه در 84 در سالن باشگاه فرهنگیان از وزیر آموزش و پرورش - رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی وچندین نماینده ی مجلس که دست اندرکار کمیسیون بودند از حدود یک ماه قبل به صورت کتبی دعوت  شده بودامّا متأ سفانه کارشناسان خود را به جلسه فرستادند! تشکل‌های صنفی با مدارک و مستندات از بی توجهی برخی از مسئولا‌ن از بودجه آموزش و پرورش سئوال می‌کردند که آنها مشکل جمعیت زیاد کارکنان آموزش و پرورش را مطرح می‌کردند کارشناس برنامه بودجه در پاسخ یکی از تشکل‌های صنفی گفت: ” مسئله کمبود حقوق معلمان در تمام کشورها وجود دارد ” از طرف یکی از تشکل‌های صنفی جدولی را که مقایسه حقوق معلمان با کارکنان صنعتی در کشورهای اروپائی را مشخص می‌کرد روی میز ایشان گذاشتند، در این جدول که از طرف مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلا‌می‌تهیه شده بود و چند سال پیش توسط یکی از فعالا‌ن صنفی از یکی از نمایندگان گرفته شده بود میانگین حقوق معلمان در مقاطع ابتدائی - راهنمائی - دبیرستان از میانگین حقوق کارکنان صنعتی بیشتر بود که حدود 10 کشور صنعتی مانند آلمان، انگلستان، فرانسه، ژاپن و... را نشان می‌داد . 

در ملا‌قاتی که با دبیرکل کانون صنفی معلمان با یکی از کارشناسان وزارت خانه در دوره وزارت گذشته داشتیم ایشان گفتند: ” بعد از چندین سال که به عنوان کارشناس در وزارت خانه کار می‌کنم پیشنهاد می‌کنم آموزش و پرورش تطبیقی ایران را با سایر کشور‌های جهان مقایسه کنید.“ همچنین می‌گفتند: ” در آلمان بالا‌ترین حقوق را معلمان و قضات دریافت می‌کنند که در حدود 5000 یورو می‌باشد.“

مسأله دیگری که تشکل‌های صنفی مطرح می‌کردند مشگل کسری بودجه بود که هر ساله آموزش و پرورش با این مسئله مواجه است به عنوان مثال در بودجه سال 85 حدود نهصد میلیارد تومان کسر بودجه وجود دارد.

جلسه تا ساعت حدود 12 ادامه داشت و بدون نتیجه عملی پایان یافت، قرار شد که جلسه دیگری در دوازدهم دی ماه 84 در سازمان مدیریت و برنامه ریزی با حضور رئیس سازمان برگزار گردد تا سوالا‌ت و ابهامات معلمان در مورد بودجه سال 85 به طور شفاف مورد بررسی قرار گیرد. در همین جا لا‌زم است که از تشکل‌ها ی صنفی تشکر کرد چرا که با حضور خود د راین جلسه و با سوالا‌ت مستند، کارشناسان را به تعجب وا داشتند و نیز از همکارا ن تقاضا داریم زحمات این همکاران را قدر بدانند و آنها را در مشکلا‌ت و تهدید‌ها مورد حمایت قرار دهند تا تشویق شوند ودر جهت احقاق حقوق فرهنگیان بیشتر از پیش فعالیت کنند در پایا ن بیانیه زیر صادر شد 

به نام خداوند جان و خرد

گزارش نشست مشترک تشکل‌های صنفی معلمان سراسر کشور با مسئولا‌ن


 یکم و دوم دی ماه 84

در آستانه ی تدوین و تصویب بودجه ی  سال 85 و با هدف اثر گذاری در بودجه، بار دیگر به نمایندگی از فرهنگیان سراسر کشور در تهران جمع شدیم تا با مسئولا‌ن دستگاه‌های مؤثر در امر بودجه دیدار و گفت و گو داشته باشیم .

امید زیادی داشتیم که با توجه به دعوت‌های صورت گرفته، مدعوین محترم حضور در جمع نمایندگان معلمان را که عموما فرسنگ‌ها راه را طی کرده بودند و شب یلدای خود را به نیت شنیدن سخنان و برنامه‌های مسئولا‌ن محترم دور از خانواده و در راه سپری کرده بودند مغتنم می‌شمردند که متأسفانه علیرغم وعده‌ها و ادعاها این امر اتفاق نیفتاد و مسئولا‌ن اصلی وزارت آموزش و پرورش و سازمان مدیریت و برنامه ریزی از حضور در جلسه امتناع نمودند  با این وصف ضمن گلا‌یه از افراد مذکور حضور عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلا‌می‌و نمایندگان محترم نیشابور، یزد و چهارمحال و بختیاری، همچنین مدیر کل‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی و امور اداری و استخدامی‌آموزش و پرورش همچنین کارشناس محترم سازمان مدیریت و برنامه ریزی را قدر دانسته و گفته‌های آن‌ها را که عموما از تحول مثبت در بودجه سال 85 حکایت داشت به فال نیک می‌گیریم .

بر این اساس و با توجه به این که مقرر گردیده است تا در انتهای نیمه اول دی ماه (حدود 12 الی 14 دی) نشست مجددی در تهران و با حضور مسئولا‌ن اصلی مدیریت و برنامه ریزی از جمله شخص آقای فرهاد رهبر و معاونان محترم ایشان در سازمان مدیریت صورت گیرد .

ضمن تأکید مجدد بر خواسته‌های بیانیه ی اردبیل از همکاران عزیز و مسئولا‌ن سازمان مدیریت می‌خواهیم که ضمن درک حساسیت جلسه مذکور به تصمیماتی که در این جلسه اتخاد خواهد شد توجه ویژه‌ای داشته باشند .

امید است که محصول این تعامل مشترک تحقق وعده هایی باشد که ریاست محترم جمهوری، نمایندگان محترم مجلس و وزیر محترم آموزش و پرورش در دوره انتخاب خود مطرح نمودند 

در خاتمه ضمن مثبت قلمداد کردن اقدام دادستانی انقلا‌ب در رابطه با تبرئه یکی از همکاران صنفی تهران از تمامی‌اتهامات مطروحه از مسئولا‌ن محترم قضائی به ویژه جناب آقای هاشمی شاهرودی تقاضا داریم که سریعا نسبت به رفع مشگلا‌ت فعالا‌ن صنفی معلمان که به مراتب اتهاماتشان سبک‌تر از ایشان بوده است اقدام نمایند .


در ضمن از حضور نماینده ی سازمان بازرسی کل کشور قدردانی می‌کنیم. .


منتظر اطلا‌عیه بعدی تشکل‌های صنفی فرهنگیان باشید . توان تشکل‌های صنفی به اجابت شما فرهنگیان بستگی دارد . با عضویت در تشکل‌های صنفی معلمان از حقوق خود و صنف خود دفاع کنید .


1- کانون صنفی معلمان ایران (تهران)2- کانون صنفی معلمان اردبیل3- کانون صنفی معلمان یزد4- کانون صنفی معلمان اصفهان5- کانون صنفی معلمان گیلا‌ن (رشت)6- کانون صنفی معلمان شیراز7- کانون صنفی معلمان همدان8- کانون صنفی معلمان کرمانشاه9- کانون صنفی معلمان استان قزوین1- کانون صنفی معلمان استان زنجان11- مجمع صنفی معلمان ایلا‌م12- انجمن صنفی معلمان استان کردستان13- اتحادیه صنفی فرهنگیان اهواز14- کانون صنفی معلمان ارومیه15- کانون صنفی معلمان آذربایجان شرقی16- کانون صنفی معلمان قائم شهر


17- کانون صنفی معلمان مازندران (ساری)18- سازمان صنفی معلمان آذربایجان شرقی19- کانون صنفی معلمان شوشتر20- انجمن صنفی فرهنگیان خمینی شهر21- کانون صنفی معلمان شهر ضا22- کانون صنفی معلمان استان مرکزی23- کانون صنفی معلمان شهر ری24- کانون صنفی معلمان اسلا‌مشهر


25- کانون صنفی معلمان کهکیلویه و بویر احمد26- کانون صنفی معلمان خراسان27- کانون صنفی معلمان ملا‌یر28- کانون صنفی معلمان استان قم29- کانون صنفی معلمان دماوند30- کانون صنفی معلمان بروجرد31- کانون صنفی معلمان تالش


32- کانون صنفی معلمان کوچصفهان33- کانون صنفی معلمان لا‌هیجان34- کانون صنفی معلمان آستانه اشرفیه35- کانون صنفی معلمان نکاء36- کانون صنفی معلمان چهارمحال بختیاری37- کانون صنفی معلمان نماینده کانون‌ها در سیستان و  بلوچستان 



12 سال پیش در چنین روزی ...

20. آذر 82

دهمین بیانیه- 20آذر 82

دانشکده فنی شریعتی خانی آباد


نمایندگان تشکل های صنفی معلمان سراسر کشور ضمن پیگیری خواسته ها و تحقق نیافتن وعده های برخی مسئولان در تارخ 20آذز 82 با حضور در دانشکذه فنی شزیعتی واقع در خانی آباد به بررسی وعده های داده شده توسط مسئولان پرداختنذ . تا برای آینده برنامه ریزیکنند . محمود بهشتی دبیر کل وقت و خانم ثریا دارابی نایب رییس کانون صنفی و تعدادی از اعضا با شماری از نمایندگان مجلس ششم در محل مجلس ملاقات نمودند و به طور رسمی ایشان را برای شرکت در همایش دعوت کردند. . اما متاسفانه فقط حاج بابایی نماینده اقلیت مجلس ششم در جلسه شرکت کرد. ولی در گردهمایی تشکل های صنفی معلمان در روزهای 9 و 10 شهریور 85در همین دانشکده فنی شریعتی از ایشان دعوت شد که در جلسه حضور یابند پاسخ کتبی دتدند به علت مسافرت به شهرستان نمی توانند در جلسه شرکت کنند .نمی دانم قدرت چیست که انسان را نا شنوا می کند ..یادم می آید که در جلسه 20 اذر 82 تشکل های صنفی معلمان در همین دانشکده در پاسخ به یکی از اعضای هیات مدیره کانون تهران گفتند ک "  الان نمایندگان در روستا ها هستند و تبلیغ می کنند ومن این جا هستم ( نقل از قلم معلم 2دی ماه 82 ) پرسش و پاسخ تشکل های صنفی معلمان با حاج بابایی حاکی از عدم تحقق وعده های نمایندگان و مدیریت برنامه ریزی نسبت به معلمان بود و خواستار اقدام جدی معلمان و مسئولان در تحقق خواسته ها بودند .

از مهمترین مسائل عنوان شده طرح لایحه خدمات نظام پرداخت کشوری بود . معلمان از اولین کارکنان دولت بودند که با تلاش و فعالیت مستمر پیگیر لایحه مدیریت کشوری بوده اند . اکنون که در آذر 85 بسر می بریم و حدود سه سال از آن تاریخ 

می گذرد . هنوز به تصویب نهایی نرسیده است . و به تازگی تغییراتی در آن داده اند ! در صورتی که تشکل های صنفی معلمان طی نامه ای از آقای خاتمی رئیس جمهور وقت خواستار لایحه نظام آموزشی فرهنگیان بوده اند . نمایندگان تشکل های صنفی معلمان تا 2 بامداد بدون خستگی به بحث و گفت و گو پرداختند تا به نتیجه برسند این همه انرژی و تلاش جز با عشق ، ایثار، از خود گذشتگی و بدون چشم داشت ، نشان از هدف عالی فعالان صنفی در خصوص رشد وتعالی ساختار آموزش و پرورش و احقاق حقوق معلمان کشور دارد . ما شاهدیم که همایش های رسمی در ساعت مشخص شروع و پایان می یابد و علاوه بر حق الزحمه , ساعات شرکت در همایش نیز به عنوان ساعات ضمن خدمت محسوب می شود ! . در پایان جلسه فوق سرانجام ثمره اندیشه ناب نمایندگان تشکل ها بیانیه زیر بود . ( گزارش مشروح این همایش در شماره های 7 و 8 " قلم معلم " سال 82 آمده است .

بیانیه گردهمایی تشکل های صنفی – 20 /9 / 82 – تهران 

به نام خداوند جان و خرد 

( کسی به فکر گل ها نیست ، نیش فقر و جولان جهل دست باغبان مهربان همان معلم دلتنگ را بسته است . نمی خواهند باور کنند که باغچه دارد می میرد.) 

ملت بزرگ ایران ، فرهنگیان عزیز

دیری است که عرصه طراوت و شادابی ، دانش ، هنر و معرفت خواهی نسل جوان و نونهالان عزیز این سرزمین به دلیل بی مسئولیتی ،بایر و کم حاصل شده ، ناکارآمدی وضعف گسترده ای نظام آموزشی و مدارس جوان ترین کشور دنیا را با 17 میلیون دانش آموزفراگرفته است . چه کسانی از معلم  می خواهند که افت شدید تحصیلی و فقر و فساد و بی هدفی دانش آموزان را ببینند و در عوض از امید و آینده ای روشن سخن بگوید ؟ محدودیت ها و کمبود ها را لمس کند اما لب به اعتراض نگشاید چه کسانی از معلم می خواهند که به جای پرسش گری و خرد ورزی به دانش آموزان سلطه پذیری ، ارادت ، اطاعت و کهنه پرستی بیاموزد ؟ چه کسانی در برابر هر نوع خلاقیت و نوآوری و اصلاح و تغییر مقاومت نشان می دهند و معدود معلمانی که مانند زرین دانه ها در گوشه و کنار کشور درفشانی می کنند در حصار بخشنامه ها به بند می کشند و در زیر بار مدیریت متمرکز و انحصار طلب زمینگیر می کنند؟

هموطنان عزیز !

سال هاست که خواسته های به حق معلمان را نادیده می گیرند و به او وعده های بسیار می دهند و در عوض نظام آموزشی را به شتاب و سراسیمه به سوی نظام طبقاتی و بی محتوا پیش می برند . آیا معلمان حق ندارند که براین همه مشکلات اعتراض کنند ؟ آیا حق ندارند که از فرصت سوزی ها گله کنند ؟ آیا حق ندارند به طرح علنی خواسته هایشان بپردازند ؟ آیا سزاوار است که در پاسخ به خواسته های معلمان آنان را در انظار عمومی مضروب و مجروح نمایند و عده ای را نیز به دادگاه و زندان بکشانند ؟ در حالی که همه اعتراف می کنند که توسعه ی همه جانبه جز با توجه ویژه به آموزش و پرورش و فرهنگیان امکان پذیر نیست . آیا شایسته است در شرایطی که در کشور ما بیش از 80 درصد معلمان زیر خط فقر زندگی می کنند ، با استفاده ازمطبوعات و رسانه ها بارها و بارها خبر از پرداخت میلیاردها تومان معوقه ی فرهنگیان را منتشر کنند و افکار عمومی را فریب دهند ؟

چرا معلمی که بر پائین بودنه حقوق او نسبت به دیگر کارمندان دولت اقرار دارند این همه مطالبات معوقه داشته باشند ؟ به معلمان می گویند بودجه نداریم اما میلیاردها ثروت کشور را به اشکال مختلف تلف می کنند و نظام اداری نا کارآمد و پر حجم و هزینه ای را به جامعه تحمیل می کنند . آیا معلمان حق ندارند که وقتی چهره ی زشت تبعیض را می بینند و حیف و میل بیت المال را مشاهده می کنند زبان به اعتراض بگشایند و حق خود و دیگر محرومان و فرزندان این سرزمین را مطالبه کنند ؟ بدیهی است درچنین شرایطی فرهنگیان راهی جز بیان دردهای خود به شما ملت بزرگ نمیبیند . بر این اساس نمایندگان تشکل های صنفی معلمان سراسر کشور درهمایشی که 20 / آذر 82 در تهران برگزار نمودند ضمن انتقاد از عملکرد ضعیف مسئولان در عمل به وعده هایی همچون تدوین نظام هماهنگ پرداخت و رفع تبعیض از فرهنگیان که بنا به دستور ریاست جمهوری قرار بوده تا در 15 آبان ماه تدوین و به هیئت دولت تقدیم شود تصمیمات زیر را اتخاذ و به اطلاع فرهنگیان و شما ملت شریف می رسانند .

1 - تشکل های صنفی معلمان سراسر کشور تلاش خواهند نمود که در دهه ی اول دیماه راهپیمایی یا تجمع بزرگی را در شهر تهران بااخذ مجوز از مراجع ذیربط برگزار نمایند تا بدین وسیله فریاد مظلومیت خود را به گوش ملت و مسئولان برساند .


2 – در صورتی که وزارت کشور و یا استانداری تهران مجوز لازم را صادر نکند و یا پس از برگزاری مراسم مذکور خواسته ها محقق نشود فرهنگیان حق خود می دانند که به مدت 3 روز و در تاریخ های مشخصی که توسط تشکل های صنفی هر استان به اطلاع خواهد رسید ازحضور در کلاس های درس خود داری نمایند.

3 – با توجه به اینکه پذیرش یا عدم پذیرش کار اجرایی انتخابات حق شخصی افراد است ، از فرهنگیان خواسته می شود تا با عدم پذیرش این امر اعتراض خود را  نسبت به وضعیت موجود اعلام نمایند .

4 – درخاتمه ضمن توجه دادن مسئولان به حساسیت اوضاع اعلام می شود که چگونگی پاسخ به خواسته های فرهنگیان تاثیر بسزایی در میزان مشارکت معلمان در انتخابات آتی خواهد داشت .  

اسامی تشکل ها 

جامعه اسلامی فرهنگیان آستانه اشرفیه – کانون صنفی معلمان استان مازندران – کانون صنفی فرهنگیان کرمان – کانون صنفی فرهنگیان کهکیلویه و بویر احمد – کانون صنفی فرهنگیان خراسان – انجمن صنفی فرهنگیان خراسان – کانون صنفی معلمان کرمانشاه – کانون فرهنگیان استان اصفهان – کانون فرهنگیان شیراز – کانون صنفی فرهنگیان استان زنجان – کانون صنفی معلمان همدان – کانون فرهنگیان یزد – کانون صنفی معلمان ارومیه – هیئت موسس کانون معلمان اردبیل – هیئت موسس کانون صنفی معلمان کردستان – کانون صنفی معلمان لاهیجان – کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) 

برگرفته از هفته نامه " قلم معلم




 12 سال پیش در چنین روزی ....

17 آبان 82

تهران /  هشتمین بیانیه /  17 آبان 82 


پیرو بیانیه تشکل های صنفی در تاریخ 27 و 28 شهریور ماه 82 در شهر همدان مصوب شد که در تاریخ 17 آبان 82 تحصن مقابل سازمان مدیریت و برنامه ریزی انجام گیرد. موضوع تجمع، اعتراض نسبت به عدم اجرای دستور ریاست جمهوری وقت (آقای خاتمی) به طرح لایحه حقوق هماهنگ پرداخت تا تاریخ 15 آبان به هیئت دولت بود. نمایندگان تشکل های صنفی معلمان کشور با به دست گرفتن پلاکارد خواستار رفع تبعیض شدند، و همچنین این اولین باری بود که تشکل های صنفی «هفته نامه قلم معلم» را بالای سر بردند تا در معرض دید همگان قرار گیرد. 


این تجمع تا ساعت 10:30 صبح ادامه داشت تا این که از طرف مسئولان سازمان مدیریت و برنامه ریزی تشکل های صنفی دعوت به گفت و گو شدند. در این جلسه معاون فرهنگی مدیریت و برنامه ریزی وقت و دیگر مسئولان سازمان و تعدادی از نمایندگان مجلس ششم حضور داشتند. 


نمایندگان تشکل های صنفی چنان با آمار و ارقام و مستندات از تبعیض با مسئولان سازمان سخن گفتند که آنان از اطلاعات به روز نمایندگان تشکل های صنفی ابراز تعجب و شگفتی نمودند!


طبق معمول ما در جلسات تشکل های صنفی معلمان با مسئولان، ابتدا آنان خود را به نوعی معلم قلمداد می کردند و اظهار همدردی و همراهی می نمودند. ولی باز همان مسئله دیرینه خود را که کمبود منابع مالی است بیان می کردند. 17 آبان 82 نفت هر بشکه ای 20 دلار بود امروز هم که نفت 60 دلار است باز می گویند که کمبود منابع داریم. چه وقت نوبت فرهنگیان می رسد؟ خدا می داند. 


در این جلسه معاون فرهنگی سازمان سخن بعضی از مسئولان دولت هشتم و دولت کنونی را تکرار کرد. (من نمی گویم تبعیض نیست! اما می گویم خیلی ساده نمی شود این عدد ها را با هم مقایسه کرد. چون ممکن است حق مدرک این تفاوت را ایجاد کرده باشد و در نتیجه مدارک تحصیلی یک چنین تفاوت هایی را باعث می شود . اسم این را نمی توان تبعیض گذاشت. این تفاوت است).


این جمله را بارها تشکل های صنفی فرهنگیان از زبان مسئولان شنیده اند که در بین حقوق معلمان با سایر کارکنان دولت و سازمان ها تبعیض وجود ندارد! بلکه تفاوت وجود دارد! 


که این مسئله مورد اعتراض شدید نمایندگان تشکل های صنفی قرار گرفت و در نهایت معاون فرهنگی به گونه ای سخن خود را تغییر داد که بین فرهنگیان و سایر کارکنان تبعیض وجود دارد. در نهایت بیانیه زیر صادر شد:


به نام خداوند جان و خرد


فرهنگیان عزیز ، همکاران محترم


پیرو اعتراضات شما به مناسبت روز جهانی معلم (13 مهر ماه) نمایندگان شما در تشکل های صنفی فرهنگیان در تازه ترین اقدام خود در تاریخ 17 آبان مراسم تحصنی را به منظور رفع تبعیض های موجود در نظام (ناهماهنگ) پرداخت در مقابل سازمان مدیریت و برنامه ریزی برگزار نمودند. در این مراسم آقایان (لقمانیان، انصاری، عابدین زاده، الله یاری و عظیمی) نمایندگان همدان، اصفهان، تربت حیدریه، کرمانشاه و شیراز نیز حضور داشتند. در این جلسه که حدود 3 ساعت به طول انجامید برای اولین بار مسئولان این سازمان  به وجود تبعیض های ناروا اقرار نمودند و همچنین اعلام نمودند که وقت آن رسیده است که به درخواست های فرهنگیان پاسخ های مثبت و عملی بدهند و بر  این اساس به تشریح 2 برنامه خود که به قصد رفع این تبعیض ها تدوین شده است پرداختند. 


طبق گفته مسئولان این سازمان در مرحله اول طرح ویژه رفاه فرهنگیان با عنوان طرح جذب و ارتقای درآمد کادر آموزشی تا پایان آبان ماه و هیئت دولت تقدیم خواهد شد و در مرحله دوم، طرح تغییر نظام هماهنگ پرداخت با تغییرات اساسی و بنیادین و با جهت گیری ارتقای حقوق فرهنگیان در بودجه سال 83 گنجانده خواهد شد. 


پس از پایان این جلسه تشکل های صنفی فرهنگیان در نشستی دیگر که تا ساعت 20:30 به طول انجامید بیانیه ای به تحلیل و بحث پیرامون شرایط موجود و راه کارهای آینده پرداختند و در نهایت موارد ذیل را به اتفاق آراء به تصویب رساندند. 


مقرر گردید با ارسال نامه ای از ریاست جمهوری درخواست ملاقات شود. تا بالاترین مقام اجرایی کشور نیز مستقیما در جریان خواسته های فرهنگیان قرار گیرد. 


مقرر گردید که نمایندگان تشکل های صنفی سراسر کشور ضمن پیگیری خواسته ها بار دیگر در تاریخ 20/9/82  با حضور در تهران به بررسی مجموعه عمکرد مسئولان ذی ربط در رابطه با وعده های داده شده پرداخته و در صورت مشاهده کوتاهی یا خلف وعده برنامه های اعتراضی بعدی را به اطلاع همکاران فرهنگی برسانند. 


تمامی شرکت کنندگان این همایش اعتراض شدید خود را نسبت به احضار و دستگیری و تهدید فعالان صنفی فرهنگیان در مراسم 13 مهر ماه در استان های کرمانشاه، همدان، اصفهان و تهران اعلام نموده و متقابلا از همکاری مسئولان و نیروی های انتظامی در دیگر استان ها و شهرها تقدیر نمودند. 


در خاتمه از همکاران فرهنگی تقاضا نمودند که با حضور فعالانه تر در تشکل های صفنی و حمایت از آنان دست نمایندگانشان را برای پیگیری مطالبات بازتر نمایند. 


پیروزی شما آرزوی ماست


17/8/82


شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور


اسامی تشکل های حاضر در جلسه:


کانون صنفی معلمان ایران


کانون فرهنگیان اصفهان


کانون فرهنگیان آستانه اشرفیه


کانون صنفی معلمان ارومیه


هیئت موسس فرهنگیان کرمان


کانون صنفی فرهنگیان رشت


کانون فرهنگیان شیراز


کانون صنفی فرهنگیان خراسان


انجمن صنفی فرهنگیان خراسان


کانون صفنی فرهنگیان زنجان


کانون صفی فرهنگیان کرمانشاه


کانون فرهنگیان یزد


کانون فرهنگیان همدان


10سال پیش در جنین روزی ...



10 سال پیش در چنین روزی...

بیست سوم شهریور 1384


تاریخچه ی تشکل‌های صنفی معلمان ایران - بیانیه بیستم

اردبیل 23 و24 شهریور 84


کانون صنفی معلمان اردبیل از فعال‌ترین و شجاع‌ترین تشکل‌ها می‌باشد که در اجرای بیانیه‌ها وشرکت در جلسات تشکل‌ها ی صنفی حضوری فعال داشته است. شهریور 85در همایش تشکل‌های صنفی سراسر کشور که در دانشکده شریعتی تهران تشکیل شد کانون صنفی معلمان اردبیل به عنوان تشکل برتر کشور انتخاب وجایزه‌ای به کانون اردبیل اهدا شد.


تشکل صنفی اردبیل با سازمان آموزش و پرورش و سایر ارگان‌ها تعامل دارد این تعامل از موضع قدرت و به نفع تشکل اردبیل می‌باشد . این اعتبار ناشی از عملکرد کانون می‌باشد چون منافع صنفی را به منافع سیاسی ترجیح می‌دهد. فرشیدی وزیر آموزش و پرورش تمام روِسای سازمان آموزش و پرورش استان‌ها را تغییر داد ولی تنها استانی که رئیس سازمان آن از دولت قبلی ابقا شد رئیس سازمان آموزش و پرورش استان اردبیل بود.


متاسفانه برخی از تشکل‌ها با سازمان‌ها و ادارات آموزش و پرورش تعامل دارند وهدف از این تعامل منافع شخصی است. در چنین تعاملی مسئولا‌ن آموزش و پرورش در تشکل‌ها نفوذ می‌کنند و می‌خواهند استقلا‌ل صنفی آنها را تضعیف نمایند تشکل‌ها باید هوشیار باشند که دردامن مسائل حزبی نیفتند.


جلسه ادواری تشکل‌های صنفی معلمان 23 و 24 شهریور ماه 84 در سرعین اردبیل برگزار شد. طبق اساس نامه ی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، میزبان، مسئولیت دبیر خانه را بر عهده می‌گیرد. لذا کانون صنفی معلمان اردبیل، به عنوان دبیر خانه تعیین شد. در این جلسه، ابتدا هر یک از تشکل‌های صنفی گزارشی از فعالیت‌های خود ارائه دادند سپس کمیته‌های زیر تشکیل گردید


1- کمیته بیانیه

2- کمیته پیگیری حقوقی امور متهمین و بازداشت شدگان فعالا‌ن صنفی

3- کمیته مبارزه با طبقاتی شدن مدارس و دانش آموزان بحث و بررسی در کمیته‌ها تا نیمه‌های شب ادامه دارد . شرکت در گرد همایی تشکل‌های صنفی داوطلبانه و بدون دستمزد می‌باشد. یکی از ابتکارات این همایش تشکیل کمیته ی طبقاتی شدن مدارس بود که انگیزه و فعالیت دانش آموزان و معلمان را در یادگیری و آموزش کاهش داده است.



بخش هایی از گزارش کمیته ی

مبارزه با طبقاتی شدن مدارس در همایش اردبیل  


با توجه به محدودیت‌های ناشی از کمبود یا نبود تجهیزات کافی و جمعیت فزاینده دانش آموزان در سراسر کشور، موجودیت طبقه بندی شدن مدارس مانند: تیز هوشان، فرزانگان، مدارس غیر دولتی و شاهد در کنار مدارس دولتی تعریف و تبیین گردد. البته در صورتی که یک سری شرایط واقتضائاتی از دولت فراهم شود، در غیر این صورت به دلا‌یلی چون نا برابری آموزشی ناشی از طبقاتی شدن مدارس نه تنها موجودیت مدارس غیر دولتی را همچون گذشته و حاضر در ابهام فرو می‌برد، بلکه تبعات آن به مدارس دولتی نیز سرایت کرده، علا‌وه بر هرز رفتن نیرو‌های انسانی و سرمایه‌های مادی و معنوی، به مرگ اصل سی ام قانون اساسی می‌انجامد.


کمیته طبقاتی شدن مدارس، پس از بحث و گفتگو پیشنهادهای زیر را ارئه داد.

1- جلو گیری از ورود نهاد‌های غیر آموزشی در مدارس

2- تجدید نظر در قوانین مدارس غیر دولتی

3- نظارت، بازرسی و ارزشیابی مستمر و اداری مدارس

4- اولویت دادن به عمومی‌کردن علم و پرهیز از نخبه گرایی تبلیغاتی

5- استاندارد کردن مدارس غیر انتفاعی

6- مرتفع کردن مشکلا‌ت معیشتی معلمان تا انگیزه آن‌ها در مدارس دولتی از بین نرود.

 

همچنین کمیته پیگیری حقوقی از متهمان صنفی، پیشنهاد کرد، دبیرخانه، با همکاری تشکل‌های صنفی با نهاد‌های مربوطه به گفتگو پردازدو در صورت عدم حصول نتیجه، از تشکل‌های صنفی دعوت شود که اقدامات لا‌زم را انجام دهند.

در پایان بیانیه زیر صادر گردید:



بیانیه ی پایانی تشکل‌های صنفی فرهنگیان سراسر کشور

23 و 24 شهریور ماه 84 در نشست اردبیل


به نام خداوند جان وخرد


حسرت نبرم به از خواب آن مرداب کارام درون شب خفته است

دریایم و نیست باکم از طوفان دریا همه عمر، خوابش آشفته است



فرهنگیان آگاه و اندیشمند

همانگونه که می‌دانید حرکت صنفی ما یک حرکت عدالت طلبانه و مستمر است و دست یابی به حقوق صنفی ایجاب می‌کند که با عزمی‌جزم به آینده‌ای روشن بنگریم و از ناهمواری راه وسختی و مرارت‌های حرکت و بی مهری برخی مسئولا‌ن خسته نشویم، اگر چه در بخش موثر حاکمیت اراده‌ای راسخ برای رفع تبعیض و تحقق عدالت نسبی مبرهن نیست اما حق گرفتنی است و نمایندگان شما در تشکل‌ها با جدیت وافر پیگیر خواسته‌ها هستند.


یاران همراه،

اگر چنانچه تشکل‌ها در برهه ای از حیات خود سکوت کرده‌اند، این امر ناشی از رعب ایجاد شده نبوده است بلکه حاصل درک درست و معقول آنها از شرایط ویژه ی مملکتی، جهانی و حفظ منافع ملی بوده است که البته این درک باید متقابل باشد. بی تردید تنها راه رسیدن به خواسته‌های بر حق خویش، وحدت، همدلی، هم اندیشی و حضور گسترده در فراخوان‌های صنفی - فرهنگی است.


فرهنگیان ارجمند،

نمایندگان شما در تشکل‌های صنفی در تاریخ 23 و 24 شهریور ماه 1384 در اردبیل گرد هم آمدند و اهم خواسته‌های شما را پس از بحث و تبادل نظر به شرح زیر اعلا‌م می‌دارند:


1 - رفع تبعیض فاحش موجود بین فرهنگیان اعم از شاغل و بازنشسته با سایر کارکنان دولت در مجموع دریافت‌ها و تسهیلا‌ت و تحقق عدالت و بر قراری برابری و مساوات .


2 - تغییر نگرش منفی مسئولا‌ن به آموزش و پرورش و احیای شخصیت معلمان و انتخاب وزیری شایسته و توانمند برای این وزاتخانه .


3- صدور پروانه فعالیت برای تشکل‌های بلا‌تکلیف در اسرع وقت، بر اساس ماده 12 از فصل دوم قانون احزاب و تشکل‌ها توسط وزارت کشور و کمیسیون ماده 10


4- مختومه کردن پرونده و تبرئه فعالا‌ن صنفی به وسیله دستگاههای قضایی و امنیتی و پرهیز از پرونده سازی و امنیتی کردن مراکز آموزشی


5- حمایت قضایی دفتر حقوقی وزارت آموزش و پرورش از فعالا‌ن صنفی، فرهنگی، بر اساس مصوبه قضایی کارکنان دولت در سال 1376


6- تقلیل روزهای تدریس آموزگاران و توجه ویژه به مقطع ابتدایی، حل مشکلا‌ت ویژه مشاوران، دفترداران و نیروهای خدماتی .


7 - فراهم آوردن امکانات لا‌زم و در حد استاندارد، در مدارس دولتی به منظور جلوگیری از تنزل جایگاه و افت تحصیلی در مدارس دولتی .



لذا برای نیل به اهداف و تحقق خواسته‌ها در روز چهارشنبه 13 مهر ماه 84، مصادف با روز جهانی معلم، از ساعت 5/8 تا 5/11 صبح در مراکز استانها در سازمان آموزش و پرورش و در شهرستانها در نواحی و مناطق گرد هم می‌آییم تا ضمن بزرگداشت مقام معلم و تکرار چندین باره خواسته‌های بر حق و پافشاری بر تحقق آن‌ها ، بتوانیم توجه دولت جدید را که پیوسته شعار عدالت محوری و مهر ورزی، سرداده است جلب نماییم .


در پایان امیدواریم که دولت جدید در اسرع وقت به خواسته‌های بر حق فرهنگیان، پاسخ مثبت داده به وعده‌های داده شده جامه عمل بپوشاند در غیر این صورت تشکل‌های صنفی در نشست فوق العاده خود، تصمیمات جدی تری را اتخاذ خواهند کرد .


خدایا عدالت خواهان را غیرت و استواری عطا فرما




باسپاس - تشکل‌های صنفی فرهنگیان سراسر کشور

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران - ) کانون صنفی معلمان لا‌هیجان - کانون صنفی معلمان کرمانشاه - کانون صنفی معلمان همدان - انجمن صنفی فرهنگیان خراسان - کانون صنفی فرهنگیان اصفهان - کانون فرهنگیان یزد - کانون فرهنگیان شیراز - کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین - مجمع صنفی فرهنگیان ایلا‌م - کانون صنفی معلمان نکا - کانون معلمان شهر ری - کانون صنفی فرهنگیان کاشان - کانون صنفی فرهنگیان کوچصفهان - کانون صنفی فرهنگیان استان زنجان - کانون صنفی فرهنگیان گیلا‌ن ( رشت - ) کانون صنفی معلمان مازندران - کانون صنفی معلمان ارومیه - اتحادیه صنفی فرهنگیان اهواز - کانون صنفی معلمان استان مرکزی - کانون صنفی معلمان آذربایجان شرقی - کانون صنفی معلمان اردبیل - جامعه فرهنگیان آستانه اشرفیه - انجمن صنفی معلمان استان کردستان - هیات موسس انجمن صنفی فرهنگیان خمینی شهر - کانون صنفی معلمان قایم شهر - سازمان صنفی معلمان آذربایجان شرقی - کانون صنفی فرهنگیان شهرستان شوشتر - کانون صنفی معلمان کرمان - کانون صنفی معلمان چهار محال بختیاری

9 سال پیش در چنین روزی ...

9سال پیش در چنین روزی ...


10 شهریور 1385



تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان

بیست و پنجم بیانیه– دانشکده شریعتی تهران – خانی آباد

 

9 و 10  شهریور سال 1385

 

 

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران طبق آیین نامه اجرایی خود سالی دو بار تشکیل گردهمایی 
می دهد. یکی در اواخر زمستان و دیگری در اواخر تابستان . در همین راستا در 9 و 10 شهریور 85 
گردهمایی تشکیل شد. از سه نهاد دعوت به عمل آمد:

 

1.  وزیر آموزش و پرورش

2.  رئیس فراکسیون فرهنگیان مجلس هفتم

3.  نماینده وزارت کشور

 

متاسفانه فقط مسئول تشکل های غیر دولتی وزارت کشور  حضور یافتند و آقای حاجی بابایی رئیس 
فراکسیون فرهنگیان مجلس نمابری فرستادند که به شهرستان می روند . وزیر آموزش و پرورش  هیچ 
پاسخی ندادند. تشکل های صنفی به وزیر آموزش و پرورش  وقت (فرشیدی) پنج نامه کتبی تا آن زمان 
تحویل داده بودند. دو نامه توسط دبیرخانه اردبیل و یک نامه از طرف دبیرخانه تهران و دو نامه هم توسط همکاران در سفر استانی رئیس جمهور (احمدی نژاد) یکی در شهرکرد و دیگری در سراوان.

روز قبل از اخذ رای اعتماد مجلس به وزیر آموزش و پرورش ، کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) ملاقاتی با آقای فرشیدی داشتند و مسائل ساختاری آموزش و پرورش  مطرح شد ولی پاسخ های ایشان عمیق و قابل تامل نبود. اما جالب است که همان مسائلی را که فعالان صنفی با ایشان مطرح کردند در سخنانشان برای اخذ رای،‌ 
در مجلس بیان کردند !!


متاسفانه این اولین باری نیست که شخصی پس از رسیدن به مقام وعده هایش را فراموش می کند. چون از ابتدا 
بر مبنای خط مشی سیاسی ای که بر او حاکم بوده است ،‌ عمل کرده است. کما اینکه وزیر وقت اصلاحات فقط زمانی با کانون صنفی معلمان ایران ملاقات کرد، ‌که روز قبل از آن معلمان در مقابل مجلس اجتماع کردند و 
تا دانشگاه تهران به صورت تظاهرات راهپیمایی نمودند.


فرشیدی هم به ملاقات با تشکل ها پاسخ نداد،‌ تا سرانجام در آذر ماه 1386 مجبور به استعفاء شد. عملکرد 
وزرای سابق آموزش و پرورش  برای وزیران آینده آن درسی است تا از روش های سازنده و معلم پسند 
استفاده کنند. به هر حال تشکل های صنفی سراسر کشور طی حدود 8 سال فعالیت،‌ با مسئولان کشور و 
نمایندگان مجلس ملاقات های بسیار داشته اند و درباره ی مسائل معیشتی – منزلتی معلمان و ساختار 
بیمار آموزش و پرورش و حقوق دانش آموزان ، بحث و مذاکره نموده اند. تشکل های صنفی طی این مدت 
در عمل نشان داده اند که مستقل و صنفی عمل می کنند و از قدرت و گرایش های حزبی به دور هستند.


 تشکل های صنفی اعتقاد دارند که باید آنقدر قوی باشند که هر دولتی سر کار باشد ،‌ در جهت رفع مسائل معلمان و آموزش و پرورش ایشان را مورد مذاکره و گفت و گو قرار دهد. تشکل ها تا کنون هزینه های مادی و معنوی بسیاری در جهت احقاق حقوق صنفی معلمان متحمل شده اند. فعالیت تشکل ها متکی به فرد نیست ، بلکه در نهایت خرد جمعی تشکل،‌ جامه عمل می پوشد. در جلسه گردهمایی شهریور 1385 تصمیماتی گرفته شد که مهمترین آن انجام انتخابات شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور بود. 


در این جلسه تصمیم گرفته شد شورای مرکزی،‌ ضمن پای بندی به اساسنامه و آیین نامه اجرایی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور،‌ در تمام کارهای اجرایی و تصمیم گیری تشکل ها می تواند وارد شود به جز تعلیق و باطل کردن بیانیه های تشکل های صنفی معلمان.


تعلیق و باطل کردن بیانیه های تشکل های صنفی فقط در اختیار گردهمایی تشکل های صنفی سراسر کشور با 40 تشکل است. در انتخابات گردهمایی شهریور 1385 شورای مرکزی به ترتیب زیر انتخاب شدند:

 

1.  اصفهان

2.  اردبیل

3.  تهران

4.  کرمانشاه

5.  رشت

6.  شیراز

7.  مشهد

8.  یزد

9.  همدان

 

تصمیم دیگر آنها : تجمع 13 مهر ماه (5 اکتبر) روز جهانی معلم ،‌ تشکل ها طبق سنوات قبل در ادارات و سازمان آموزش و پرورش تجمع داشته باشند. مسئله دیگری که مورد بحث و گفت و گوی معلمان قرار گرفت عدم دخالت تشکل های صنفی فرهنگیان در رفتار سیاسی و قدرت سیاسی از جمله نامزدی برای انتخابات شورای شهر مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری بود. طبق معمول کشور های پیشرفته معلمانی که تصمیم دارند در قدرت سیاسی شرکت کنند به احزاب سیاسی مورد علاقه خود بروند. تشکل های صنفی در ساختار ، نهادی مدنی و مردمی هستند و بر مسئله غیر حزبی و غیر سیاسی بودن تاکید دارند. 


در پایان بیانیه تشکل های صنفی اعلام نمودند که در راستای دادخواهی و ایستادگی برای احقاق حقوق فرهنگیان و در جهت رفع تبعیض تلاش خواهند کرد. بیانیه صادر شده به شرح زیر است :

 

 

به نام خداوند جان و خرد

 

بیانیه پایانی همایش تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور نهم و دهم شهریور 85 – تهران

 

بی تردید در هزاره سوم کشورهایی می توانند به حیات علمی و فرهنگی خود ادامه دهند که با سرمایه گذاری گسترده و اصولی در آموزش و پرورش به متولیان اصلی تعلیم و تربیت یعنی معلمان توجه ویژه داشته باشند. فرصت ها در گذرند و کشورهای جهان در عرصه رقابت علمی و تکنولوژیکی گوی سبقت را از هم می ربایند ولی هنوز نیازهای اولیه ی ناخدایان کشتی علم و دانش که چشم مردم برای ورود به رقابت علمی و فنی با سایر ملل 
به تلاش و اهتمام آنها دوخته شده ،فراهم نگردیده است.


بی عدالتی بی حد و حصر بر معلمان که نقش استراتژیک در آینده ی کشور دارند در شان نظام جمهوری اسلامی نیست و جای شگفتی است که این مسائل و مصایب کمترین تحرکی در نزد تصمیم گیران بلند پایه کشور برای رفع ظلم ایجاد نکرده و نمی کند.


نمایندگان محترم شورای اسلامی

معلمان ایران در سال های اخیر برای آگاه نمودن مسئولان کشورنسبت به بی عدالتی های آشکار، کلیه ی اقدامات لازم، اعم از دیدارهای حضوری ، انجام مکاتبات ، تهیه ی طومارها ، گردهمایی و .... را انجام دادند و برای این اقدامات بعضا مورد مؤاخذه قرار گرفته اند و حتی دستگیر و زندانی شده اند ولی از جانب مراجع ذی ربط اقدام موثری در جهت رفع تبعیض های ناروا و برقراری عدالت به عمل نیامده است. گویی گوش شنوایی برای شنیدن دردها و اراده ای برای حل مشکلات معلمان در نزد مسئولان وجود ندارد .


نمایندگان محترم

آنچه در عرصه ی تعلیم و تربیت اتفاق می افتد فاجعه ای است که گویی کسی به عمق آ ن نیندیشیده است. متاسفانه در ساختار ما با تغییر یک وزیر همه سیاست گذاری ها و مناسبات اداری و سازمانی دستخوش تغییر و تحول می گردد. چه کسانی پاسخگوی اتلاف هزینه هایی هستند که اینگونه با تغییر یک وزیر بر پیکره این سیستم تحمیل می گردد.


فرزندان این ملت که به آموزش و پرورش سپرده می شوند چه گناهی مرتکب شده اند که می بایست به آزمایشگاه روش منسوخ آزمون و خطای مسئولان سیاسی و خطی آموزش و پرورش تبدیل گردند. یک روز معاونت پرورشی حذف و یا ادغام می شود و روزی دیگر دوباره احیاء می شود. یک روز انتخاب مدیران مدارس توسط معلمان تبلیغ و اجرا می شود و روز دیگر منسوخ می گردد و صدها نکته دیگر که همگان بر آن واقفند. این در حالی است که همه می دانند کار فرهنگی یک کار دراز مدت است و آلوده نمودن آن به سلایق سیاسی و جناحی نتیجه ای جز نابودی فرهنگ و آ.پ کشور نخواهد داشت. 


بدیهی است که در این میان دانش آموزان و فرهنگیان بیشترین آسیب را دیده و می بینند. سوال اساسی این است که چرا نمایندگان محترم مجلس در این رابطه سکوت اختیار کرده اند و به وظیفه ی نظارتی خود عمل نمی کنند. بعد از روی کار آمدن دولت نهم، معلمان سراسر کشور چشم انتظار تحقق وعده های داده شده توسط وزیر آ.پ شدند. وزیر محترم در هنگام ارائه برنامه خود به مجلس شورای اسلامی اعلام کردند که تا پایان سال 84 حداقل پنج کار بزرگ برای فرهنگیان انجام خواهند داد و به لحاظ همین وعده ها بود که موفق به اخذ رای اعتماد آن هم در اندازه حداقلی شد.


امروز عدم تحقق کلیه ی وعده های ایشان بر نمایندگان پوشیده نیست . شخص وزیر از فردای روز رای اعتماد ، هر آنچه را که وعده داده بودند انکار نمودند. ایشان رسما نمایندگان معلمان در کانون های صنفی را به هیچ می انگارند و آنها را در حاشیه می دانند، دعوت های مکرر آنها را برای طرح مسائل و مشکلات فرهنگیان بی پاسخ می گذارند. ایشان فاقد دکترین کار آمد برای اداره وزارت خانه عظیم آموزش و پرورش هستند. شرایط جهانی را در عرصه ی تحولات عمیق نرم افزاری و سخت افزاری در زمینه تعلیم و تربیت در نظر نمی گیرند، با تغییرات نا بجا، بی مهابا و بدون تدبیر و تسویه سازی در عرصه نیروی انسانی بر تنش ها دامن می زدند و خود را به هیچ یک از طرح ها و برنامه هایی که شعار آن را از تریبون مجلس سر دادند، پای بند نمی دانند.


شرح عملکرد ضعیف و ناتوانایی های وزیر محترم که مثنوی هفتاد من است در این مختصر نمی گنجد. لذا نمایندگان فرهنگیان در کانون های معلمان سراسر کشور در نشست سالانه ی خود در شهریور ماه در تهران که از نمایندگان عزیز بخواهند عملکرد یک ساله وزیر محترم را مورد بررسی قرار داده و بر اساس آن در خصوص کفایت یا عدم کفایت ایشان تصمیم لازم را اتخاذ نمایند.


سخنی با فرهنگیان عدالت خواه

همکاران همراه، چنین به نظر می رسید که تشکل های صنفی فرهنگیان مانند بسیاری از فعالان صنفی جامعه، به رکود و خمودگی گرفتار آمده اند و یا دچار یاس و سرخوردگی  گردیده اند اما با اصرار و پا فشاری شما در خواست های بر حقتان در گردهمایی ها و نشست های اعتراض آمیز بر این واقعیت صحه گذارد که فرهنگیان فرهیخته، آگاهانه و به دور از جنجال های سیاسی و خطی بر حقوق پایمال شده خویش پای می فشارند. 


لذا تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور در راستای دادخواهی و ایستادگی بر حقوق حقه ی عموم فرهنگیان ضمن اینکه همه ی اقدامات مدنی و قانونمند را در جهت رفع تبعیض و نا برابری حق خود می دانند، از فرهنگیان سراسر کشور دعوت می نمایند در روز 13 مهر ماه 85 برای گرامی داشت روز جهانی معلم از ساعت 10 الی 12 در محوطه سازمان آموزش و پرورش استان ها و ادارات شهرستان ها گرد هم آیند (لازم به ذکر است ساعت گردهمایی متناسب با شرایط استان ها قابل تغییر است) از مسئولان اجرائی کشور نیز قاطعانه تحقق وعده های داده شده در خصوص تصویب و اجرای نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان دولت، تعمیم طرح ارتقای شغلی برای همه فرهنگیان و رفع تبعیض های ناروای درون و برون سازمانی در خصوص دارندگان مدارک فوق لیسانس و دکتری و بازنشستگان و نیز رسیدگی به مشکلات ویژه ی عوامل اجرائی ادارات و مدارس را داریم.


امید است مسئولان با اقدامات عملی خود مانع از فرو ریختن پایه های علمی ، فرهنگ و اندیشه در سرزمینی شوند که روزگاری جهانیان جیره خوار سفره دانش ، فرهنگ و تمدن آن بوده اند.


و اما سخنی با اولیاء محترم دانش آموزان ،

سیل بنیان کنی که امروز فرهنگ و فرهنگی را تهدید می کند ، بی عدالتی و ظلمی است که دور نمای علم اندوزی و دانش پژوهی را تیره و آینده فرزندان این مرز و بوم را مبهم و تاریک گردانیده است. شما یقینا واقفید که از معلم ناامید و ناراضی نمی توان انتظار تربیت نسلی امیدوار، با نشاط و پر توان را داشت. ریشه همه این نابسامانی ها در پایمال شدن ارزش های مدنی و حقوق معلمان است و این خود آشکارا تیشه زدن به ریشه علم است و سخن آخر اینکه رنج معلم، رنج بی عدالتی، رنج وطن، رنج آینده و رنج آینده سازان مملکت اسلامی است.

 

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) – کانون صنفی معلمان اردبیل – کانون صنفی فرهنگیان یزد – 
کانون صنفی فرهنگیان اصفهان – کانون صنفی فرهنگیان گیلان (رشت) – کانون فرهنگیان شیراز – 
کانون صنفی معلمان همدان – کانون صنفی معلمان کرمانشاه – کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین – 
کانون صنفی فرهنگیان استان زنجان – مجمع صنفی فرهنگیان ایلام – اتحادیه صنفی فرهنگیان اهواز – 
کانون صنفی معلمان ارومیه – کانون صنفی معلمان آذربایجان شرقی – کانون صنفی فرهنگیان شوشتر – 
انجمن صنفی فرهنگیان خمینی شهر – کانون صنفی فرهنگیان شهر رضا – کانون صنفی معلمان استان مرکزی – کانون معلمان شهرری (در حال تاسیس ) – کانون فرهنگیان اسلام شهر – انجمن صنفی فرهنگیان خراسان – 
کانون صنفی معلمان ملایر – کانون صنفی فرهنگیان استان قم – کانون صنفی معلمان نکاء – 
جامعه فرهنگیان آستانه اشرفیه – کانون صنفی معلمان چهار محال بختیاری (هیئت موءسس ) – 
کانون صنفی معلمان ازنا (در حال تاسیس ) – کانون صنفی معلمان دزفول – کانون صنفی معلمان خراسان – 
کانون صنفی معلمان ابهر ( هیئت موسس )

14 سال پیش در چنین روزی...

    14  سال پیش در چنین روزی ... ۹ شهریور ۸۵

14 سال پیش در چنین روزی ...

۹ شهریور    82


هو العلیم

 

استیضاح حاجی وزیر آموزش و پرورش


استیضاح حاجی وزیر سابق آموزش و پرورش با کوشش جناح اقلیت مجلس ششم و به پیگیری حاجی بابایی نماینده همدان انجام گرفت. تشکل های صنفی معلمان ایران در روز استیضاح به تاریخ 9 شهریور 82 در صحن علنی مجلس و در جایگاه تماشاچی ها حضور یافتند و شاهد مذاکرات موافق و مخالفان استیضاح وزیر بودند.

طبق معمول هرگاه که قدرت در دست جناح خاصی باشد از وزیر وقت خود دفاع می کند. بنابر این نمایندگان موافق دولت وقت تلاش می کردند که استیضاح انجام نگیرد و به روش های گوناگون از برخی نمایندگان درخواست می کردند که امضاهای خود را پس بگیرند.

از رفت و آمد هایی که در مجلس جاری و ساری بود این گونه به نظر می رسید که استیضاح رای نمی آورد. متاسفانه بیانیه یکی از تشکل های سیاسی تهران (سازمان معلمان) بین نمایندگان مبنی بر مخالفت با استیضاح توضیح شد.

وضعیت نامناسب معیشتی معلمان ومسائل ساختاری آموزش و پرورش وعدم توجه به نیروهای کیفی در آموزش و پرورش موجب شد استیضاح حاجی وزیر سابق رای نیاورد.

 

مسئله بسیار جالب اینکه، در بعضی موارد استیضاح حاجی شباهت زیادی به طرح استیضاح فرشیدی وزیر قبلی آموزش و پرورش در دولت نهم داشت.

 

 

برخی از وعده هایی که وزیر آموزش و پرورش در وقت رای اعتماد به مجلس شورا و معلمان و فرهنگیان داده بود، عبارت بودند از : بهبود مدیریت، اصلاح ساختار آموزش و پرورش و ...

 

بعد از سخنان موافقان و مخالفان استیضاح، از تعداد 236 رای ماخوذه 68 رای سفید (موافق استیضاح) و 159 رای کبود (مخالف استیضاح) و 10 رای زرد (ممتنع) به وزیر آموزش و پرورش رای دادند. در پایان جلسه استیضاح، تشکل های صنفی معلمان بدون جهت گیری موافقت یا مخالفت از استیضاح، همچنان بر رفع مسائل بنیادی آموزش و پرورش تاکید کردند!

اما متاسفانه نه وزیر سابق و وزیر کنونی توجه ای به پیشنهادات و نقطه نظرهای تشکل های صنفی ندارند و با آن ها وارد تعامل و گفت و گوی به صورت جدی و اساسی نمی شوند. شاید ایشان فکر می کنند که تشکل ها در حاشیه هستند! و یا به وسوسه های کسانی گوش می دهند که ثنا گویند و می کوشند که تشکل های صنفی معلمان را وابسته به جناح های قدرت معرفی نمایند!

در صورتی که تشکل های صنفی معلمان طی 26 بیانیه، و چندین سال فعالیت مستقل نشان دادند که وابسته به قدرت نیستند. زیرا روند کار اکثر تشکل های صنفی معلمان چنین است که  اعضای هیئت مدیره حق گرفتن هیچ پست و مقامی بالاتر از مدیریت مدرسه را ندارند تا حق نظارت و نقد آموزش و پرورش را بدون وابستگی به قدرت و به صورت مستقل و آزادانه به انجام رسانند.

تشکل های صنفی معلمان طی این مدت هزینه های مالی و اجتماعی بسیاری در راه احقاق حقوق معلمان پرداخته اند و از معلمان توقعی جز حمایت ندارند. کسانی که به چنین استقلال داشتنی باور ندارند می توانند به روش های گوناگون تحقیق و بررسی کنند.

 

گزارش کامل استیضاح در شماره 1 هفته نامه قلم معلم آمده است و در پایان بیانیه زیر صادر شد:

 

 

بیانیه شماره 9  شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران:

 

 

 

 

به نام خداوند بخشنده و مهربان

 

علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد ...

 

با سلام حضور نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی

 سال هاست که انباشتگی خواسته ها و مطالبات معلمان به مرز بحران و انفجار رسیده است و اعتراضات آشکار فرهنگیان توجه همگان را به خود معطوف کرده است. ساختار بیمار آموزش و پرورش از یک سو و سوء مدیریت ها و استفاده مکرر از روش منسوخ آزمایش و خطا که بیش از دو دهه بر نظام تعلیم و تربیت کشور حاکم بوده است از دیگر سو شرایط دشواری را برای فرهنگ و فرهنگیان فراهم نموده است.

 همچنین فاصله عمیق طبقاتی و اختلاف فرهنگی ناشی از آن، محیط مدارس کشور را که عرصه تعلیم و تربیت است را به صحنه برخورد فرهنگ ها و میدان گسترش فساد و اعتیاد کشانده و 
می کشاند و زمینه گسترش اعتیاد و فحشا و دیگر ناهنجاری های اجتماعی را فراهم نموده و 
می نماید. اما انباشتگی مطالبات و افت تحصیلی و رواج فساد و اعتیاد پدیده ای نیست که محصول دو سال اخیر باشد. آنچه امروز در عرصه اجتماعی مشاهده می شود نتیجه عملکرد ناصواب مسئولانی است که علی رغم نقشی که در ایجاد این فضای آلوده داشته اند هرگز به پرسش و استیضاح کشیده نشده اند.

    با این وجود ضمن استقبال از اصل استیضاح به عنوان حقی که شایسته است به دور از جناح بندی های سیاسی از آن استفاده شود از نمایندگان محترم مجلس می خواهیم که با غنیمت شمردن فرصت به وجود آمده به بررسی مسائل آموزش و پرورش پرداخته و به جای دفاع و یا حمله غیر منصفانه به نقد عملکرد کسانی که در ایجاد این کاستی ها و کم کاری ها سهیم بوده اند بپردازند. پس شایسته است که وزیر و نمایندگان محترم مجلس با تمام توان در جهت رفع مشکلات آموزش و پرورش واصلاح بنیاد آن که بارها وعده داده اند همت گمارند و مجموعه ی نظام و مردم را برای حل این نابسامانی ها یاری بطلبند.

آری استیضاح حق نمایندگان است و شایسته است که از آقای حاجی پرسیده شود که تا چه حد در اجرای رئوس برنامه های اجرایی آموزش و پرورش که در زمان گرفتن رای اعتماد به مجلس ارائه نموده اند موفق بوده اند؟

آیا به وعده هایی چون برخورداری ازآموزش و پرورش مناسب، افزایش سهم آموزش و پرورش در اقتصاد برای بهبود سطح معیشتی و قدرت خرید فرهنگیان، نهادینه کردن و گسترش مشارکت معلمان، مدیران، متفکران، کارشناسان، دانش آموزان و خانواده ها در فرایند تصمیم سازی ها حمایت از ایجاد و توسعه سازمان ها و اتحادیه های صنفی و تخصصی فرهنگیان و تهیه ساز و کار مناسب برای برخورداری و نهادمند از تشکل های علمی، تخصصی، صنفی، صاحب نظران و موسسات پژوهشی خصوصا تشکل های معلمان و دانش آموزان و ... عمل نموده اند؟

 

  آیا در ایجاد یک محیط با نشاط برای معلمان و دانش آموزان و تدوین و اجرای صحیح آیین نامه هایی همچونانتخاب مدیران مدارس توسط معلمان، حفظ استقلال و ثبات رای در عزل و نصب مدیران ناشایسته و شایسته، جلب اعتماد عمومی و دفاع از حقوق و حیثیت معلمانی که به ناحق مورد توهین و ضرب و شتم قرار گرفته اند موفق بوده اند؟

 

با این که با ایجاد جو پلیسی و ناتوانی در جلب مشارکت فرهنگیان در تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها و عدم پیگری خواسته های بر حق فرهنگیان در مجلس و دولت عملا نتوانسته اند کارنامه قابل قبولی ارائه نمایند تردیدی نیست که صدها هزار فرهنگی به قضاوت و رای عادلانه نمایندگان محترم چشم دوخته اند. لذا به این وسیله ضمن تاکید بر این نکته که خواسته های اصلی فرهنگیان و اصلاح بنیادی آموزش و پرورش به حذف یا ابقای آقای حاجی وابسته نیست از تمامی نمایندگان ملت در خواست می نماییم به دور از جناح بندی ها و توافقات سیاسی پشت پرده به دفاع از حقوق از دست رفته فرهنگیان پرداخته و به رفع بنیادی مشکلات جامعه فرهنگی همت گمارند. چراکه وقت تنگ است و علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد...  



9 شهریور 1382

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

 

سندیکا یا اتحادیه


سندیکاه  یا اتحادیه


سندیکا و یا اتحادیه نهادی مستقل از دولت و کارفرما و برای برای عمل متحدانه صنف معینی است. این تشکل ها در قرن نوزدهم در اروپا توسط کارگران بخش های مختلف اساسا به این دلیل بوجود آمدند که از رقابت بین آنها جلوگیری کند و در مقابل اجهافات کارفرما به جای اعتراضات فردی و پراکنده از حقوق آنها متحدانه دفاع کنند.

اتحادیه های معلمان اکنون در بیشتر کشورهای جهان مستقلا و بدون دخالت گری نهادهای دولتی به رسمیت شناخته شده است. در حقیقت نمایندگان منتخب معلمان دراتحادیه ها، مسائل و مشکلات آموزش و پرورش را مورد بررسی قرار داده و در درجه اول به صورت نامه نگاری و تماس های مستقیم با نمایندگان دولت این موضوعات را طرح می کنند. در صورتی که نمایندگان دولت به در خواست این نمایندگان پاسخ مثبتی ندهند این موضوع به رای اعضا گذاشته می شود. خواست ها و مطالبات ابتدا رسانه ای می شود و در بسیاری موارد به بحث های تلوزیونی هم می کشد اما آخرین واکنش ها برای بدست آوردن مطالبات مطرح شده  اعتصاب عمومی است. 

برای به رسمیت بخشیدن حقوق اتحادیه ها، کنوانسیون های بین المللی قوانین و مقرراتی را به تصویب رساند ه اند و کشورهای عضو متعهد به اجرای این میثاق های بین المللی هستند. حق تشکل مستقل، اعتصاب، اعتراض و آزادی بیان از جمله این کنوانسیون ها هستند. دولت ایران هم در سازمان جهانی کار متعهد به اجرای این کنوانسین ها شده است و هر سال به جای نمایندگان واقعی عده ای را از سازمان های دست ساخت خود به اجلاس سالانه می فرستد. آموزش بین الملل (EI ) هم نهادی جهانی است که برای بحث و تبادل نظر در مورد آخرین دستاوردهای آموزشی هر چهار سال یک بار کنگره خود را برگزار می کند و نمایندگان معلمان در سرتاسر جهان در آن شرکت می کنند. دستگیری آقای اسماعیل عبدی و ممانعت از حضورش در اجلاس امسال این نهاد در حقیقت زیر پا نهادن قوانین و مقرراتی که دولتمردان ایران به آن متعهد هستند.

دولتمردان ایران در حقیقت در سازمان های بین المللی به ظاهر وانمود می کنند که در ایران همه اصناف حق تشکل مستقل دارند و هیچ کس به جرم عضو اتحادیه بودن دستگیر و زندانی نمی شود. به همین دلیل اتهامات سیاسی و امنیتی برای تمام فعالین صنفی از جمله معلمان دستگیر شده می بندند

آنچه که برای تشکل صنفی معلمان اهمیت بسیار دارد این است که اتحادیه معلمان و اصولا هر اتحادیه صنفی منافع آن صنف معین را نمایندگی کند و بر علیه  ادغام احزاب و اتحادیه ها در یک ظرف بی شکل  مبارزه کند. به همین دلیل ما می بینیم که در ایران معلمان به روشنی در تمام اسناد خود صنفی بودن تشکل معلمان را مکتوب کرده اند.

تشکلات صنفی با یک حزب سیاسی تفاوت بسیار دارند. جوهره تشکیل حزب سیاسی کسب قدرت سیاسی است اما وظیفه اولیه تشکل صنفی دفاع ازحقوق معلمان است.  

اتحادیه های معلمان اکنون پس از سال ها تجربه بخصوص در کشورهای اروپایی قدرت مستقلی از معلمان را در اعتراضات و اعتصابات خود به نمایش می گذارند. اکنون در بسیاری از کشورهای جهان اتحادیه های معلمان به بخشی از نهاد های شناخته شده و رسمیت یافته جامعه تبدیل شده اند.

اعتصاب، اعتراض، تحصن و حق تشکل اکنون در این جوامع جرم حساب نمی آید بلکه به عنوان یک حقوق اجتماعی به رسمیت شناخته شده است. اما در برخی دیگر از کشورهای جهان از جمله ایران هر جنبش صنفی ای از جانب حاکمان، سیاسی و "به خطر انداختن امنیت ملی" تلقی می شود و سرکوب و زندان را به همراه دارد. به راستی چرا در حالی که حق داشتن تشکل مستقل از دولت، اعتراض و اعتصاب در بسیاری از کشورهای جهان دیگر پدیده ای عجیب و قریب نیست و معلمان به درستی حق خود می دانند که در چنین تشکلاتی بدون هیچ ترس و واهمه ای از زندان و از دست دادن کار عضو شوند اما در ایران حاکمان این همه ترس و واهمه از خود در مقابل ایجاد چنین تشکلاتی از خود نشان می دهند؟

به  نقل از کروه تلکرام کنکاش  هوشمند

چرا کتاب نمی خوانیم


چرا کتاب نمیخوانیم ؟؟؟؟؟



 کتاب نمیخوانیم چون ....


 ۱- کتاب نمی خوانیم زیرا “نیاز”ی به کتاب احساس نمی کنیم؛


۲ – کتاب نمی خوانیم زیرا از شک کردن در پایه های نظری مان می “ترس” یم؛


۳ – کتاب نمی خوانیم چون کتاب خواندن کار “سخت” ی است؛


۴ – کتاب نمی خوانیم چون دچار “تنبلی و بی حالی” هستیم؛


۵ – کتاب نمی خوانیم زیرا “احساس می کنیم” به قله های یقین رسیده ایم؛


۶ – کتاب نمی خوانیم زیرا”احساس می کنیم” مسئله ی مبهمی وجود ندارد؛


۷- کتاب نمی خوانیم زیرا هیچ چیز برای ما “جدی نیست”؛


۸ – کتاب نمی خوانیم زیرا بیش از حد “ساده انگاریم و ذهن بسیطی داریم”؛


۹ – کتاب نمی خوانیم زیرا دچار “خود شیفتگی” فرهنگی هستیم؛


۱۰- کتاب نمی خوانیم زیرا پیمانه ی معرفتی مان “ظرفیت ندارد”؛


۱۱- کتاب نمی خوانیم زیرا “به تناقضات درونی مان آگاه نیستیم”؛


۱۲- کتاب نمی خوانیم زیرا راه پیروی، تبعیت، دنباله روی وتقلید را “راحت” تر یافته ایم؛


۱۳- کتاب نمی خوانیم زیرا “ارزش دانایی و آگاهی را نمی دانیم”؛


۱۴- کتاب نمی خوانیم زیرا سطح خوشایندهای ما “محدود” است؛


۱۵- کتاب نمی خوانیم زیرا “زندگی پر هیاهو و نمایشی” را ترجیح میدهیم؛


۱۶- کتاب نمی خوانیم زیرا تن به “تحقیر ندانستن” داده ایم و به این تحقیر هم عادت کرده ایم؛


۱۷- کتاب نمی خوانیم زیرا “حقارت جهل، آزارمان نمی دهد” و نادانی را عیب نمیدانیم؛


۱۸- کتاب نمی خوانیم زیرا “گفت و گو را کنشی فضیلت مندانه نمی دانیم”، و ما مهارت گفت و گو را نداریم؛


۱۹- کتاب نمی خوانیم زیرا درزندگی ما، دانا شدن و خردمندانه زیستن، جایی ندارد؛


۲۰- کتاب نمی خوانیم زیرا کتاب خواندن دردی از ما دوا نمی کند؛


۲۱- کتاب نمی خوانیم زیرا به ما فواید کتاب خواندن را یاد نداده اند؛


۲۲- کتاب نمی خوانیم زیرا بلد نیستیم کتاب بخوانیم؛


۲۳- کتاب نمی خوانیم زیرا کسی‌ در خانواده و دور و برمان نبوده که کتاب خوان باشد، که ما هم تقلید کنیم یا یاد بگیریم؛


۲۴- کتاب نمی خوانیم زیرا در سنّ بزرگ سالی‌ هنوز ناآگاه هستیم، نمی دانیم چه بخوانیم، و خجالت می‌کشیم از کسی‌ بپرسیم از کجا شروع کنیم؛

25- کتاب نمی خوانیم، زیرا با کتاب خواند باید بیندیشیم و این فرهنگ همواره ما را از اندیشیدن منع کرده است؛


و بالاخره، کتاب نمی خوانیم زیرا نمی دانیم، و نمی دانیم که نمی دانیم؛ همان چیزی که با عنوان جهل مرکب از آن نام می برند؛


پس به ناچار جاودانه در این جهل مرکب خواهیم ماند!

به نقل از گروه واتساپ اها لی فرهنگ

جنبش ضد تبعیض فرهنگیام

جنبش ضد تبعیض فر هنگیان


✌☝✌به نام یزدان ایران زمین✌✌✌

درود یاران

جنبش ضد تبعیص و فرق فرهنگیان به کجا میرود?

حرکت بدنه ناراضی نهاد فرهنگی کشور علیه فقر و بی عدالتی در حکومت های مختلف تلفات جبران ناپذیری داشته است و این وصعیت، به این خاطر است که اکثر فرهنگیان کشور با وجود نارضایتی شدید شغلی و معیشتی ،خود را به بیخیالی و بی تحرکی زده اند و امید دارند عده ای فعال در گروه های مجازی برای انها شق القمری کرده و وضعیت را بهتر و ویا از بدتر به بد تغییر دهند.

مشاهدات وتجربیات چند مات اخیر نشان می دهد که گروه های مجازی به علت فراگیر نبودنشان نتوانسته حضور حد اکثری فرهنگیان در صحنه را باعث شوند که این علل و عوامل زیادی که از جمله ترس و ناامیدی بیش از اندازه در جامعه فرهنگیان،شغل دوم پر درامد در بعضی شهر ها وخارج شدن شغل معلمی واقعی در بین دست اندرکاران تعلیم و تربیت را، نام برد.

اما یاران وظیفه ما این نیست که دست روی دست بگزاریم و زانوی غم در بغل بگیریم،زیرا چنین وضعیتی به نفع هیچ کس نیست.خیلی از همکاران ما نسبت به حق و حقوق خود آگاهی ندارند و باید به طریقی سعی کنبم انها را وارد شبکه های اجتماعی نمابیم و شاخک های انها را نسبت به مسایل آموزش و پرورش و ظلمی که در حق انها می شود ، تیز نماییم.سعی کنید تا می توانید عضو گیری کنید تا در روز ر بتوانید حضور حد اکثری خود را داشته باشیم،نشستن در گروه ها و گپ های طولانی و شر کردن مطالب تکراری و طنز در بین این یک در صد فعال، دردی را دوا نخواهد کرد، بلکه احتمال زیاد دارد که همین افراد را نیز بعد از مدتی از دست بدهید و دیگر توان جلب افراد جدید را نداشته باشید.اگر دنبال حق خواهی واقعی با نیرو و توان جدید هستبد سعی کنید بصورت شبکه ای افراد جدیدی را تشویق و ترغیب برای پیوستن به این حرکت نمایید و این در صورتی امکان پذیر هست که خود به هدف حرکت، اطمینان داشته باشید و به هیچ وجه باعث و بانی یاس و ناامیدی در دل همکار نشویم.

یاران تابستان است وبهترین موقعیت برای پیدا کردن اعضای جدید و ملحق کردن ان به گروه ها است.هر کس سازماندهی کند همان برنده حرکت خواهد بود،اگر فرهنگیان در نبود صنف سر کوب شده، بتوانند در دنیای مجازی خود را سازماندهی کنند،و در صد بیشتری را وارد گود کنند،سیستم که از بالا این حرکت را رصد می نماید ،عکس العمل سنجیده تری خواهد داشت و نبود سازماندهی درست متاسفانه باعث قربانی گرفتن بیشتری از این حرکت خواهد شد که نه انسانی است و نه اخلاقی.بیایید تا در قبال افرادی که زندگی خود را برای حقوق ما گذاشتند ودر زندان دارند می پوسند احساس مسئو لیت بیشتری نماییم وخود را آماده خور دسترنج دبگران نسازیم.درود

✌✌✌ما پیروزیم چون حق با ماست✌✌✌

معلمی از جنوب

(آخوندی که یک قرن از زمانه پیش بود)


مرحوم آخوند خراسانی صاحب کفایه الاصول و مرجع عام دوره ی مشروطیت بحق از استثنایات روزگار خود بود .

مرحوم آخوند خود در جایی گفته بود"" من متاسفانه یک قرن زود بدنیا آمدم.!""

تفاوت افق و ژرفای نگرش این پیرمرد حجره نشین در عتبات آنهم در زمانه خویش بی تردید جای شگفتیست.

خلاصه ای از نامه آخوند خراسانی به میرزای نائینی در پاسخ به درخواست وی مبنی بر حکومت علما:

*ما و علماى دیگر تا وقتى از بیرون به تشکیلات حکومت نگاه مى کنیم و به درون آن تشکیلات قدم نگذاشته ایم، فسادها و کاستیهایى را که در تشکیلات است به وضوح مى بینیم و به راحتى با آنها مبارزه مىکنیم. اما وقتى خود وارد تشکیلات شدیم، فسادهاو کاستیهاى آن را به وضوح نمى توانیم ببینیم/ به دلیل تقدسى که تشکیلات با انتساب به ما پیدا مى کند، مبارزه دیگران با فسادهاى موجود در آن، مبارزه با علماى دین و بلکه با اصل دین تلقى مى شود و دفاع چشم بسته از تشکیلات، حتى با فسادهاى آن، وظیفه و تکلیف شرعى قلمداد مى شود و در نتیجه، ما که همیشه باید پیشروان مبارزه با فسادها و خصوصاً فسادهاى تشکیلات حکومتى باشیم، تبدیل مى شویم به قوى ترین عامل براى جلوگیرى از مبارزه با فسادها و حتى دفاع از فسادها/سیاست به معناى اداره امور مملکت، یک فن است و دوام ریاست و قوام رعیت در گرو آشنایى کامل با این فن است/ما با ناآگاهى از دقایق و ظرایف سیاست، محال است بهتر از سیاست پیشگانِ غیرروحانى وحتى غیرمتدین عمل کنیم/

چون اصل نامه حدود 74 صفحه است لینک Pdf آن تقدیم تا اگر دوستان تمایل به مطالعه داشتند استفاده فرمایند ، ضرر ندارد ، تشکر میکنم.

http://f.manmote.com/pdf/khorasani-naeini.pdf


حتماً لینک را باز کرده و بخوانید.این روحانی آگاه تشکیل حکومت داعش و طالبان و عاقبت تشکیل حکوممت شیعی را چگونه پیش بینی کرده است.

به نقل از گروه واتساپ اهالی فرهنگ

انسان خود فریب



انسان خود فریب


هرانسانی پیش از عمل به کاری, تصوری از عمل وهدف مورد نظر از ان عمل را در ذهن خود دارد.اما در انسان خود فریب روند اندیشیدن متکی به تعقل. علمی__منطقی نیست.اندیشیدن برای او به معنای باور داشتن به یک رشته احکام, هنجارها و ارزش های قالبی کلیشه ای پراکنده وانباشته برهم است.که به طرق و اموزه های گوناگون در ذهنیت اش جای گرفته است.این انسان همواره با موضوع عقیده داشتن برخورد دوگانه دارد.از یک سو برای خود ارزش و اعتباری قایل نیست وقتی مخاطب پرسشی قرار می گیرد.که خود را صاحب عقیده واعتقادی بداند.وچون از چیزی سر در نمی اورد. نادانی خودرا ارمانی می کند وعلیه اندیشه واندیشه ورزی موضع میگیرد.مردمی که قرنها تحت حاکمیت استبداد قرارداشته,اند, از صاحب عقیده بودن می هراسند!واز سوی دیگر اظهار عقیده ی لاقیدانه را فرصتی برای کسب اعتبار می یابد.ودرهمه حال نظرات شخصی خودش را با هوچیگری ابراز می کند.در هردو صورت بالا فرد خودفریب وخود محور همواره نظر خود را صحیح می داند وبا مخالفت دیگران که روبرو شود فقط یک پاسخ دارد:کسی از ایده وفکر او خبر ندارد;هیچکس نمی فهمد او چه میگوید.

دونوع درد در جامعه امروزی

به نقل از گروه جامعه مدنی


دو نوع درد در جامعه امروزی:


"نخستین درد" 

را «اعتقاد» به «الگوی کامل» می دانم. 

تفکری که میگوید یک فرد یا باید از همه لحاظ الگو باشد یا اساساً الگو نیست. 

تفکری که انسانها را «همه» یا «هیچ» میکند. 

تفکری که هرگز نمی پذیرد انسانها، «مجموعه ای از خوبی ها و بدی ها» هستند و اساساً «انسان بودن» یعنی ترکیب این دو که اگر چنین نبود،‌ یا شیطان بودیم و یا فرشته.



این تفکر هزینه های زیادی را به جامعه ما تحمیل کرده است. 


برای جستجوی الگو نیازمند باستان شناسی تاریخی هستیم. 

جستجوی کسانی چنان دوردست، که بدیهایشان محو شده و تنها فسیلی از خوبیهایشان بر جای مانده باشد. 


در اثر همین تفکر است که از انسانهای زنده تقدیر و تجلیل نمیکنیم. 

چه آنکه میترسیم امروز تحسینش کنیم و فردا حرفی بزند یا کاری بکند که به مذاق ما خوش نیاید. 

فقط وقتی مرد و مطمئن شدیم دیگر کاری نمیکند و حرفی نمیزند، او را 

– البته با یک زندگینامه سانسور شده – 

به الگوی جامعه بدل میکنیم.


نیاموخته ایم که یک نفر میتواند معتاد باشد، 

اما فلسفه را خوب بفهمد. 


یک نفر میتواند الکلی باشد،‌ 

اما خوب شعر بگوید. 


یک نفر میتواند خیانتکار باشد،

اما ریاضی را خوب بیاموزد. 


یک نفر میتواند نماز نخواند، 

اما اقتصاد را خوب بفهمد. 


دلیل نمیشود «آنچه خوبان همه دارند» را «من و تو» یک جا داشته باشیم. 


با تمام وجود بر این باورم که جستجوی کسی که –به سلیقه ی ما– هیچ ایرادی ندارد و سراپا حسن است، ریشه ی «بت سازی» و «بت پرستی» است.




"دومین درد" 

را «ظاهر بینی و کوته نظری» می نامم. 


ایرادهای جزئی کوچک را «بزرگ» میبینیم و ایرادهای بزرگ پنهان را «کوچک» می پنداریم.


فرهنگی که در آن «دود سیگار را به حلق خود دادن» عیب است،

اما «دود خودرو را به حلق خلق دادن» عادی تلقی میشود.


فرهنگی که در آن «مستی از شراب» جرم است، ولی «سرمستی از قدرت»، طبیعی است.


فرهنگی که در آن، «حفظ حجاب» اولویت است،

اما «پاکدامنی» به فراموشی سپرده میشود.


فرهنگی که در آن، «کثیفی خانه» زشت است،

اما بیرون ریختن زباله از خودرو، زشت تلقی نمیشود.


فرهنگی که در آن، برداشتن یک قطعه از یک کارخانه «دزدی» است، 

اما خریدن غیر قانونی مجوز یک کارخانه،‌ زیرکی است.


فرهنگی که در آن، اگر «نماز» نخوانی، از حوزه ی دین خارج هستی، 

اما اگر «غیبت» کردی، «تهمت» زدی، و یا "مسخره کردی" همچنان مومنی.


فرهنگی که در آن، 

به روز «قضاوت» ایمان داریم،‌ 

اما صبر نداریم تا «قضاوت در مورد دیگران» را به «روز قضاوت» موکول کنیم.


و بدتر از آن اینکه،‌ 

جامعه،  ‌«ایرادهای کوچک آشکار» را تنبیه میکند و «سرطان های بزرگ پنهان» را تجلیل! 


چنین میشود که «دختران با تار موی آشکار» دستگیر میشوند و دزدان، با «دم خروس آشکار» در میانه ی شهر آزادانه میگردند و قدرت نمایی می کنند.


چنین میشود که آنکس که یک نفر را کشته است،‌ 

اعدام میشود و آنکه هر روز صدها سال عمر مردم را در پای اینترنت، به دلیل کندی و کنترل محتوا، تلف میکند، آزادانه به زندگیش ادامه میدهد.


به نظر می رسد این نگرش فرهنگی، ریشه ی تاریخی نیز دارد. 

چنانکه ظاهراً از زمان سعدی، 

عادت ما بر آن بوده که «سنگ ها» را می بسته ایم و «سگ ها» را رها میکرده ایم…


و در فرهنگی که مردم «به ظاهر» نگاه میکنند، 

«اشتباهات کوچک» را بزرگ میشمارند و «گناهان بزرگ» را نادیده میگیرند، فرهنگی که تو را معصوم میخواهد و به تو «حق خطا کردن» نمیدهدد، 

باید 

هر روز یک «ماسک» بر چهره بزنی. 


هیچ کس واقعیت تو را نمیداند. 

در خانه به شکلی زندگی میکنی و در بیرون شکل دیگر. 


با هر گروه از دوستانت به شکلی حرف میزنی. 

در رسانه ها یک حرف میزنی و در زندگی شخصی به شکل دیگری زندگی میکنی. 

در ورود به سازمان خود، چادر بر سر میکنی و شب هنگام، در مهمانی ها پرسه میزنی…


گویی که بالماسکه ی بزرگی در کار است. 

بالماسکه ای که میلیون ها نفر در آن نقش ایفا میکند. 

هر یک نقابی بر چهره،

نه برای یک شب؛

که تا لحظه ی مرگ.

برگرفته از کتاب فرهنگ سنگ و سگ؛از محمدرضا شعبانعلی

خواسته های معلمان




خواسته های  معلمان



حضور همه فرهنگیان محترم

با سلام و تقدیم ادب


علی رغم پیگیری مطالبات و تجمعات مختلف در سراسر کشور، مهمتر از پیگیری وضعیت حقوق ، ارتقاء جایگاه معلم در جامعه است وبه نظر می رسد وضعیت حقوق به تبع اصلاح نگاه مردم و مسئولین قابل حل است.

این در حالی است که حتی مردم و کارمندان سایر ادارات این جایگاه را به تمسخر گرفته و به معلمی به عنوان یک شغل سطح پایین و ابتدایی می نگرند.نمیدانم شاید فراموش کردند که شغلشان و آینده فرزندانشان در دست همین معلمان بوده است.

 و شاید اینجاست که باید گفت :

از ماست که بر ماست 

و حقیقت امر این است که خودمان مقصر هستیم.

هر کارمند در هر رتبه و مقامی آنچنان جایگاه خود را بالا می برد که ما آرزوی آن جایگاه را داریم

آنچنان پرستیژ به خودشان تزریق می کنند که مردم حسرت مشاغل اینان را می خورند.

بجاست که بگوییم خودمان به خودمان ارزش نمی دهیم و برای همه دست یافتنی شده ایم و به تعبیر دوستی قدرمان را فقط زمان وام گرفتن می دانند.


اگر نمرات واقعیه دانش آموزان و فرزندان این عزیزان را ثبت کنیم آن موقع است که می فهمند آنقدر که معلم برای فرزندانشان پدری و مادری می کند خودشان اینگونه نیستند و می بینید چگونه برای قبولی فرزندانشان شب تا صبح دعا می کنند .

شاید اینان نمیدانند که خیلی از دانش آموزان حتی نمی توانند درست بنویسند و بخوانند.


ارزش و جایگاه معلمان زمانی بود که همه در اندوه امتحان نهایی و نمره قبولی بودند زمانی که نمرات واقعی بود و امتحانات یعنی عبور از پل صراط.آن موقع بود که همه برای رو اندازی و نزدیک شدن به معلم آرزو می کردند و در افکار خود راههای نزدیک شدن به معلم و ارتباط با او را مرور.

بله معلم بزرگوار


یک

✅ وکیل

✅قاضی

✅کارمند بانک

✅گروهبان ساده نیروی انتظامی

✅دانشگاهی

✅پزشک

✅پرستار

✅کارمند دادگاه

و...

به جایگاه و شغل خود ارزش می دهد

مگر من میتوانم به کسی بگویم که به من احترام بگذار؟غیر از این است که خودم باید محترمانه و باشخصیت به خودم ارزش بدهم تا دیگران ببینند؟

ولی من و شما .......

1⃣

نمرات واقعی دانش آموزان را ثبت کنیم و بدانیم که

دانش آموز خودش مسئول درس نخواندن و نمره پایینش هست.

دقت کنید

(بند ۲۸ ماده ۸ تخلفات اداری)

دادن نمره و امتیاز بدون ضوابط جرم است...

اگر کسی می گوید که معلم توبیخ می شود آن مدیر اداره و مدرسه ای است که می خواهد با آمار غلط و‌ پوشالی جایگاه خود را حفظ کند

2⃣

کدام معلم رییس یک صندوق انتخابات و حوزه رای گیری بوده است؟غیر از این بوده که فقط معلمان، کاتب و کارهای سخت و ابتدایی را انجام داده اند؟

کدام کارمند بانک را دیده اید که بیاید و رای بشمارد؟

جز ما معلمان

و بازهم از ماست که بر ماست


✅پس در انتخابات  ( به جز رییس حوزه)همکاری نکنیم و جز در جایگاههای ارزشمند مسئولیت نگیریم✅ 

3⃣

معلم بزرگوار

عقل مردم به چشمشان است

لطفا خوشتیپ باشیم و این خرج آنچنانی ندارد

یک دست لباس و کتو شلوار تمیز،کفش هایی واکس زده و معطر و خوشبو(ضمن عذر خواهی و دست بوسی باید بگویم که کوتاهی کرده ایم)

افراد خوشتیپ در نگاه مردم باکلاس،قابل اطمینان و روشنفکر هستند.


مثل همان کارمند بانکی که تنها هنرش پول شمردن است و در حقیقت یک بقال است و این چنین بر ما فخر فروشی می کند. من معلمی که سالهای قبل در حد یک قاضی و بخشدار در مناطق مختلف جایگاهم بود. من معلمی که بزرگ یک روستا بودم و حکم صادر می کردم.من معلمی که در مراسمات صلح و خون بس حرفم سند بود.

و یک سوال ؟؟؟؟؟

کارت پرسنلی ما به اندازه یک کارمند 

بانک

قوه قضاییه

نیروی انتظامی

وزارت بهداشت و...

ارزش و رسمیت دارد؟؟؟؟


و جمله آخر:

این خود ماییم که باید این جایگاه ارزشمند و ایده آل را به معلمی برگردانیم.

سلام بر دوستان بزرگوار گروه

دوستی بود که مطلب جالبی رو بیان میکرد, میگفت در روستای ما شخصی بود به اسم مشتی رحمت که یازده پسر داشت !

هر وقت برای کاری نیرو کم داشتند میگفتند برید سراغ مشتی رحمت که یازده پسر داره اونا خوب کار میکنند!

اما هر وقت عروسی بود میگفتند به مشتی رحمت نگید بیادها! اون یازده پسر داره همشون هم بخور!

خلاصه واسه ی حمالی میرفتند سراغ اون و موقع عروسی صداش نمیکردند!!!

حکایت معلمان زحمتکش همینه!!!

آقایان حکومتی فقط زمانی یاد معلمان هستند که نیاز به رای دارند ! در مواقع راهپیمایی که در بوق و کرنا میکنند این قشر فرهیخته فلان روز با مشتهای گره کرده شرکت خواهند کردوالی آخر! اما وقتی بحث حقوق و مزایا مطرح میشه همین آقایان چشم و گوششان را میبندند و اگر هم حرفی بزنند میگویند معلمان زیادند وهمگی بخور!

همو ن حکایت مشتی رحمت!!؟

گروه درد مشترک تلگرام

خود. آگاهی



خود آگاهی

ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ‏« ﺩﯾﮕﺮ ‏» ﻇﺎﻫﺮ

ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ

ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ

ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ، ﺩﺭ ‏«ﻏﯿﺮﯾﺖ ‏» ﺍﺳﺖ

ﮐﻪ ‏«ﻫﻮﯾﺖ‏» ﻣﻌﻨﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻏﯿﺮﯾﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ،

ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻧﻔﯽ ﻏﯿﺮ، ﺍﺛﺒﺎﺕ

ﻫﻮﯾﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ؛ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻏﺮﺑﯽ ﮐﻢ ﻭ ﺑﯿﺶ

ﺍﯾﻦ ﺑﺤﺚ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﯾﻮﻧﺎﻥ ﻣﻔﻬﻮﻡ

ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﻣﻄﺮﺡ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﻪ

ﺍﺧﻼﻕ ‏« ﺷﻬﺮﯼ ﻭ ﻣﺪﻧﯽ‏» ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﺷﺎﺭﻩ

ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻫﺎﺳﺖ ﻭ

ﺍﺭﺳﻄﻮ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻫﺎ ﺩﺭ

‏« ﺷﻬﺮ ﻭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ‏» ﺗﺤﻘﻖ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻧﻪ

ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺍﺧﻼﻕ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ

ﺁﻏﺎﺯ ﺍﺧﻼﻕ ﻣﺪﻧﯽ ﻭ ﻧﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺍﺳﺖ، ﺍﺭﺳﻄﻮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ

ﻣﺜﺎﻝ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺍﮔﺮ ﺷﺨﺺ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻭ ﺷﺠﺎﻋﺖ

ﻣﻌﻨﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ، ﺷﺨﺺ ﯾﺎ ﺭﺍﻫﺒﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯼ

ﮐﻮﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻫﺎ ﺑﺮﺳﺪ، ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ

ﻧﻪ ﻋﺎﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺷﺠﺎﻉ ﻭ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎً ﺷﺨﺺ ﺑﯽ ﻓﻀﯿﻠﺘﯽ

ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ، ﭼﻮﻥ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ

ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﺩ ... ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ

ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺷﻤﺎ

ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﮐﻮﻩ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﭼﻮﻥ ﺗﻨﻬﺎ

ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺘﯿﺪ، ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ

ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﭘﯿﺪﺍ

ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ... ﺍﺧﻼﻕ ﯾﻮﻧﺎﻧﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺳﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﭼﻬﺎﺭ ﻭ

ﭘﻨﺞ ﻭ ﺷﺶ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ ﺑﻮﯾﮋﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ

ﺩﻭﺭﻩ ﻣﻐﻮﻝ ﺍﺧﻼﻕ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﻓﺮﺩﯼ ﺗﺒﺪﯾﻞ

ﺷﺪ، ﺑﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺩﯾﮕﺮ، ﺍﺧﻼﻕ ﺯﺍﻭﯾﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ

ﺧﺎﻧﻘﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﻓﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻫﯿﭻ ﻓﻀﯿﻠﺘﯽ

ﺗﺤﻘﻖ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ، ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺧﺎﻧﻘﺎﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﺗﺸﮑﯿﻞ

ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺠﺴﻢ ﻋﺎﻟﯽ ﻭ ﻏﺎﯾﯽ ﻫﻤﻪ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ

ﻓﻀﯿﻠﺖ ﺩﺭ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﺳﺎﯾﯽ ﻓﺮﺩﯼ ﺗﺤﻘﻖ ﭘﯿﺪﺍ

ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﻭ ﭘﯿﻮﻧﺪﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭﺟﻮﺩ

ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ

ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯽ ﺗﺎ

ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺘﺄﺧﺮ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺭﺍﺑﻄﻪ ‏«ﻓﺮﺩ ‏» ﻭ ‏« ﺟﻤﻊ‏» ﻭ

‏«ﻣﻦ ‏» ﻭ ‏«ﻏﯿﺮ ‏» ﻣﻄﺮﺡ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ

ﻭ ﻫﮕﻞ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ

‏«ﻣﻦ ﻭ ﻏﯿﺮ‏» ﺭﺍ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ

ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭ

ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ

به نقل از صدای معلم یک تلگرام

چرا کتاب کتاب خوان ها بهنرین آدم ها هستند


چرا کتاب‌خوان‌ها بهترین آدم‌هایی هستند

 که می‌توان عاشق‌شان شد؟

چندی پیش، مقاله‌ای در مجله تایم منتشر شد که نویسنده‌اش ادعا می‌کرد، آنچه «مطالعه عمیق» نامیده می‌شود به‌زودی از بین خواهد رفت؛ چرا که میزان مطالعه عمیق میان آدم‌ها کمتر شده و این روزها دیگر آدم‌ها سرسری کتاب می‌خوانند و با وجود مطالب خلاصه شده اینترنتی تعداد خواننده‌های کتاب‌ها روز به روز تقلیل پیدا می‌کند.


نکته اینجاست که مطالعات ثابت کرده، کتاب‌خوان‌ها در قیاس با افراد عادی آدم‌های خوب‌تر و باهوش‌تری هستند و شاید تنها آدم‌هایی روی این کره خاکی باشند که ارزش عاشق شدن را داشته باشند.


بر اساس مطالعاتی که روان‌شناسان در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ انجام داده‌اند، کسانی که رمان می‌خوانند میان انسان‌ها بیشترین قدرت همدلی با دیگران را دارند و قابلیتی دارند با عنوان «تئوری ذهن» که در کنار آنچه خود به آن اعتقاد دارند، می‌توانند عقاید، نظر و علائق دیگری دیگری را مدنظر قرار دهند و درباره آن قضاوت کنند.


آن‌ها می‌توانند بدون این که عقاید دیگران را رد کنند یا از عقیده خودشان دست بردارند، از شنیدن عقاید دیگران لذت ببرند.


تعجبی هم ندارد که کتاب‌خوان‌ها آدم‌های بهتری باشند. کتاب خواندن تجربه کردن زندگی دیگران با چشم غیرواقعی است. یاد گرفتن این نکته که چه طور بدون این که خودت در ماجرایی دخیل باشی، بتوانی دنیا را در چارچوب دیگری ببینی.


کتاب‌خوان‌ها به روح هزاران آدم و خرد جمعی همه این آدم‌ها دسترسی دارند. آن‌ها چیزهایی دیده‌اند که غیر کتاب‌خوان‌ها امکان ندارد از آن سر دربیاورند و مرگ انسان‌هایی را تجربه کرده‌اند که شما هرگز آن‌ها را نمی‌شناسید.


آن‌ها یاد گرفته‌اند که زن بودن چیست و مرد بودن یعنی چه. فهمیده‌اند که تماشای رنج دیگران یعنی چه. کتاب‌خوان‌ها بسیار از سن‌شان عاقل‌ترند.


تحقیق دیگری در سال ۲۰۱۰ ثابت کرده که هر چه‌قدر بیشتر برای کودکان کتاب بخوانیم، «تئوری ذهن» در آن‌ها قوی‌تر می‌شود و در نهایت باعث می‌شود این بچه‌ها واقعا عاقل‌تر شوند، با محیط‌شان بیشتر انطباق پیدا کنند و قدرت درک‌شان بالاتر برود.


تجربه‌های قهرمان‌های داستان‌ها تبدیل به تجربه‌های خود خواننده‌ها می‌شود. هر درد و رنجی که شخصیت داستان می‌کشد، تبدیل به باری می‌شود که خواننده باید تحمل کند. خواننده‌های کتاب‌ها هزاران بار زندگی می‌کنند و از هر کدام از این تجربه‌ها چیزی یاد می‌گیرند.


اگر دنبال کسی هستید که شما را تکمیل کند و فضای خالی قلب‌تان را پر کند، می‌توانید این کتاب‌خوان‌ها را در کافی‌شاپ‌ها، پارک‌ها و متروها پیدا کنید. چند دقیقه که صحبت کنید، آن‌ها را به جا خواهید آورد.


کتاب‌خوان‌ها با شما حرف نمی‌زنند، با شما رابطه برقرار می‌کنند


آن‌ها در نامه‌ها یا مسج‌هایشان انگار برای‌تان شعر می‌نویسند. صرفا به سوالات‌تان جواب نمی‌دهند یا بیانیه صادر نمی‌کنند، بلکه با عمیق‌ترین فکرها و تئوری‌ها پاسخ شما را می‌دهند. شما را با دانش بالای کلمات و ایده‌هایشان مسحور خواهند کرد.


تحقیقات دیگری در دانشگاه برکلی نشان داده، کتاب خواندن برای کودکان باعث می‌شود آن‌ها کلماتی را یاد بگیرند که هرگز در مدرسه به آن‌ها یاد نمی‌دهند.


به خودتان لطف کنید و با کسی قرار بگذارید که می‌داند چه‌طور از زبان‌اش استفاده کند.


آن‌ها فقط شما را نمی‌فهمند، درک‌تان می‌کنند


آدم‌ها فقط باید عاشق کسی شوند که بتواند روح‌شان را ببیند. این آدم باید کسی باشد که به روح شما نفوذ می‌کند و به بخش‌هایی از روح شما دسترسی پیدا می‌کند که هیچ‌کس دیگر قبلا کشف‌اش نکرده است.


بهترین کاری که خواندن داستان‌ها با آدم‌ها می‌کنند این است که کامل نبودن شخصیت‌ها باعث می‌شود ذهن شما سعی کند از ذهن دیگران سردربیاورد. این جور آدم‌ها توانایی همدلی پیدا می‌کنند. ممکن است همیشه با شما موافق نباشند، اما سعی می‌کنند ماجراها را از زاویه دید شما ببینند.


آن‌ها نه‌تنها باهوش‌اند که عاقل هم هستند


باهوش بودن همیشه هم خوشایند نیست، اما عاقل بودن آدم‌ها را تحریک می‌کند. همیشه مقاومت در برابر آدم‌هایی که می‌شود چیزی ازشان یاد گرفت کمی سخت است. عاشق یک آدم کتاب‌خوان شدن نه‌تنها کیفیت گفت‌وگو را بالا می‌برد، بلکه باعث می‌شود سطح گفت‌وگو بالا برود.


بر اساس تحقیقات، کتاب‌خوان‌ها به دلیل دایره وسیع واژگان‌شان و مهارت‌های حافظه، آدم‌های باهوش‌تری هستند. ذهن آن‌ها در قیاس با آدمی معمولی که کتاب نمی‌خواند توانایی درک بالاتری دارد و راحت‌تر و به‌شکل موثرتری می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند.


قرار و مدار گذاشتن با آدم اهل کتاب به قرار گذاشتن با هزاران نفر می‌ماند. انگار که تجربه‌ای را که او با خواندن زندگی همه این آدم‌ها به دست آورده در اختیار شما قرار دهد، انگار با یک کاشف قرار گذاشته باشید.

به نقل از گروه اهالی فرهنگ در وتساپ 

بخشی از مصاحبه حقوق معلم وکارگر با وکیل عطا ر



بخشی از مصاحبه سایت حقوق معلم و کارگر با پیمان عطا ر وکیل زندانیان معلم


حقوق معلم و کارگر: جناب عطار با عرض سلام و خسته نباشید. سوال اول ما این است که در کلیت ماجرا، فعالیت صنفی در قوانین فعلی چه جایگاهی دارد؟ ممکن است مواد قانونی آن را تبیین نمایید؟


پیمان حاج محمود عطار: قانون اساسی در اصول 26 و 27 به دو حق اساسی مردم اشاره کرده است. اول، فعالیت حزبی و صنفی مجاز است و دوم، تجمع و راهپیمایی ها  بدون حمل سلاح در صورتی که مخل امنیت ملی و بر خلاف موازین اسلام نباشد، مجاز است. این دو اصل هیچ تبصره و استثنایی ندارد. منظور از تبصره و استثنا به این معنی است که بعضی از اصول قانون اساسی وقتی که اساس یک موضوعی را تبیین کرده در ادامه، شرح و یا نحوه اجرای آن موضوع را قانون دیگری تعیین می کند یعنی در واقع برخی از اصول قانون اساسی ارجاع داده به قانونی بعد از قانون اساسی. اما یک سری از قوانین اساسی، هیچ ارجاعی به قوانین عادی نداده اند، از جمله همین دو اصل 26 و 27 قانون اساسی. یعنی برگزاری تجمعات و تحصن و راهپیمایی عادی بدون حمل سلاح نیازی به قانون عادی ندارد و همینطور، تشکیل احزاب و تجمعهای صنفی آزاد است.


به رغم این که در این دو اصل آزادی عمل صنفی تعریف شده , ولی متاسفانه قانونی در 1360 از تصویب مجلس گذشت که به نظر من این قانون، برخلاف قانون اساسی است. این قانون که به قانون احزاب معروف است، یک سری شرایط و تشریفاتی را برای تاسیس احزاب و جمعیتها و کانونها پیش بینی کرده و متولی صدور پروانه و نظارت بر عملکرد نهادهای صنفی را وزارت کشور دانسته. در ماده 10 این قانون، کمیسیونی پیش بینی شده که در حال حاضر به کمیسیون ماده 10 احزاب معروف است. این کمیسیون مسئول شده که شهروندانی که با مشارکت هم می خواهند یک حزب یا نهاد صنفی و یا NGO و کانونی را تاسیس بکنند، صلاحیت موسسین را بررسی کند و اگر مشکلی نداشتند، به آنها پروانه فعالیت بدهد. همینطور این کمیسیون اجازه دارد که فعالیت آنها را تمدید کند یا متوقف کند. اما نکته مهم اینجاست که اگر یک حزب، جمعیت و یا کانونی پروانه فعالیت از سوی کمیسیون ماده 10 احزاب گرفت، انحلالش بدون تشکیل دادگاههای صالحه با حضور هیات منصفه امکان پذیر نیست.در همین راستا کانون صنفی معلمان در سال 1378 با امضای وزیر وقت کشور آقای عبدالواحد موسوی لاری اجازه تاسیس گرفت و پروانه کانون صنفی معلمان توسط وزیر کشور صادر شد. در پی صدور مجوز فعالیت این کانون در تهران، در شهرستانها پروانه کانونهای دیگری در همین راستا به تایید وزارت کشور رسید. همه ساله این کانونها براساس اساسنامه قانونی خود فعالیت می کردند، مجمع عمومی برگزار می کردند و در این جلسات مجمع عمومی، بازرس وزارت کشور حضور داشت. متاسفانه بعد از روی کار آمدن دولت نهم یعنی محمود احمدی نژاد که همزمان شد با اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری یا به عبارتی، قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق و مزایا، معلمان و فرهنگیان سراسر کشور، مواجه شدند با تبعیض در خصوص اجرای این قانون، به عبارت ساده تر، این قانون در مورد فرهنگیان اعمال نشد. مکاتبات و مراجعات مختلفی ازسوی اعضای هیات مدیره کانون صنفی معلمان با مسئولین وزارت آموزش و پرورش و شخص وزیر صورت گرفت که متاسفانه این پیگیریها و مراجعات صنفی هیچ حاصلی در بر نداشت. معلمان وقتی از دولت و قوه مجریه و به ویژه شخص وزیر ناامید شدند، راهی قوه مقننه شدند و تجمعی را در اواخر سال 1385 مقابل مجلس شورای اسلامی در خیابان بهارستان صورت دادند. متاسفانه در آن زمان  وزارت اطلاعات انطباق مردمی لازم را با شهروندان نداشت و با دستور وزیر وقت اطلاعات و نیروی انتظامی تعدادی از اعضای هیات مدیره کانون ها و معلمانی که در تجمع آرام جلوی مجلس بودند، دستگیر شدند و پرونده هایی برای این عزیزان در داد سرای انقلاب تشکیل شد و تعدادی از اینها در همان سالهای 85 و 86 از سوی دادگاه های انقلاب چه در تهران و چه در شهرستانها محکوم شدند که محکومیت های اینها ومتعدد و مختلف بود، زندان داشتند، تبعید داشتند، انفصال از خدمات دولتی داشتند و بسیاری احکام دیگر. نکته ی جالبی که وجود دارد این است که کانون صنفی استان یزد که همین فعالیت صنفی را مانند کانون صنفی معلمان تهران یا سایر استانها داشتند، توسط دادگاه انقلاب یزد دستگیر و محاکمه شدند، اما قضات دادگاه انقلاب یزد همه اینها را از اتهاماتشان تبرئه کردند و هبچ مرجعی نیامد این موضوع را مورد چالش و بررسی قرار دهد که یک موضوع واحد و یک فعل واحد دو رای کاملاً متضاد، یکی مجرمیت و یکی برائت به همراه داشته است .


به هر حال تعدادی


ازاین معلم ها برای اجرای دوره محکومیتشان راهی زندان شدند و تعدادی هم بعد از مدتی که در زندان بودند آزاد شدند و بعضی ها نیز مجازاتشان کاهش پیدا کرد و بعضی ها هم مجازاتشان را کشیدند و آزاد شدند. مجدداً در سال 1389، در سالگرد روز معلم، تعدادی از معلم ها و اعضای هیات مدیره کانون های صنفی تجمعاتی را از جمله بر سر مزار دکتر ابوالحسن خانعلی برگزار کردند که باز مورد دستگیری و تعقیب وزارت اطلاعات قرار گرفتند و پرونده های دیگری به جز پرونده های قبلی برایشان تشکیل شد و محکومیت های بعدی هم به همراه داشت. خوشبختانه با سپری شدن دولت آقای احمدی نژاد و روی کار آمدن آقای حسن روحانی، تیم وزارت اطلاعات یک تیم بسیار منصفانه و قانون گرایی شد و اعتقاد تیم فعلی وزارت اطلاعات این است که فعالیت کانون های صنفی معلمان به هیچ وجه جرم امنیتی نیست و اینها برای خواسته های صنفی و شغلی خودشان  دارند تلاش میکنند و هیچ ارتباطی فعالیت اینها با تشکیلات امنیتی از جمله وزارت اطلاعات ندارد. کما این که در تجمعاتی که معلمان در ماه های گذشته مقابل مجلس برگزار کردند، وزارت اطلاعات هیچ گونه دخالت و جلوگیری انجام نداد. نکته مهم این است که است که امروزه ما شاهد این هستیم که به رغم این که وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات استانها هیچ گونه دخالتی در این قضیه نکرد، متاسفانه سازمان اطلاعات سپاه بدون هماهنگی با وزارت اطلاعات اقدام به تشکیل پرونده  امنیتی برای اعضای هیات مدیره  کانون صنفی ازجمله دبیر کل این کانون، آقای اسماعیل عبدی کرده و همینطور درمورد آقای رسول بداقی که مدت شش سال تمام را بدون حتی یک ساعت مرخصی، در زندان رجایی شهر تحمل کرده و اواسط مرداد امسال دوران حبس ایشان پایان می پذیرد و هیچ گونه دخالتی در تجمعات اخیر معلمان نداشته و حتی دسترسی به رسانه های مجازی و گفتاری و نوشتاری نداشته، اطلاعات سپاه بدون هیچ توجیه قانونی و شرعی اقدام به تشکیل یک پرونده ی جدید امنیتی برای ایشان کرده است. اکنون هم آقای عبدی و هم آقای بداقی با گزارش غیر قانونی قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران خطاب به شعبه دوم بازپرسی دادسرای امنیت مستقر در زندان اوین داری پرونده های امنیتی شده اند و در حال حاضر در سلول های انفرادی بند 2الف سپاه در زندان اوین به سر میبرند و اجازه ی ملاقات هم ندارند و همه اینها بر خلاف قانون اساسی و مقررات قانونی کشور است.


مصاحبه سایت حقوق معلم با پیمان عطتر




بخشی از مصاحبه سایت حقوق معلم و کارگر

با پیمان عطار وکیل زندانیان معلم



پیمان حاج محمود عطار: قانون اساسی در اصول 26 و 27 به دو حق اساسی مردم اشاره کرده است. اول، فعالیت حزبی و صنفی مجاز است و دوم، تجمع و راهپیمایی ها  بدون حمل سلاح در صورتی که مخل امنیت ملی و بر خلاف موازین اسلام نباشد، مجاز است. این دو اصل هیچ تبصره و استثنایی ندارد. منظور از تبصره و استثنا به این معنی است که بعضی از اصول قانون اساسی وقتی که اساس یک موضوعی را تبیین کرده در ادامه، شرح و یا نحوه اجرای آن موضوع را قانون دیگری تعیین می کند یعنی در واقع برخی از اصول قانون اساسی ارجاع داده به قانونی بعد از قانون اساسی. اما یک سری از قوانین اساسی، هیچ ارجاعی به قوانین عادی نداده اند، از جمله همین دو اصل 26 و 27 قانون اساسی. یعنی برگزاری تجمعات و تحصن و راهپیمایی عادی بدون حمل سلاح نیازی به قانون عادی ندارد و همینطور، تشکیل احزاب و تجمعهای صنفی آزاد است.

به رغم این که در این دو اصل آزادی عمل صنفی تعریف شده , ولی متاسفانه قانونی در 1360 از تصویب مجلس گذشت که به نظر من این قانون، برخلاف قانون اساسی است. این قانون که به قانون احزاب معروف است، یک سری شرایط و تشریفاتی را برای تاسیس احزاب و جمعیتها و کانونها پیش بینی کرده و متولی صدور پروانه و نظارت بر عملکرد نهادهای صنفی را وزارت کشور دانسته. در ماده 10 این قانون، کمیسیونی پیش بینی شده که در حال حاضر به کمیسیون ماده 10 احزاب معروف است. این کمیسیون مسئول شده که شهروندانی که با مشارکت هم می خواهند یک حزب یا نهاد صنفی و یا NGO و کانونی را تاسیس بکنند، صلاحیت موسسین را بررسی کند و اگر مشکلی نداشتند، به آنها پروانه فعالیت بدهد. همینطور این کمیسیون اجازه دارد که فعالیت آنها را تمدید کند یا متوقف کند. اما نکته مهم اینجاست که اگر یک حزب، جمعیت و یا کانونی پروانه فعالیت از سوی کمیسیون ماده 10 احزاب گرفت، انحلالش بدون تشکیل دادگاههای صالحه با حضور هیات منصفه امکان پذیر نیست.در همین راستا کانون صنفی معلمان در سال 1378 با امضای وزیر وقت کشور آقای عبدالواحد موسوی لاری اجازه تاسیس گرفت و پروانه کانون صنفی معلمان توسط وزیر کشور صادر شد. در پی صدور مجوز فعالیت این کانون در تهران، در شهرستانها پروانه کانونهای دیگری در همین راستا به تایید وزارت کشور رسید. همه ساله این کانونها براساس اساسنامه قانونی خود فعالیت می کردند، مجمع عمومی برگزار می کردند و در این جلسات مجمع عمومی، بازرس وزارت کشور حضور داشت. متاسفانه بعد از روی کار آمدن دولت نهم یعنی محمود احمدی نژاد که همزمان شد با اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری یا به عبارتی، قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق و مزایا، معلمان و فرهنگیان سراسر کشور، مواجه شدند با تبعیض در خصوص اجرای این قانون، به عبارت ساده تر، این قانون در مورد فرهنگیان اعمال نشد. مکاتبات و مراجعات مختلفی ازسوی اعضای هیات مدیره کانون صنفی معلمان با مسئولین وزارت آموزش و پرورش و شخص وزیر صورت گرفت که متاسفانه این پیگیریها و مراجعات صنفی هیچ حاصلی در بر نداشت. معلمان وقتی از دولت و قوه مجریه و به ویژه شخص وزیر ناامید شدند، راهی قوه مقننه شدند و تجمعی را در اواخر سال 1385 مقابل مجلس شورای اسلامی در خیابان بهارستان صورت دادند. متاسفانه در آن زمان  وزارت اطلاعات انطباق مردمی لازم را با شهروندان نداشت و با دستور وزیر وقت اطلاعات و نیروی انتظامی تعدادی از اعضای هیات مدیره کانون ها و معلمانی که در تجمع آرام جلوی مجلس بودند، دستگیر شدند و پرونده هایی برای این عزیزان در داد سرای انقلاب تشکیل شد و تعدادی از اینها در همان سالهای 85 و 86 از سوی دادگاه های انقلاب چه در تهران و چه در شهرستانها محکوم شدند که محکومیت های اینها ومتعدد و مختلف بود، زندان داشتند، تبعید داشتند، انفصال از خدمات دولتی داشتند و بسیاری احکام دیگر. نکته ی جالبی که وجود دارد این است که کانون صنفی استان یزد که همین فعالیت صنفی را مانند کانون صنفی معلمان تهران یا سایر استانها داشتند، توسط دادگاه انقلاب یزد دستگیر و محاکمه شدند، اما قضات دادگاه انقلاب یزد همه اینها را از اتهاماتشان تبرئه کردند و هبچ مرجعی نیامد این موضوع را مورد چالش و بررسی قرار دهد که یک موضوع واحد و یک فعل واحد دو رای کاملاً متضاد، یکی مجرمیت و یکی برائت به همراه داشته است .

به هر حال تعدادی

ازاین معلم ها برای اجرای دوره محکومیتشان راهی زندان شدند و تعدادی هم بعد از مدتی که در زندان بودند آزاد شدند و بعضی ها نیز مجازاتشان کاهش پیدا کرد و بعضی ها هم مجازاتشان را کشیدند و آزاد شدند. مجدداً در سال 1389، در سالگرد روز معلم، تعدادی از معلم ها و اعضای هیات مدیره کانون های صنفی تجمعاتی را از جمله بر سر مزار دکتر ابوالحسن خانعلی برگزار کردند که باز مورد دستگیری و تعقیب وزارت اطلاعات قرار گرفتند و پرونده های دیگری به جز پرونده های قبلی برایشان تشکیل شد و محکومیت های بعدی هم به همراه داشت. خوشبختانه با سپری شدن دولت آقای احمدی نژاد و روی کار آمدن آقای حسن روحانی، تیم وزارت اطلاعات یک تیم بسیار منصفانه و قانون گرایی شد و اعتقاد تیم فعلی وزارت اطلاعات این است که فعالیت کانون های صنفی معلمان به هیچ وجه جرم امنیتی نیست و اینها برای خواسته های صنفی و شغلی خودشان  دارند تلاش میکنند و هیچ ارتباطی فعالیت اینها با تشکیلات امنیتی از جمله وزارت اطلاعات ندارد. کما این که در تجمعاتی که معلمان در ماه های گذشته مقابل مجلس برگزار کردند، وزارت اطلاعات هیچ گونه دخالت و جلوگیری انجام نداد. نکته مهم این است که است که امروزه ما شاهد این هستیم که به رغم این که وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات استانها هیچ گونه دخالتی در این قضیه نکرد، متاسفانه سازمان اطلاعات سپاه بدون هماهنگی با وزارت اطلاعات اقدام به تشکیل پرونده  امنیتی برای اعضای هیات مدیره  کانون صنفی ازجمله دبیر کل این کانون، آقای اسماعیل عبدی کرده و همینطور درمورد آقای رسول بداقی که مدت شش سال تمام را بدون حتی یک ساعت مرخصی، در زندان رجایی شهر تحمل کرده و اواسط مرداد امسال دوران حبس ایشان پایان می پذیرد و هیچ گونه دخالتی در تجمعات اخیر معلمان نداشته و حتی دسترسی به رسانه های مجازی و گفتاری و نوشتاری نداشته، اطلاعات سپاه بدون هیچ توجیه قانونی و شرعی اقدام به تشکیل یک پرونده ی جدید امنیتی برای ایشان کرده است. اکنون هم آقای عبدی و هم آقای بداقی با گزارش غیر قانونی قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران خطاب به شعبه دوم بازپرسی دادسرای امنیت مستقر در زندان اوین داری پرونده های امنیتی شده اند و در حال حاضر در سلول های انفرادی بند 2الف سپاه در زندان اوین به سر میبرند و اجازه ی ملاقات هم ندارند و همه اینها بر خلاف قانون اساسی و مقررات قانونی کشور است.

آیبن نامه اجرایی شورای هماهنگی تشکل های صنفی ایران



آیبن نامه اجرایی شورای هماهنگی

تشکل های صنفی ایران


آیین نامه اجرایی شورای هماهنگی

 تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر ایران


فصل اول      زمان جلسات

ماده 1 :  جلسات شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران با درخواست دبیرخانه از تشکل های موجود تشکلیل می شود.

ماده 2  :  حداقل 10 روز قبل از شروع جلسات دبیرخانه موظف است زمان و مکان جلسه را به کلیه تشکل ها کتبا اعلام نماید.

ماده 3 :  با درخواست حداقل 10 تشکل صنفی دبیرخانه موظف است مقدمات تشکیل جلسات را فراهم آورد .

ماده 4  :  درخواست تشکیل جلسات باید کتبا به دبیرخانه تسلیم شود.

ماده 5  :  تشکل ها موظف هستند در تاریخ اعلام شده در جلسات حضور داشته باشند.

فصل دوم         مکان جلسات

ماده 6 :  مکان تشکیل جلسات تشکل های صنفی فرهنگیان با تقاضای کتبی هر تشکل صنفی و تایید شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران یا صلاح دید دبیرخانه مشخص می گردد.

ماده 7 :  قبل از تشکیل جلسات دبیرخانه با هماهنگی تشکل میزبان موظف است که به هر یک از تشکل ها اعلام نماید که لازم است از 8 تشکل حداقل دو نفر در جلسات حضور داشته باشند.

ماده 8 :  دبیرخانه و میزبان با هماهنگی یکدیگر می توانند از شخصیت های حقیقی و حقوقی فعال در امور صنفی یا محققان ، اندیشمندان ، نویسندگان ، نمایندگان مجلس  و معاونان آنان در نظر گرفتن همه جوانب آن دعوت به عمل آورند.

ماده 9 :  جلسات شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران با حضور اکثریت تشکل ها رسمیت خواهد داشت.

تبصره : بدیهی است که چون تعداد تشکل ها با توجه به طی مراحل قانونی اخذ مجوز و پروانه ی ثابت نمی باشند تعداد شرکت کنندگان نیز ممکن است در هر گردهمایی متغیر باشد.

فصل سوم          دستور جلسات 

ماده  10  :  دستور جلسات شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران یک ماه قبل از تشکیل توسط دبیرخانه کتبا به سایر تشکل ها اعلام شود.

ماده 11  :  چنانچه اعضا بخواهند موضوع جدیدی در دستور جلسات قرار گیرد می بایست در روز اول گردهمایی با درخواست حداقل 5 تشکل صورت گرفته و با تصویب اکثریت و صلاح دید دبیرخانه و میزبان قابل طرح خواهد بود.

ماده 12  :  دستور جلسات شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران باید در چار چوب اساس نامه تشکل ها ی صنفی باشد.

ماده  13 :   مدیر جلسه موظف است زمان رسیدگی به دستور جلسات را به کمیته ها اعلام نماید.

ماده 14 :  هر یک از اعضای تشکل های حاضر در شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران می توانند نسبت به اداره جلسه توسط مدیر با کلیه شئون اخلاقی و صنفی به مدت یک دقیقه تذکر آیین نامه ای دهد.

تبصره 1 : بدیهی است که در صورت انجام هر تخلف از سوی هر یک از اعضاء ، کمیته انضباطی تصمیم لازم را اتخاذ خواهد کرد.

ماده 15 :  چنانچه تذکر آیین نامه ای مستدل و قانونی باشد مدیر موظف به اجرای آن خواهد بود.

ماده 16 :  منشی باید در تمام جلسات صورت جلسه مربوطه را تنظیم نماید و پس از قرائت در انتها توسط تشکل ها امضا گردد.

ماده 17 :  چنانچه کمیته ای در زمان تعیین شده نتواند گذارش خود را آماده نماید دبیرخانه می تواند بدون ارائه گزارش کمیته با صلاح دید شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران اقدام لازم را انجام بدهد.

ماده 18 :  پس از قرائت گزارش کمیته تخصصی دو نفر از اعضای حاضر در جلسه می توانند به مدت دو دقیقه به عنوان موافق یا مخالف نظر خود را بیان نمایند .

ماده 19 :  زمان ارائه گزارش توسط کمیته تخصصی باید متناسب با شرایط مکانی و زمانی و در حداقل زمان ارائه شود.

فصل چهارم     تشکیل کمیته ها

ماده 20 : در هر جلسه  شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران دبیرخانه جهت تسهیل و تسریع در تصمیم گیری ها با توجه به نیاز و شرایط کمیته مورد نیاز را تشکیل دهند. نظیر کمیته های زیر:

1. کمیته حقوقی و امور زندانیان و فعالان صنفی فرهنگیان کشور

2. کمیته مالی و کار پردازی

3. کمیته اساسنامه و آیین نامه اجرایی

4. کمیته سیاست گذاری و برنامه ریزی

5. کمیته آموزش و تحقیقات

6. کمیته اطلاع رسانی و روابط عمومی

7. کمیته حل و فصل اختلافات

8. کمیته انضباطی و بازرسی

9. کمیته مطالبات فرهنگیان و ...

تبصره 1 :  اعضای هر کمیته حداقل 5 نفر می باشد.

تبصره 2  : علی رغم حضور چند عضو از هر تشکل ، هر یک از اعضای تشکل های حاضر باید فقط در عضویت یک کمیته باشد.

تبصره 3 : اعضای کمیته ها باید یک نفر را به عنوان رئیس کمیته به دبیرخانه معرفی نمایند.

تبصره 4 :  رئیس کمیته موظف است گزارش و مصوبات کمیته را جهت بررسی و پیگیری های لازم به شورا ارائه بدهد.

فصل پنجم          تصمیم گیری

ماده 21  :  هنگام رای گیری تشکل های صنفی صاحب پروانه، مجوز دار، شعبات تشکل های صنفی و اعضای هیئت موسسی که تشکل های آنها تقاضای صدور مجوز را به وزارت کشور داده اند  و فرم های وزارت کشور  را پر کرده و ارائه داده اند می توانند در رای گیری شرکت نمایند و حق رای داردند.

تبصره : بدیهی است که باید رو نوشت با مستنداتی دال بر پیگیری های مذکور در ماده فوق شرکت در جلسه توسط تشکل ها و دبیر خانه تقدیم شده باشد.

ماده 22 :  هنگام رای گیری از هر تشکل صاحب  رای یک نفر به نمایندگی می تواند در رای گیری و اتخاذ و تصمیم نهایی شرکت کند.

ماده 23 :  دستوری که بیش از نیمی از ارای تشکل های حاضر را کسب نماید مصوبه تلقی شده و قابل اجرا می باشد. چنانچه در یک دستور نیمی از تشکل ها موافق و نیمی موافق باشد رای کمیته تخصصی ملاک است.

ماده 24 :   شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران موظف است  در پایان جلسات مصوبات خود را در صورت صدور قطع نامه همان روز و در صورت گزارش ظرف یک هفته به اطلاع و در اختیار تشکل های صنفی فرهنگیان کشور قرار بدهد.

ماده 25 : کلیه اعضای حاضر در جلسه موظف به امضاء و ممهور نمودن قطع نامه یا گزارش بوده و ملزم به اجرای آن می باشند.

ماده 26 :  چنانچه یکی از تشکل های صنفی نسبت به امضاء یا اجرای مصوبه اقدام ننماید یا در اجرای مصوبات عمدا قصور نماید ، دبیرخانه می تواند از کمیته انضباطی و بازرسی در خواست بازرسی کنند . چنانچه تخلف انجام شده محرز شناخته شد کمیته انضباطی با توجه به وظایف خود هر یک از تصمیمات زیر را اتخاذ خواهد نمود.

  الف)  برای بار اول حضور در جلسات اختار کتبی و معرفی آن به سایر تشکل ها به عنوان خاطی

   ب )  برای بار دوم حضور در جلسات اما حق رای آن تشکل در جلسه بعدی سلب خواهد شد ولی ملزم به امضاء و ممهور مصوبات خواهد بود.

   ج )  برای بار سوم تا انتخابات هیئت مدیره جدید آن تشکل از حضور در جلسات محروم خواهد بود.

فصل ششم    

      حضور و غیاب اعضاء در جلسات

ماده 26:  منشی جلسات موظف است در ابتدای جلسات تعداد تشکل های حاضر را با ذکر نام اعلام نماید و اعضاء غایب را در جلسه یادداشت و اعلام کند.

فصل هفتم        دبیرخانه شورای همانگی

ماده 27 :  محل ثابت دفتر دبیرخانه شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران طبق اساسنامه تعیین می شود.

ماده 28 :   مدیریت و اداره جلسات از زمان آغاز همایش تا زمان شروع همایش ها و جلسات بعدی طبق اساسنامه خواهد بود.

ماده 29  :  دبیر خانه ادواری ضمن ارائه گزارش و عمکرد خود با تحویل مهر و کلیه مدارک تفویض اختیارات و وظایف ، اختیارات را  به میزبان اداره جلسه واگذار می نماید .

ماده 30 :  هزینه جلسات شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به عهده میزبان است.

  تبصره : اگر میزبان توانایی مالی لازم برای برگزاری گردهمایی را نداشته باشد موضوع را به دبیر خانه اعلام نماید تا اقدام لازم صورت بگیرد.

فصل هشتم            نحوه بررسی آیین نامه و تغییرات آن

ماده 31 :  آیین نامه اجرایی جلسات شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران باید به تصویب اکثریت تشکل های صنفی برسد.

ماده 32 :  تغییر آیین نامه اجرایی با پیشنهاد تشکل ها  و بررسی آن در کمیته اساسنامه و آیین نامه و طرح آن در جلسات شورا  با تصویب اکثریت حاضرین امکان پذیر است. بدیهی است که مواد و فصول و تبصره فوق لازم الاجرا و قطعی خواهد بود، اما در صورت توافق اکثریت اعضاء می تواند ارزیابی و  بازبینی گردد.

این آیین نامه در هشت فصل و 32 ماده و هشت تبصره پس از بررسی نهایی و رای گیری و اعضاء شرکت کننده در همایش تشکل های صنفی فرهنگیان  سراسر کشور به تصویب رسیده و از تاریخ  اردیبهشت 1384 لازم الاجرا می باشد.


شورای همانگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

اسا سنامه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران


اسا سنامه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان


اساسنامه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

فصل اول

کلیات و اهداف

ماده 1  

نام: شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران تشکلی است (صنفی علمی یا صنفی تخصصی) غیر سیاسی و غیر انتفاعی که در این اساسنامه اختصارا شورای هماهنگی نامیده می شود.

ماده 2  

محل:  دبیرخانه به صورت ثابت و به طور دوره ای در یکی از شهرستان ها بنابر تقاضای تشکل استانی یا شهرستانی جهت میزبانی با تصویب شورای هماهنگی تعیین خواهد شد .

ماده 3

تابعیت

ماده 4

هدف: هماهنگی و پیگیری تصمیمات تشکل های صنفی در جهت منافع فرهنگیان

ماده 5  

طرح ها و برنامه ها و سایر اقداماتی که در اساسنامه پیش بینی شده و به نحوی با وظایف یکی از وزارتخانه ها یا سازمان های دولتی ارتباط دارد پس از کسب موافقت وزارتخانه یا سازمان دولتی ذیربط به مرحله اجرا در خواهد آمد.

فصل دوم   

شرایط و نحوه عضویت

ماده 6

1. پذیرفتن مفاد اساسنامه

2.       محروم نبودن از حقوق اجتماعی

ماده 7

اعضای شورای هماهنگی به کسانی گفته می شود که دارای حق رای بوده و مکلف به پرداخت حق عضویت می باشند که این اعضاء شامل تشکل های صنفی مستقل و فرهنگیان دارای مجوز رسمی از وزارت کشور می باشد.

فصل سوم

ارکان شورای هماهنگی

ماده  8  

1. مجمع عمومی

2. شورای مرکزی

3. بازرس یا بازرسان

ماده  9  

مجمع عمومی عالیترین مرجع تصمیم گیری در شورای هماهنگی می باشد که به صورت عادی یا فوق العاده تشکیل می شود.

تبصره 1  : مجمع عمومی جمعی است از نمایندگان تشکل های عضو که با نامه رسمی تشکل مربوطه به شورای هماهنگی معرفی می گردد.

تبصره 2  : هر تشکل صنفی مستقل و دارای مجوز از وزارت کشور  پس از تحقیق و بررسی دبیرخانه به عضویت پذیرفته می شود. تشکل هایی که در شروع کار بوده و مراحل قانونی را جهت کسب مجوز طی می کنند با نظر دبیرخانه می توانند به صورت ناظر و بدون حق رای در جلسات شرکت کنند.

تبصره 3  : هر یک از تشکل های عضو در مجمع عمومی دارای یک حق رای می باشند و شعبات زیر مجموعه تشکل های اصلی حق رای ندارند.

تبصره 4  :  تعداد نمایندگان هر تشکل از تعداد کمیسیون های انتخاب شده تجاوز نکند ( تعداد کمیسیون ها را شورای مرکزی تعیین می کند)

تبصره 5  : در هر کمیسیون از هر تشکل فقط یک نماینده حق شرکت و رای دارد.

ماده 10

مجمع عمومی عادی با رعایت تشریفات مندرج در ضمیمه هر سال دوبار در مرداد و اسفند ماه تشکیل

خواهد شد.

برای رسمیت جلسه حضور حداقل دو سوم کل اعضاء و برای تصویب هر موضوعی رای موافق اکثریت نسبی (نصف بعلاوه یک) اعضای حاضر ضرورت دارد. در صورتیکه در دعوت نخست تعداد حاضر به حد نصاب نرسید جلسه دوم با فاصله 15 روز تشکیل و با هر تعداد حاضر در جلسه رسمیت خواهد یافت .

ماده 11

وظایف مجمع عمومی عادی:

1. انتخاب اعضای شورای مرکزی و یا بازرس یا بازرسان

2. استماع و رسیدگی گزارش شورای مرکزی و بازرس یا بازرسان

3. بررسی و تصویب پیشنهادات شورای مرکزی

4. تعیین خط مشی کلی شورای هماهنگی

5. تعیین حق عضویت سالانه و تصویب ترازنامه و بودجه شورای هماهنگی

6. ارسال دعوتنامه ها به صورت کتبی با پست سفارشی یا دورنگار با درج در روزنامه کثیرالانتشار

7. تعیین روزنامه کثیر الانتشار جهت درجم آگهی ها و دعوتنامه ها توسط مجمع عمومی

ماده 12

مجمع عمومی فوق العاده با رعایت تشریفات (ارسال دعوتنامه ) با شرایط زیر تشکیل خواهد شد:

1. با درخواست شورای مرکزی یا بازرس(بازرسان)

2. با درخواست یک سوم از اعضاء پنج تشکل عضو

تبصره 1  : دعوت برای مجمع عمومی فوق العاده کتبی بوده و حداقل تا دو هفته قبل از تشکیل آن به اطلاع اعضاء خواهد رسید .

تبصره 2  : مجمع عمومی فوق العاده جهت رسمیت همان شرایط مجمع عمومی عادی را خواهد داشت .

تبصره 3  : تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده با حداقل دو سوم آرای موافق از تعداد حاضر در جلسه معتبر خواهد بود.

ماده 13

وظایف مجمع عمومی فوق العاده :

1. تصویب تغییرات در مفاد اساسنامه

2. بررسی و تصویب انحلال شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان ایران

3. عزل عضو یا اعضای شورای مرکزی

تبصره : عزل شورای مرکزی باید با اطلاع و موافقت وزارت کشور  در دستور کار مجمع قرار گیرد.

ماده 14

مجامع عمومی توسط هیئت رئیسه ای مرکب از یک رئیس و یک منشی و دو ناظر اداره می شود.

تبصره : اعضای هیئت رئسه با اعلام قبولی نامزدی خود در مجمع انتخاب خواهند شد.

ب – شورای مرکزی

ماده 15

شورای مرکزی دارای هیئت مدیره ای مرکب از حداکثر 15 نفر عضو اصلی و حداکثر 2 نفر عضو علی البدل خواهد بود.

تبصره 1 : جلسات شورای مرکزی با حضور دو سوم اعضاء رسمیت یافته و تصمیمات متخذه با اکثریت مطلق آرای موافق معتبر خواهد بود.

تبصره 2 : اعضای شورای مرکزی حداکثر دو هفته بعد از انتخاب شدن تشکیل جلسه داده و از بین خود یک نفر رئیس ، یک نفر نائب رئیس و یک نفر خزانه دار انتخاب خواهند نمود . حدود اختیارات آنها را آیین نامه مشخص می نماید.

تبصره 3 : شرکت اعضای شورای مرکزی در جلسات آن ضروری و غیبت هر یک از اعضاء بدون عذر موجه و بدون اطلاع قبلی تا سه جلسه متوالی در حکم استعفای عضو غایب خواهد بود.

تبصره 4 : در صورت استعفا یا سلب شرایط از هر یک از اعضاء شورای مرکزی عضو علی البدل مدت باقیمانده به جای عضو اصلی انجام وظیفه خواهد نمود .

تبصره 5 : شورای هماهنگی علاوه بر جلساتی که به طور مرتب و حداقل هر دو ماه یک بار تشکیل خواهد شد بنا به ضرورت یا دعوت کتبی یا تلفنی رئیس یا نائب رئیس تشکیل جلسه فوق العاده خواهد داد . فاصله بین ارسال دعوتنامه و یا تلفن و تشکیل جلسه شورای مرکزی حداقل 5 روز خواهد بود. 

تبصره 6 : رئیس یا نائب رئیس شورای مرکزی و یا دبیر اجرایی می تواند نسبت به صدور اطلاعیه یا دعوتنامه در موارد خاص که در آیین نامه داخلی تصریح و مشخص خواهد شد اقدام نمایند.

تبصره 7 : شورای مرکزی با نظارت و مسئولیت رئیس متولی صدور بیانیه ها و قطعنمامه های شورا خواهد بود و قطعنامه ها و بیانیه ها فقط در صورت تشکیل جلسه شواری هماهنگی قابل تغییر یا لغو خواهد بود.

ماده 16

مجمع عمومی شورای مرکزی را برای مدت یک سال انتخاب خواهد نمود . انتخاب مجدد شورای مرکزی برای دوره های بعدی بلامانع بوده و شورای مرکزی موظف است ظرف حداکثر دو ماه قبل از پایان تصدی خود انتخابات شورای مرکزی جدید را برگزار نماید و نتیجه را یک هفته قبل از پایان تصدی خود به وزارت کشور اعلام نماید.

تبصره :   15 روز قبل از اتمام دوره ، تشکل های عضو موظف هستند که نماینده خود را برای شورای جدید ابقا یا معرفی نمایند.

ماده 17

شورای مرکزی نماینده قانونی شورای هماهنگی بوده و وظایف و اختیارات آن به شرح ذیل می باشد:

حفظ و حراست اموال منقول و غیر منقول ، رسیدگی به حساب های شورای هماهنگی و پرداخت دیون و وصول مطالبات ، اجرای مصوبات مجمع عمومی  ، افتتاح حساب در یکی از بانک ها ، انجام تشریفات قانونی ، تعقیب جریانات قضایی و مالیاتی و ثبتی در کلیه مراحل قانونی در محاکم ، تعیین حکم و تعیین وکیل و عزل آنها ، قطع و وصل دعاوی از طریق سازش ، در صورت اقتضا تفویض و واگذاری تمام یا قسمتی از اختیارات خود به هر شخص دیگر اعم از حقوقی یا حقیقی یا توکیل . 

به طور کلی شورای مرکزی می تواند هر اقدام و معامله ای را که ضرورت بداند در مورد نقل و انتقال اموال غیر منقول و تبدیل به احسن یا رهن گذاری و فک رهن و استقراض به استثنای فروش اموال غیر منقول که مستلزم تصویب مجمع عمومی می باشد به نام شورای هماهنگی انجام دهد.

تبصره 1 :  جز درباره موضوعاتی که به موجب مفاد این اساسنامه و اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها و صلاحیت خاص مجامع عمومی است شورای مرکزی کلیه اختیارات لازم برای اداره امور را مشروط بر رعایت حدود موضوعات مندرج در اساسنامه و آیین نامه داخلی را دارا می باشد . 

تبصره 2 :  کلیه اسناد و اوراق بهادار و تعهد آور با امضای رئیس شورای مرکزی یا نائب رئیس و خزانه دار با مهر دبیرخانه شورای هماهنگی معتبر خواهد بود.

ج – بازرسان

ماده 18

مجمع عمومی عادی سه نفر را به عنوان بازرس اصلی و یک نفر را به عنوان علی البدل برای مدت یک سال انتخاب خواهد نمود.

ماده 19

وظایف بازرس یا بازرسان به شرح زیر است:

1. بررسی کلیه اسناد و اوراق مالی شورای هماهنگی و تهیه گزارش برای مجمع عمومی

2. مطالعه گزارش سالانه شورای مرکزی اعم از مالی و غیر مالی و تهیه گزارش از عملکرد شورای مرکزی برای اطلاع مجمع عمومی

3. گزارش هرگونه تخلف شورای مرکزی از مفاد اساسنامه به مجمع عمومی

4. بازرسان مسئول رسیدگی به تخلفات و عدم اجرای مصوبات شورای هماهنگی هستند و موظفند گزارش خود را به شورای مرکزی ارائه دهند.

ماده 20

کلیه اسناد و مدارک شورای هماهنگی اعم از مالی و غیر مالی در هر زمان بدون قید و شرط به وسیله شورای مرکزی جهت بررسی در دسترس بازرس یا بازرسان قرار می گیرد.

د – بودجه و موارد متفرقه

ماده 21

بودجه شورای هماهنگی از طریق جمع آوری هدایا ، اعانات ، قبول وصیت ، وقفه و نیز حق عضویت تشکل های عضو تامین می شود.

تبصره : دریافت هرگونه هدیه و اعانه و کمک مندرج در ذیل ماده 21 باید به اطلاع شورای هماهنگی برسد هر نوع دریافتی خارج از طبقه فوق تخلف محسوب می شود و شورای هماهنگی در قبول یا رد کمک ها مختار است .

ماده 22

درآمد و هزینه شورای هماهنگی در دفاتر قانونی ثبت و شرح و بیلان آن در پایان هر سال مالی جهت بررسی به کمیسیون ماده 10 قانون فعالیت احزاب و جمعیت ها ارائه خواهد شد.

تبصره 1 : کلیه دفاتر مالی شورای هماهنگی در مواقع مراجعه مامورین مالیاتی در اختیار آنان قرار خواهد گرفت.

تبصره 2 : سال مالی شورای هماهنگی منطبق با سال هجری شمسی بوده و همواره به پایان اسفند ماه ختم می شود.

تبصره 3 : کلیه وجوه مازاد برهزینه های شورای مرکزی در حساب مخصوصی به نام شورای هماهنگی نزد یکی از بانک های رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران خواهد شد.

ماده 23

کلیه مدارک ، پرونده ها و نوشته های رسمی در دبیرخانه شورای هماهنگی نگهداری می شود. مکاتبات رسمی شورای مرکزی به امضای رئیس شورای مرکزی و در غیاب او نائب رئیس شورای مرکزی و یا دبیر اجرایی و مهر دبیرخانه شورای هماهنگی خواهد بود.

تبصره : مصوبات و صورت جلسات هیئت مدیره در دفاتر مخصوص به ترتیب تاریخ ثبت و به امضای اعضای ذیربط خواهد رسید .

ماده 24

هرگونه تغییری در مفاد اساسنامه و اعضای شورای مرکزی در صورتی معتبر خواهد بود که تصویب کمیسیون ماده 10 قانون فعالیت احزاب و جمعیت ها باشد.

تبصره : محل دبیرخانه و اقامتگاه اعضای شورای مرکزی و اشخاص صاحب امضا و تغییرات بعدی آن باید به اطلاع  وزارت کشور برسد و مادامیکه اطلاع داده نشده است استناد به آن معتبر نخواهد بود .

ماده 25

شورای هماهنگی دارای مهر و آرم مخصوص خواهد بود که متن و آن با تصویب هیئت مدیره و مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت کشور  تهیه و استفاده خواهد شد.

تبصره : شورای مرکزی در حفظ و حراست از مهر و آرم شورای هماهنگی مسولیت قانونی خواهد داشت .

ماده 26

انتشار هرگونه نشریه پس از کسب اجازه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تحصیل پروانه انتشار با رعایت کامل قانون مطبوعات انجام می شود.

فصل چهارم

انحلال

ماده 27

در صورت انحلال شورای هماهنگی مجمع عمومی فوق العاده هیئت تصفیه ای انتخاب و این هیئت موظف خواهد بود پس از ادای دیون و وصول مطالبات شورای مرکزی نسبت به واگذاری اموال و املاک در جهت امور رفاهی فرهنگیان اقدام نماید . هیئت مذکور موظف است یک نسخه از شرح کامل آن را جهت بررسی به کمیسیون ماده 10 قانون فعالیت احزاب و جمعیت ها ارسال دارد.

ماده 28

این اساسنامه مشتمل بر چهار فصل و 28 ماده و 27 تبصره بوده که در اردیبهشت ماه 1384 در گردهآیی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور در کرمانشاه مورد تجدید نظر قرار گرفته و به تصویب رسید