ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
حمیدرضا حاجیبابایی که از ساعات عصر تا شامگاه شنبه، در اقدامی بیسابقه میزبان خبرنگاران بود، اگر چه شور و هیجانش برای پاسخ به پرسشها و پرداختن به همه جزئیات، مانع از این میشد تا اصل موضوع را به صورت شفاف بیان کند، اما در مورد بیمه طلایی طوری سخن گفت که به نظر میرسد هنوز بازنشستگان به برقرار شدن این بیمه میتوانند امیدوار باشند.
او سخنش را از اینجا آغاز کرد که قانون، بیمه بازنشستگان را تمام و کمال در اختیار سازمان بازنشستگی قرار داده، ولی آموزش و پرورش برای اینکه خدمتی به بازنشستگان کرده باشد پای توافقنامهای پنججانبه را امضا کرده تا به کمک سازمان بازنشستگی، بیمه فرهنگیان بازنشسته را برقرار کند.
حاجیبابایی که در لابهلای توضیحاتش مدام سعی داشت همراهی خبرنگاران را به سمت سیاستهای وزارتخانه جلب کند، از روزهایی حرف زد که سازمان بازنشستگی بابت هر فرد حاضر بود 7000 تومان به بیمه ایران بپردازد، در حالی که این بیمه 17 هزار و 500 تومان مطالبه میکرد و در نهایت کار به جایی رسید که این مبلغ نیز ارزشش را از دست داد و شرکت بیمه، ادامه کار را به دریافت 31 هزار تومان بابت هر بازنشسته منوط کرد.
او با شرح این روند تاریخی در حالی که سعی داشت از حیثیت این وزارتخانه نزد بازنشستهها دفاع کند و از خبرنگاران میخواست تا آنها قضاوت کنند که در این ماجرا تقصیر بر گردن کیست، به دو راه حل اشاره کرد که اگر به کار بسته شود گره کور بیمه طلایی باز خواهد شد.
به گفته حاجیبابایی یا باید میزان پرداختی سازمان بازنشستگی به بیمه به حدی برسد که کفاف تقاضای آنها را بدهد یا قانونی در مجلس تصویب شود و همه امور مربوط به بیمه بازنشستگان فرهنگی را بر عهده وزارت آموزش و پرورش قرار دهد، چون بیمه طلایی به استخوان لای زخم شبیه شده که از نگاه او تنها با به دست آوردن یک مرجع مسوول، رو به بهبود میرود
جام جم 23 مرداد91