تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیانتاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان۸ سال پیش در چنین روزی ...
۸ سال پیش در چنین روزی ...
۲۹ تیر ماه ۹۲
تاریخچه ی اعلام موجودیت تشکلهای تشکل صنفی معلمان
بیانیه نوزدهم ـ تهران 29/4/84
پس از بیانیه هیجدهم در تهران که با نمایندگان داوطلب ریاست جمهوری انجام گرفت. پس از انتخاب ریاست جمهور به پیشنهاد تشکلهای صنفی مصوب شد جلسه‌ای با ریاست جمهور احمدی‌نژاد در مورد چگونگی انتخاب وزیر آموزش و پرورش تشکیل شود تا معیارهای وزیر آموزش و پرورش ازطرف تشکلهای صنفی به اطلاع ایشان برسد.
پس از مذاکرات دبیرخانه ی وقت (کرمانشاه) با همکاری کانون صنفی معلمان ایران با دفتر ریاست جمهوری تماس انجام گرفت. قرار شد جلسه‌ای در تاریخ 29/4/84 با حضور یکی از اعضای کمیته انتخاب وزیر آموزش و پرورش انجام گیرد.
تشکلها در تاریخ مقرر در سالن اجتماعات خانه معلم حضور پیدا کردند.
حدود ساعت 9 صبح جلسه تشکیل شد. ابتدا نماینده اعزامی گزارش کوتاهی از چگونگی انتخاب احمدی‌نژاد را تشریح کرد و گفت «کمیته‌های انتخاب وزیران احمدی‌نژاد حدود هفت‌ماه قبل از انتخابات تشکیل شده بود و شخصیت‌های مختلف فرهنگی را مورد مطالعه قرار داده است. ایشان گفتند بنده عضو کمیتۀ انتخاب وزیر هستم و نظرات شما را انتقال می‌دهم.
یکی از تشکلها از ایشان سؤال کرد: در سالهای اخیر شاهد انتخاب وزیران آموزش و پرورش در دقیقه 90 بوده‌ایم. کسانی انتخاب شده‌اند که اطلاع لازم از ساختار آموزش و پرورش و معلمان نداشته‌اند و خارج از مجموعه آموزش و پرورش بوده‌اند.
ایشان گفتند: تلاش کنیم نیرویی از خود آموزش و پرورش انتخاب گردد. کلاس رفته باشد، مشکلات دانش‌آموزان را از نزدیک حس کند، نه کسانی که در حوزه‌های ستادی یا استادان دانشگاه که با دانش‌آموزان و معلم ارتباط نداشته‌اند. درد معلمان را بخوبی نمی‌شناسند.»
ایشان سؤال می‌کردند تعداد اعضای تشکلهای صنفی چند نفر هستند؟ توجه ایشان بیشتر به کمیت اعضا بود نه کیفیت و اثرگذاری تشکلهای صنفی! این دیدگاه است که برخی مسئولان را وادار می‌کند بگویند: (تشکلهای صنفی در حاشیه هستند.)
همین نگاه به کمیت تشکلها حاجی و فرشیدی را دچار تصمیم‌گیری غلط کرد و نتایج آن را از نزدیک دیدند.
فعالیت 5 سال اخیر تشکلهای صنفی برای مسئولان مشخص نمود که ایشان از نیروهای تأثیرگذار بر معلمان هستند.
اجرای قانون ارتقای شغلی صد‌درصد برای کسانی که امتیاز 600 را آورده‌اند، آخرین نتیجه ی تلاش تشکلهای صنفی و هفته‌نامه ی قلم معلم است. به اقرار برخی مسئولان، تشکلهای صنفی معلمان از اولین قشرهای کارمندی بوده‌اند که مسئلۀ تبعیض را مطرح کردند. در بیانیه‌ها و اعتراضات مختلف بر این مسئله تکیه می‌کردند که نتیجه آن اولین مصوب مجلست هفتم در لایحه مدیریت خدمات کشوری بود.
البته طرح اولیه پیشنهادی تشکلها لایحه خدمات آموزشی یکسان برای کارکنان آموزشی بود که نامه‌ای هم به آقای خاتمی ریاست جمهور دادند که ایشان به مدیریت و برنامه‌ریزی ارجاع دادند که بررسی کنند ولی متأسفانه مورد قبول سازمان مدیریت قرارنگرفت و طرح آموزشی استادان دانشگاه را تأیید کردند ولی معلمان را خیر، که در طرح پیشنهادی لایحه مدیریت خدمات کشوری نیروهای نظامی و انتظامی، مؤسسات عمومی و غیردولتی و قضات تابع این قانون نمی‌باشند. (ماده 103) طرح پیشنهادی لایحه اولیه در تاریخ 24/2/82 مگر معلمان هم جزء گروه آموزشی نیستند پس چگونه است که استادان دانشگاه را آموزشی آورده‌اند ولی معلمان را جزء نیروهای آموزشی محاسبه نکرده‌اند. اعلام می‌کند: که معلمان 24 ساعت تدریس می‌کنند و کارکنان ادارات 44 ساعت، پس چگونه است استادان شاید چون برخی از مسئولان در دانشگاه تدریس می‌کنند کسی به 12 ساعت استادان ایراد نمی‌گیرد!
ما می‌گوییم قانون را رعایت کنید. مشاغل آموزشی طبق تحقیقات بدست‌آمده جزء گروه مشاغل سخت به حساب آمده است چه استاد دانشگاه و چه معلم. برای اثبات این ادعا «از سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها سؤال کنید چه کسانی حاضرند شغل خودشان را با معلمی عوض کنند؟» معلمی که در کلاسها و مدارست غیر استاندارد و برخی دانش‌آموزان ناهنجار و از همه بدتر، تحت برخی مدیریت‌های ناکارآمد تدریس می‌کنند. بالاخره از این جلسه که آن نتیجه‌ای که تشکلها انتظار داشتند، حاصل نشد و جلسه پایان یافت.
من به ایشان گفتم «زمانی که اصلاحاتی‌ها سرکار آمدند و قدرت را گرفتند در آموزشوپرورش برخی مسئولان ریش‌ها را تراشیدند و اصلاحاتی شدند!! و تظاهر به اصلاح‌طلبی کردند. اکنون که قدرت بدست نیروهای ارزشی افتاده است قضاوت شکلی از اشخاص نداشته باشید و به سوابق اجرایی و عملکرد اشخاص توجه کنید و گرنه به بلای اصلاح‌طلبان مبتلا خواهید شد.
ایشان گفتند: نظر شما را در کمیته اعلام می‌کنم. پس از پایان جلسه بحث و گفتگوی تشکلها پیرامون بیانیه و پیشنهادات موافق و مخالف رأی‌گیری بعمل‌آمد و بیانیۀ زیر صادر شد:
بنام خداوند جان و خرد
جناب آقای دکتر احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور منتخب
با‌سلام و عرض تبریک به مناسبت پیروزی شما در انتخابات و آرزوی توفیق جنابعالی در تحقق وعده‌ها بدینوسیله تشکلهای صنفی فرهنگیان سراسر کشور بعنوان گسترده‌ترین،تأثیرگذارترین و بانفوذ‌ترین نهاد صنفی در عرصه آموزش و پرورش، مهمترین خواسته‌ها و مطالبات فرهنگیان را به شرح ذیل به حضورتان اعلام می‌نمایند. امید است دولت آینده ضمن توجه به مشکلاتی همچون: طبقاتی شدن مدارس و دانش‌آموزان،افت شدید تحصیلی، تنزل جایگاه، مدارس دولتی عدم حاکمیت شایسته سالاری، گزینش‌های سیاسی و غیرحرفه‌ای و با توجه به مواضع شفاف و صریحی که نسبت به آموزش و پرورش مسایل معلمان ابراز داشته‌اید و با توجه به اعلام رسمی مبنی بر استفاده از نظرات اقشار مختلف مردم برای تدوین برنامه‌های دولت آینده،با درنظرگرفتن پیشنهادهای زیر بر مشکلات فایق آیند.
1- اصلاح نظام پرداختها به نحوی که تبعیض موجود بین کارکنان دولت به کلی از بین رفته و حقوق مادی فرهنگیان شاغل و بازنشسته آنگونه که شایسته این قشر فرهیخته است تأمین گردد.
2- ایجاد تغییر در نگرش مسئولان بویژه در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی نسبت به آموزش و پرورش به نحوی که آموزش و پرورش جایگاه اصلی خود را بعنوان یک نهاد کاملاً تولیدی باز یابد.
3- ایجاد مکانیزم مناسب برای سهیم نمودن معلمان و نمایندگان نشان در تشکلهای صنفی در تصمیمسازیها و تصمیمگیریها بگونه‌ای که در تمامی مسایل سهم آموزش و پرورش از جمله انتخاب وزیر و مدیران سطوح مختلف رأی نظر فرهنگیان مورد توجه قرار گیرد.
4- ایجاد فرصت برای حضور نمایندگان صنفی معلمان در صندوق ذخیره فرهنگیان ـ شورای عالی آموزش و پرورش ـ شورای عالی انقلاب فرهنگی.
5- رفع موانع موجود بر سر راه فعالیت تشکلهای صنفی معلمان که تاکنون بی‌مهری‌های زیادی در حقشان روا داشته شد و تسریع در صدور مجوز فعالیت تشکلهای صنفی تازه تأسیس و همچنین کمک به ایجاد خبرگزاری فرهنگیان و انتشار یک روزنامه و یا هفته‌نامه مستقل برای فرهنگیان.
6- ایجاد و نهاد معاونت و یا مشاوره رئیس جمهور در امور نهادهای مدنی و ngo ها بویژه در حوزه آموزش و پرورش فرهنگیان.
7- اصلاح ساختار آموزش و پرورش با رویکرد تمرکز زدایی در جهت جلب اعتماد و مشکلات بیشتر شهروندان در آموزش و پرورش.
8- ایجاد تحول در نظام برنامه‌ریزی درسی در جهت افزایش خلاقیت دانش‌آموزان و افزایش بهره‌وری و ایجاد نهضت علمی و آموزش در کشور و تعدیل و مناسب‌سازی حجم کتب درسی و رفع انحصار در تألیف آنها.
9- ارتقای منزلت اجتماعی و حرفه‌ای معلمان و اجتناب از نگاه ابزاری به آموزش و پرورش و جلوگیری از بهره‌برداریهای سیاسی ـ حزبی ـ جناحی از این وزارتخانه.
10- اجرا نمودن اصول مختلف قانون اساسی در زمینه حقوق اجتماعی معلمان و حذف نگاه امنیتی و سلیقه‌ای از مسایل صنفی و فرهنگی.
11- تدوین برنامه زمان‌بندی‌شده برای پاسخ به خواسته‌های به حق معلمان در زمینه‌های مختلف جلوگیری از انباشته‌شدن مطالبات آنان همچنین پرداخت طلب‌های معوقه.
در پایان ضمن یادآوری حساسیت جامعه معلمان نسبت به انتخاب وزیر آموزش و پرورش و ضرورت انتخاب یک وزیر توانمند،آگاه، مستقل، شجاع، دارای سوابق آموزشی، عدالتخواه، اندیشمند، پاسخگو، همه جانبه‌نگر، آزاد اندیش، با برنامه، تأثیرگذار، خوش‌فکر،تحول‌خواه، که دارای تیم فکری و اجرایی قوی بوده و اعتقاد وی به مشارکت تشکلهای علمی و صنفی فرهنگیان محرز بوده و مورد اعتماد جامعه معلمان باشد را اجتناب‌ناپذیر می‌دانیم.
مطمئن هستیم همانگونه که سخنانی دلپذیر داشته‌اید دلی سخن‌پذیر هم خواهید داشت.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) — کانون صنفی معلمان استان مرکزی — کانون صنفی معلمان کرمانشاه — کانون صنفی فرهنگیان گیلان — رشت — جامعه فرهنگیان آستانه اشرفیه — کانون صنفی فرهنگیان کرمان — کانون صنفی فرهنگیان چهارمحال و بختیاری — اتحادیه صنفی فرهنگیان شهرستان اهواز ـ انجمن صنفی فرهنگیان خراسان — کانون صنفی معلمان اردبیل — کانون صنفی فرهنگیان یزد ـ کانون اسلامی معلمان ملایر ـ انجمن صنفی معلمان کردستان — کانون صنفی فرهنگیان شیراز ـ کانون صنفی معلمان قائم‌شهر ـ کانون صنفی فرهنگیان شوشتر ـ کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین — سازمان صنفی معلمان آذربایجان شرقی — کانون صنفی معلمان لاهیجان — کانون صنفی معلمان مازندران — کانون صنفی مازندران (نکا) — هیئت مؤسس کانون صنفی فرهنگیان شهرضا ـ هیئت مؤسس صنف فرهنگیان خمینی‌شهر ـ کانون صنفی دماوند ـ کانون صنفی معلمان آذربایجان غربی. 29/4/84
۹سال پیش در چنین روزی ... ۲۸ تیر ماه ۸۳
۹سال پیش در چنین روزی ...
۲۸ تیر ماه ۸۳
به نام خداوند جان و خرد
تاریخچه اعلام موجودیت تشکلهای صنفی معلّمان
پانزدهمین بیانیه / تهران، روبروی مجلس شورای اسلامی
28/4/83
در فاصله بیانیه چهاردهم و پانزدهم تشکلهای صنفی معلمان مشکلات بسیاری برای تشکلها به‌وجود آمد. از آن جمله احضارها و تهدید‌ها بودند. چون تشکلها برای رسیدن به اهداف صنفی خود ایستادگی می‌کردند.
در تاریخ 20/4/83 محمود بهشتی لنگرودی دبیر کل کانون صنفی معلمان و علی‌اصغر ذاتی عضو هیئت رئیسه و سخنگوی سابق کانون دستگیر شدند. با دستگیری این دو فعال پرتلاش صنفی موجی از نگرانی و ناراحتی برای تشکلهای صنفی به‌وجود آمد.
تا تاریخ برگزاری گردهمایی پانزدهم، گفتگو‌ها و مذاکرات با نمایندگان
مجلس، مسئولان
آموزش و پرورش برای آزادی آنها انجام گرفت؛ ولی این تلاش‌ها و تعامل‌ها به نتیجه نرسید.
روز یکشنبه 28/4/83 تشکلهای صنفی روبروی مجلس شورای اسلامی جمع شدند و
پلاکاردهایی مبنی بر آزادی همکاران به دست گرفتند.
پس از مدتی درخواستی از طرف مجلس به نمایندگان تشکلها داده شد که برای مذاکره و گفت‌وگو وارد مجلس شوند. تعدادی با مذاکره و گفت‌وگو تا آزادی همکاران مخالف بودند. پس از بحث و گفتگو میان تشکلهای صنفی حاضر در تجمع تصمیم گرفته شد برای مذاکره به مجلس بروند.
نمایندگان تشکل صنفی در نماز خانه مجلس تشکیل جلسه دادند. در آن جلسه حاج بابایی نماینده مجلس ششم و عضو هیئت رئیسه مجلس هفتم، سخنرانی کردند و از تشکلها درخواست کردند تا تحقیقات در مورد زندانی‌ها تمام شود منتظر بمانند. نمایندگان تشکلها بعد از سخنرانی ایشان تشکیل جلسه دادند. تعدادی از تشکلها پیشنهاد دادند تا آزادی بهشتی و ذاتی در مسجد مجلس تحصن کنیم. تعداد دیگری از تشکلها اعتقاد داشتند مصلحت نیست تحصن کنیم چون ممکن است وضع زندانی‌ها بدتر شود. پس از بحث و گفت و گو تصمیم گرفته شد بیانیه تنظیم گردد و از نمازخانه مجلس خارج شویم. پس از پایان جلسه تلاش کردیم جهت اسکان تشکلهای صنفی، آموزش و پرورش مکانی در اختیار آنها قرار دهد که متاسفانه موافقت نشد. بنابراین تشکلهای صنفی شهرستان‌ها در منزل شخصی اعضای هیئت مدیره کانون صنفی معلمان اسکان پیدا کردند. از طرف یکی از تشکلهای سیاسی معلمان که فعالیت آن ها در حال حاضر کم رنگ شده است، پیشنهادی داده شد که ملاقاتی از دادستان برای تشکلهای صنفی گرفته شده است. چند نفر به نمایندگی از تشکلهای صنفی برای ملاقات انتخاب شدند. قرار ملاقات برای فردای آن روز یعنی دوشنبه گذاشته شده بود.
ساعت 8 صبح نمایندگان تشکلها در دفتر دادستان جهت ملاقات حاضر شدند ولی به علت تراکم کاری دادستان ملاقات با 4 ساعت تأخیر حدود ساعت 11 انجام گرفت.
در ملاقات نمایندگان تشکلها مشکلات و تبعیض‌های ناروا را برای دادستان بیان کردند. حتی یکی از اعضای هیئت مدیره کانون صنفی تهران فیش حقوقی خود را که حدود 148 هزار تومان بود به ایشان نشان داد. دادستان تعجب کرد و گفت: یعنی شما با مدرک لیسانس این مبلغ حقوق می‌گیرید؟
نمایندگان پاسخ دادند اعتراض و تجمع برای همین تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها است. پس از بحث و گفت‌وگو، دادستان گفتند: من امروز عازم یزد هستم. تا پرونده را مطالعه نکنم نمی‌توانم هیچگونه اظهار نظری کنم و قولی بدهم. از نکات حاشیه ملاقات، خاطره‌ای است که باعث رنجش و ناراحتی تعدادی از نمایندگان تشکلها شد.
در حین مذاکره و گفت‌وگو با دادستان، تلفنی به ایشان زده شد. ایشان از ما عذر مختصری خواست و گفت از دفتر بیرون بروید تا این تلفن را جواب دهم. تعدادی از همکاران گفتند شاید بسیار محرمانه و خصوصی بوده است که نخواسته بشنویم.
پس از پایان تلفن دادستان دوباره وارد اطاق دادستان شدیم و مذاکره ادامه یافت ولی نتیجه‌ای که نمایندگان تشکلها از این ملاقات انتظار داشتند حاصل نشد.
حتی یکی از همکاران به دادستان گفتند <اگر برای نمایندگان تشکلها اثبات شود که بهشتی و ذاتی فعالیت سیاسی داشتند، ما خودمان آنها را بازخواست خواهیم کرد> ولی با سابقه‌ای که از این دو نفر طی این چند سال از آنها داریم مطمئنیم آنها هیچگونه فعالیت سیاسی نداشته‌اند. اگر مدارکی دارند برای نمایندگان تشکلها ارائه کنند.
روز قبل، یکشنبه 28/4/84 بیانیه‌ای تنظیم شده بود. نمایندگان تشکل ها تصمیم گرفته بودند اگر ملاقات با دادستان نتیجه بخش بود بیانیه را منتشر نکنند. پس از پایان ملاقات با دادستان، جلسه ای در چمن روبروی دادستانی تشکیل شد. پس از رأی‌گیری بیانیه زیر را منتشر کردند:
بیانیه
به نام خداوند جان و خرد
«به یقین حق از طرف پروردگارت به تو رسیده است، بنابراین هرگز از تردیدکنندگان مباش ...»
سوره یونس- آیه 94
ملت شریف ایران، فرهنگیان آگاه و غیرتمند
بیش از بیست سال از پیروزی انقلابی که برای برقراری عدالت و حکومت برپا شد می‌گذرد. در این بیست سال علی‌رغم تصویب قانون فعالیت احزاب و تشکلها، مدیرانی که تشکل گرایی و اتحاد صنفی را خاری در چشم مدیریت‌های زنجیره‌ای خویش می‌دیدند، اجرای قانون را معطل گذاشتند و ما نیز صبورانه و نجیبانه تاب آوردیم و چشم امید به مسئولانی دوختیم که نه انصاف داشتند و نه صبر ما را حمل بر شرافت معلمی می‌نمودند.
بعد از این همه سال بالاخره تلاش آگاهانه جامعه و کوشش پیگیر فعالان صنفی نتیجه داد و با خون دل خوردن معلمان دلسوز، کانون‌ها و انجمن‌های صنفی مستقل معلمان نیز متولد شد. نمایندگان شما در تشکلهای صنفی از هیچ کوشش و جان‌فشانی دریغ نورزیدند و با حفظ استقلال صنفی خود و دوری از هر جناح و جریان‌سیاسی و تنها با هدف جلب رضایت خدا، اجرای اصول قانون اساسی، خدمت به فضای تعلیم و تربیت، احقاق حقوق به ناحق ضایع شده معلمان و احیای منزلت فرهنگی خویش و با قبول مرارت‌ها و رنج‌های بسیار طعم احضار، تهدید‌ها و تحدید‌ها را به جان خریدند و استوار بر راه و هدفشان ایستادند.
فرهنگیان ارجمند؛ ما نمایندگان شما سعی بسیار نمودیم از طریق مذاکره و مفاهمه ندای بر حق خود را به گوش مسئولان برسانیم. پای میز مباحثه نشستیم و حرکت در چهارچوب قانون را الگوی خود قرار دادیم. افسوس که برخی از مسئولان علم‌رغم آگاهی کامل از خواسته‌های برحق ما و توانایی محقق کردن آنها حفظ میز و پست ریاست خود را ترجیح دادند و مصالح جمعی را فدای منافع شخصی خود نمودند، بارها وعده دادند و عمل نکردند؛ در عوض احضار کردند، تهدید کردند، چشم‌ها بستند و قانون‌شکنی کردند.
همه اینها را نیز به جان خریدیم و دم برنیاوردیم اما در جواب این همه، حداقل خواسته‌های ما را نیز- امنیت شغلی- زیرپا گذاشته و در تاریخ 20/4/83 آقایان محمود بهشتی لنگرودی، دبیر کل و علی اصغر داتی عضو هیأت رئیسه کانون صنفی معلمان ایران را بازداشت نمودند. دو همکار فعال و پر تلاشی را که صداقت، شجاعت و برائت آنها از اتهامات امنیتی بر همه ما واضح و آشکار است. تشکلهای صنفی معلمان این اقدام را با هر توجیهی که باشد بی‌اعتنایی آشکار به اصول 32 و 37 قانون اساسی و همچنین قانون 15 ماده‌ای احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی مصوبه 15/2/83 مجلس شورای اسلامی می‌دانند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان سراسر کشور از دولت مدعی گفتمان انتظار دارد تا با تلاش برای آزادی هر چه سریع‌تر این عزیزان موجب تبعاتی خواهد شد که مسئولیت آن بر عهده کسانی است که ما را در تنگنا گذاشته، زبانمان را بریده و دهانمان را دوخته می‌خواهند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان معتقدند بازداشت این عزیزان نتیجه تلاش این همکاران در کانون صنفی معلمان و مشارکت ایشان در نقد جمعی و مستمر تشکلها بر سیاست‌گذاری‌های غلط فرهنگی از جمله طرح ارتقای شغلی معلمان می‌باشد و برای تحت‌الشعاع قرار دادن نشست شورای هماهنگی در مرداد ماه و خاموش کردن ندای حق‌طلبانه معلمان طراحی شده است. لذا در نشستی که در روز یکشنبه 28/4/83 در مجلس شورای اسلامی برگزار شد تصمیمات زیر اتخاذ گردید:
1. درخواست آزادی سریع و بدون قید و شرط همکاران بازداشت شده، رفع اتهامات وارده به ایشان و دلجویی از خانواده‌هایشان و خانواده بزرگ فرهنگیان کشور.
2. برگزاری تحصن در تهران برای روز دوشنبه 29/4/83 مقابل مجلس شورای اسلامی و سه‌شنبه 30/4/83 مقابل قوه قضاییه در اعتراض به بازداشت دوستان و درخواست آزادی ایشان.
3. برگزاری تحصن در مراکز استان و شهرستان‌ها روزهای یکشنبه هر هفته تا زمان آزادی دوستان در بند، در مراکز استان‌ها در محوطه سازمان‌های آموزش و پرورش و در شهرستان‌ها در محوطه ادارات آموزش و پرورش.
4. توقف احضارها و رفع پیگیری‌های قضای و امنیتی از فعالان صنفی سراسر کشور.
در پایان شورای هماهنگی به کانون صنفی معلمان ایران برای پیگیری خواسته‌های خود در تهران به خصوص آزادی آقایان بهشتی و ذاتی وکالت می‌دهند.
اسامی حاضر در گردهمایی روبروی مجلس:
- کانون صنفی معلمان ایران
- کانون صنفی معلمان اردبیل
- کانون صنفی معلمان ارومیه
- هیأت مؤسس کانون صنفی معلمان تالش
- هیأت مؤسس انجمن صنفی فرهنگیان خمینی شهر
- هیأت مؤسسه انجمن صنفی چهارمحال و بختیاری
- کانون صنفی معلمان کرمانشاه
- انجمن صنفی مسلمانان کردستان
- کانون صنفی فرهنگیان زنجان
- کانون فرهنگیان همدان
- کانون صنفی معلمان همدان
رتبه بندی معلمان چالش جدید آموزش و پرورش
رتبه بندی معلمان چالش جدید آموزش و پرورش |
| هنوز پای طرح نظام رتبه‌بندی معلمان به شورای عالی انقلاب فرهنگی نرسیده که معلمان و کارشناسان آموزشی مقابل آن صف‌آرایی کرده‌اند. |
رتبه بندی معلمان چالش جدید آموزش و پرورش هنوز پای طرح نظام رتبه‌بندی معلمان به شورای عالی انقلاب فرهنگی نرسیده که معلمان و کارشناسان آموزشی مقابل آن صف‌آرایی کرده‌اند. این طرح می خواهد معلمان سراسر کشور را همانند اعضای هیات علمی دانشگاه ها طبقه بندی کند اما تا این لحظه نه تنها نتوانسته معلمان را با خود همراه کند بلکه بسیاری از آنها را مقابل خود قرار داده است. آموزش و پرورش بویژه در دو سال اخیر در بسیاری از تصمیمات خود عجول بوده گاهی هم انقلابی عمل کرده، امروز نیز که طرح رتبه بندی معلمان در 48 صفحه آماده شده و برای رفتن به شورای عالی انقلاب فرهنگی انتظار می کشد باز هم این شتاب به چشم می آید و درست برای همین است که معلمان از بابت اجرای این طرح مضطرب و متاسف شده اند. البته آنهایی که هنوز برابر این نظام نایستاده اند شاید از جزئیات طرح بی خبرند یا شاید همانند تدوین کنندگان این طرح می اندیشند؛ کسانی که معتقدند وقتی آموزش و پرورش سند تحول بنیادین دارد و بر مبنای آن دانش آموز باید کاوشگر، مبدع، خلاق و خودیادگیر باشد معلمی که کنار او قرار می گیرد نیز باید این گونه باشد. مسئولان آموزش و پرورش با تکیه بر همین باور بارها تاکید کرده اند برخی معلمان که سابقه خدمت زیادی دارند چون همیشه به روش سنتی کار کرده اند و کمتر به دنبال تغییر بوده اند مقابل هر تغییری ایستادگی می کنند و گاه در مسیر سنگ می اندازند. البته احتمالش صفر نیست که در جمع معلمان کسانی با این ذائقه وجود داشته باشند، اما موضوع این است که نظام رتبه بندی معلمان به گفته کارشناسان این بخش آن قدر مشکلات ساختاری دارد که نارضایتی معلمان از آن را نمی شود به کاهلی آنها نسبت داد. با این حال موافقان این طرح حرف های خودشان را دارند و به کارآمدی نظام رتبه بندی ایمان دارند. عبدالوحید فیاضی، از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس که چندی پیش این طرح در آنجا بررسی شده است از جمله طرفداران این طرح است. او در گفت و گو با جام جم اگر چه این طرح را بی اشکال نمی داند اما می گوید با اجرای این طرح رخوتی که سال ها بر نیروی انسانی و معلمان وزارت آموزش و پرورش حاکم بوده است خواهد شکست. به گفته فیاضی اگر معلم توانمند نباشد و برای تدریس و پرورش دانش آموزان قابلیت علمی نداشته باشد در نتیجه افرادی که از سیستم آموزشی کشور خارج می شوند، توانمند نخواهند بود پس اگر در قالب طرح رتبه بندی فشاری بر معلمان وارد نشود نباید اعتراض داشت. نظام رتبه بندی چه می خواهد نظام رتبه بندی معلمان که هنوز در حد طرح است یک هدف کلی دارد یعنی ساماندهی معلمان براساس قابلیت های تخصصی و حرفه ای، ابزار کارش هم ایجاد انگیزه در معلمان است تا از این طریق هم کیفیت آموزش بالا برود و هم معلمان از حقوق و مزایای بالاتری بهره مند شوند. روش دست یافتن به این هدف نیز تعریف چهار رتبه مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم است تا دیگر هیچ معلمی در کشور وجود نداشته باشد که شانی کمتر از دانشگاهیان داشته باشد و دستمزدش از 80 درصد دستمزدی که اعضای هیات علمی دانشگاه می گیرند، کمتر باشد. شرط دریافت این رتبه ها نیز به ریز مشخص است به طوری که مثلا برای دریافت رتبه مربی معلم، فرد باید حداقل لیسانس و پنج سال سابقه تدریس داشته باشد و ضمن دارا بودن کارت صلاحیت حرفه ای تدریس و گذراندن دوره های آموزش ضمن خدمت در آزمون شایستگی تخصصی نیز موفق شود. یا معلمی که قرار است از رتبه استادیاری به دانشیاری ارتقا پیدا کند اگر لیسانس دارد باید 22 سال، اگر فوق لیسانس دارد باید 18 سال و اگر دکترا دارد باید 14 سال سابقه کار داشته باشد. این شخص نیز باید کارت صلاحیت حرفه ای و مدرک دال بر شایستگی های تخصصی را داشته باشد ضمن آن که باید دست کم دو مقاله علمی ارزشیابی شده، یک پژوهش علمی و حداقل یک کتاب داشته باشد. این در حالی است که برای سنجش توانایی های علمی همه معلمان نیز هر سال دو یا سه بار آزمون های ادواری پیش بینی شده که اگر کسی آنها را با موفقیت پشت سر بگذارد مجوز ورود به مرحله بعد را پیدا می کند و اگر کسی ناموفق بود به بخش اداری آموزش و پرورش منتقل می شود. اینها مهم ترین بندهای این طرح است که منتقدان زیادی را به واکنش واداشته است. معلمان را با دانشگاهیان مقایسه نکنید منتقدان طرح نظام رتبه بندی معلمان هر کدام از جهات مختلف به این طرح انتقاد دارند، اما حرف مشترک همه آنها این است که رتبه بندی به این شیوه نه فقط انگیزه معلمان برای پیشرفت را از بین می برد، بلکه شأن آنها را نیز خدشه دار می کند. باقر امیری، از کارشناسان آموزشی چنین اعتقادی دارد. او به جام جم توضیح می دهد که اگر چه تلاش برای ارتقای سطح معیشت فرهنگیان حرکتی شایسته است، اما برای این کار ضرورتی ندارد فرهنگیان با استادان دانشگاه مقایسه شوند، چون فرصت های مطالعاتی آنها، زمان های کم تدریسشان و امکانات زیادی که در اختیار دارند به هیچ عنوان با معلمان قابل مقایسه نیست. امیری به آزمون های ادواری اجباری گنجانده شده در این طرح نیز اعتراض دارد و می گوید، اگر قرار است معلمان با استادان دانشگاه مقایسه شوند پس چرا هیچگاه برای سنجش تخصص و سطح سواد اعضای هیات علمی از آنها آزمون های ارزیابی گرفته نمی شود؟ اجبارها حذف شود این سنجش ها به مذاق محمد الهی از کارشناسان آموزش و پرورش نیز خوش نمی آید. او در گفت وگو با جام جم چنین طرح هایی را که چاشنی اجبار دارند، توهین به معلمان می داند و می گوید، تجربه شخصی اش نشان داده وقتی قرار است از معلمان آزمون گرفته شود آنها در جلسه حاضر نمی شوند. به اعتقاد این کارشناس اگر این اجبارها از میان برداشته شود و آزمون های سنجش اختیاری بشود و متعاقب آن کسانی که در آزمون ها موفق می شوند از مزایای ویژه برخوردار شوند، آن وقت معلمان دیگر نیز که تفاوت وضع خود با آنها را می بینند برای ارتقا انگیزه پیدا می کنند. او بهترین مزایا را که ممکن است به معلمان داده شود ایجاد تسهیلات در نقل و انتقال یا حق انتخاب برای تدریس در مدرسه نزدیک محل سکونت می داند یعنی تسهیلاتی که امروز وجود ندارد و بسیاری از معلمان ساعت ها از وقت خود را که باید صرف مطالعه و پژوهش کنند در مسیر طولانی مدرسه و محل زندگی از دست می دهند. دست کمتر کسی به ارتقا می رسد کیومرث امجدیان از کارشناسان آموزش و پرورش نیز ترجیح می دهد در گفت وگو با جام جم، طرح نظام رتبه بندی معلمان را پیش از هر چیز یک طرح ذهنی و دور از دسترس بداند نه طرحی که به گفته کارشناسان دیگر قصد توهین به معلمان را دارد. به گفته او این طرح ایرادات اصولی و ساختاری دارد و ضمانت اجرا و روش اجرای آن نیز نامشخص است. به باور امجدیان، این طرح بیشتر برای تازه واردهای آموزش و پرورش مناسب است نه برای نیروهای با سابقه چون اگر این طرح اجرا شود معلمی که 30 سال سابقه تدریس دارد با کسی که پنج سال است به این حوزه وارد شده هر دو در جایگاه مربی معلم قرار می گیرند که این از عدالت به دور است. این کارشناس توضیح می دهد: در این طرح به سابقه خدمت معلمان نیز بی توجهی شده چون معلمی که مثلا 25 سال سابقه خدمت دارد و تازه قرار است مربی معلم شود دیگر وقتی برای رسیدن به درجه استادی ندارد و از قافله ارتقا جا می ماند. همچنین برخی ملاک های ارتقا مثل نوشتن مقالات علمی و پژوهشی و چاپ کتاب نیز فرایندهایی زمانبر است در حالی که در این طرح به زمان مورد نیاز برای دستیابی به این ملاک ها توجه نشده است. به گفته امجدیان، شیوه اجرای این طرح، سیستم ارزشیابی، اعتبار آزمون های ادواری و وضع کارکنان اداری هم نامعلوم است به طوری که اگر گفته شود این طرح در جامعه کنونی ما معتبر نیست و قابلت اجرا ندارد حرفی به گزاف گفته نشده است. از دید این کارشناس این که طرح رتبه بندی معلمان بیشتر به صورت مدرسه ای دیده شده نیز از ایرادات اصولی آن است چون به فعالیت ها و قابلیت های خارج از مدرسه معلمان بی اعتنایی شده است. همچنین ملاک های سنجش در این طرح بشدت محدود است و امکانی پیش بینی نشده تا اگر فردی نتوانست در یک ملاک نمره بگیرد در زمینه های دیگر کار کند و موفق به کسب رتبه شود. مجموع این گفته ها نشان می دهد طرح رتبه بندی معلمان اگر چه خواسته ابروی نظام آموزشی کشور را درست کند، اما با بی احتیاطی به سمت چشم آن خیز برداشته است البته این طرح هنوز در حد پیشنهاد است ولی از همین حالا مشخص است که تا چه اندازه نیاز به چکش کاری دارد؛ برای همین انتظار می رود شورای عالی انقلاب فرهنگی که زیر نظر دولت آینده تشکیل می شود برای اصلاح نقص های این نظام از صاحب نظران نظر خواهی کند. مریم خباز - گروه جامعه فرهنگیان نیوز |
ادامه مطلب ...
آموزش و پرورش را دریابید
- / عبدالجلیل کریم‌پور*
-
-
آموزشوپرورش، اصلی‌ترین نهاد آموزشی کشور طبعا نیاز فراوانی به سکانداری هوشمند دارد، کسی که با برنامه‌ریزی منطقی و به‌دور از همه حاشیه‌ها، اندیشه آموزشی داشته باشد. آنچه متاسفانه در چند سال اخیر این نهاد را دچار یک نوع آشفتگی کرده، شتابزدگی در بسیاری از مسائل اجرایی در سیستم آموزشی بوده که به مطالعه و برنامه‌ریزی بیشتری نیاز داشته است؛ مسائلی که انتقادهای فراوانی در پی داشته که شاید اگر زمان بیشتری صرف مطالعه آنها می‌شد نتایج بهتری به همراه می‌آورد. تعطیلی پنجشنبه‌ها، افزودن یک پایه به مقطع ابتدایی، تغییر محتوای کتاب‌های درسی و... که شاید انجام هر یک از آنها ضروری بود، اما اگر جدی‌تر به آن نگریسته می‌شد قاعدتا اثرات قابل‌توجه‌تری به همراه می‌داشت. آقای دکتر روحانی! این نهاد توجهی جدی می‌طلبد که باید با نگاهی فربه‌تر به آن نگریسته شود
تدبیر و امید و آموزش و پرورش
دکتر روحانی، ریاست‌جمهور منتخب در اظهارنظری بیان کرد که در عرصه آموزش و پرورش 4 رکن نظام آموزشی، فضای آموزشی، متون درسی و معلمان نقش دارند که رکن اصلی معلمان هستند. ستون فقرات آموزش و پرورش معلمان هستند و باید به معیشت‌شان توجه شود که شغل دوم نداشته باشند. نگارنده برآن است که این 4رکن را در 4 بخش و راهکارهای رسیدن به وضعیت مطلوب را در اندیشه تدبیر و امید مورد بحث و بررسی قرار دهد، امید آنکه مفید واقع شود. همان‌طور که دکتر روحانی بیان کردند، معلمان رکن اصلی نظام آموزش و پرورش هستند و برهمین اساس نگارنده اولین بخش را به مسأله معیشت معلمان اختصاص داده است. امروز برهیچ‌کس پوشیده نیست که برخی از معلمان برای تأمین امرارمعاش خود متوسل به شغل دوم می‌شوند که البته یک پدیده جدیدی نیست و در سایر دولتها بوده و استمرار دارد به‌گونه‌ای که رئیس‌جمهور منتخب این واقعیت را بیان کرده است. اکنون جامعه فرهنگی به دولت تدبیر و امید اعتماد کرده‌اند. آیا دولت تدبیر و امید قفل معیشت فرهنگیان را باز خواهدکرد؟ راه برون‌رفت از این مسأله و مشکل چیست؟
وزیر آینده آموزش و پرورش عدالت آموزشی را محور فعالیت‌های خود قرار دهد
| وزیر آینده آموزش و پرورش عدالت آموزشی را محور فعالیت‌های خود قرار دهد |
| رییس فراکسیون فرهنگی مجلس با تشریح جلسه روز
گذشته این فراکسیون گفت:وزیر آینده وزارت آموزش و پرورش باید به سند تحول
بنیادین اعتقاد راسخ داشته و عزم لازم برای اجرای آن را داشته باشد، علاوه
بر این عدالت آموزشی و پرهیز از سیاست‌زدگی در آموزش و پرورش را محور
فعالیت‌های خود قرار دهد. |
به
گزارش خبرگزاری خانه ملت، نقوی حسینی در تشریح جلسه رو گذشته فراکسیون
فرهنگی مجلس گفت:اهمیت آموزش و پرورش و نقش نظام تعلیم و تربیت کشور و
ضرورت توجه ویژه دولت جدید به آموزش و پرورش، معیارها و ویژگی‌های مورد نظر
فراکسیون در مورد وزیر آموزش و پرورش دولت آینده در این جلسه از سوی اعضا
مطرح شد. |
جلسه ی شورای مرکزی در سال 87
گزارش نشست شورای مرکزی تشکل های صنفی معلمان ایران - گیلان
به نام خداوند جان و خرد
معلمان عزیز
نشست دو روزه ی شورای مرکزی تشکل های صنفی معلمان ایران جمعه و شنبه 21 و 22 تیر ماه در استان گیلان ( رشت ) برگزار شد . این نشست در شرایطی شکل گرفت که مشکلات فرا روی معلمان روز به روز افزایش می یابد . با این وجود برگزار کنندگان نشست سعی داشتند در فضایی کاملا آرام و به دور از هرگونه تنش برنامه خود را اجرا کنند . اما متاسفانه در آخرین ساعاتی که برنامه رو به پایان بود با حضور و ورود ماموران امنیتی به داخل منزل شخصی میزبان مانع ادامه کار جلسه شده و همکاران را از داخل منزل به بیرون فرستاده و با تهدید به بازداشت همکاران گیلانی سایرین را مجبور به ترک محل نمودند . در نتیجه ادامه بررسی مشکلات به جلسات آینده شورای هماهنگی موکول شد .
این نشست با هدف بررسی محور های زیر برگزار شد :
الزام دولت به اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری ، چگونگی برگزاری مراسم 14 مهر ( 5 اکتبر ) روز جهانی معلم ، گسترش تشکیلات و حضور فعالانه معلمان در فعالیت های صنفی ، بررسی علل نا کار آمدی آموزش و پرورش و بی توجهی مسوولان به شان و منزلت معلمان ، دفاع از حقوق فرهنگی و اجتماعی معلمان ، لغو احکام صادر شده علیه فعالان صنفی بویژه صدور حکم اعدام فر زاد کمان گر معلم عضو کانون ، لزوم صدور هرچه سریع تر پروانه فعالیت تشکل ها از سوی وزارت کشور ، توجه به مسائل بازنشستگان و پرداخت پاداش پایان خدمت آنان به صورت نقدی ، پرهیز از ایجاد فشار های روحی _ روانی بر معلمان در قالب افزایش ساعات خدمت ، بالا بردن آمار دانش آموزان در کلاس ، تنگناهای آموزشی و اداری و انتقادات فعالان صنفی و شورای مرکزی از وزیر و مدیران ارشد در زمینه های مختلف از جمله طرح سامان دهی نیرو ی انسانی ( که انتقادات زیادی بر آن وارد است و گزارش تحلیلی آن به زودی به دست فرهنگیان خواهد رسید ) صندوق ذخیره فرهنگیان ، شرکت های تعاونی آموزش و پرورش ، وضعیت حق التدریسی ها و عدم اجرای قانون انتخاب مدیران از سوی معلمان ، مطرح شد .
شورای مرکزی تشکل های صنفی معلمان در پایان خواسته های خود را به شرح زیر اعلام داشته و دولت را ملزم به اجرای آ ن می داند :
لغو احکام صادره برای معلمان سراسر کشور و جبران خسارت وارده از این احکام به این عزیزان
اعتراض شدید به حکم اعدام فر زاد کمانگر عضو کانون صنفی معلمان کردستان
اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری از تاریخ تصویب
پرداخت معوقات و حق التدریس های معلمان سراسر کشور
پرداخت پاداش پایان خدمت معلمان به صورت نقدی و اجرای قانون مدیریت کشوری بطور کامل درباره ی بازنشستگان
توجه به استاندارد سازی مدارس مطابق با موازین بین المللی و رعایت آن در همه زمینه ها ( بهداشت ، کتابخانه ، کارگاه ، آزمایشگاه و . . . )
برگزاری مراسم 14 مهر( روز جهانی معلم ) در سراسر کشور وصدور مجوز برای اجرای این مراسم.
طرح صحیح مشکلات معلمان و آموزش و پرورش در رسانه ملی واعلام آمادگی برای مناظره در این زمینه
قابل ذکر است شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران از ابتدای شکل گیری با هدف ارتقا شان ومنزلت معلمان استفاده از کلیه روش های مدنی را دردستور کار خود قرار داده است . روش ها یی از قبیل گفتگو و تعامل با مسئولان ومدیران سه قوه ، نقد و بررسی طرح ها و برنامه های دولت و وزارت آموزش و پرورش درجهت تامین منافع فرهنگیان ، ارائه مطالب روشنگرانه به منظور رفع تبعیض میان فرهنگیان با سایر کارکنان دولت و ... در عین حال سعی نموده است با ارتقای مستمر دانش وبینش فرهنگیان زمینه ها ی مشارکت آنان در تصمیم گیری ها ی آموزش و پرورش را فراهم نماید.
امید است مجموعه دولت و به خصوص وزیر محترم آموزش و پرورش نیز حل مشکلات بی شمار آموزش و پرورش و دفاع از فرهنگیان را که در واقع دفاع از فرهنگ کشور عزیز ما ایران است را دردستور کار خود قرار دهد .
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران اعلام می دارد همچون گذشته فعالیت های قانونی خود را به طرق مختلف پی گیری نموده و روز جهانی معلم (14 مهر ) را روز بیان خواسته های معلمان و اعتراض به تشدید فشارها و محرومیت ها علیه این قشر زحمتکش می داند.
والسلام علیکم
شورای مرکزی کانون های صنفی معلمان ایران
22 تیرماه 1387
گیلان - رشت
معلمان از دولت یازدهم چه می‌خواهند
- معلمان از دولت یازدهم چه می‌خواهند
فرهنگیان و معلمان کشور در هفته اخیر چند نفر را برای پذیرش مسئولیت وزارت
آموزشوپرورش به رییس‌جمهوری منتخب پیشنهاد کرده‌اند. جدا از اینکه
رییس‌جمهوری درنهایت چه کسی را برای وزارت آموزشوپرورش معرفی خواهد کرد،
وزیر بعدی هرکسی باشد، معلمان چند مطالبه و درخواست اصلی از او دارند:
اجرای قانون خدمات کشوری، آزادی معلمان دربند و برداشتن فضای امنیتی از
مدارس و همچنین فعالیت دوباره تشکلهای صنفی معلمان که در این هشت‌سال یا
از ادامه فعالیت باز‌ماندند یا به‌حاشیه رانده شدند.
در هفته‌های پس از انتخابات ریاست‌جمهوری کمیته‌های متعددی برای بررسی
وضعیت سازمان‌ها و وزاتخانه‌های دولتی و درنهایت ارائه مشاوره به حسن
روحانی برای ترکیب کابینه دولت یازدهم تشکیل شده است. فرهنگیان هم در قالب
نهادهای صنفی که البته هنوز باقیمانده‌اند تحرکات گسترده‌ای برای رساندن
صدایشان به رییس‌جمهوری منتخب داشته‌اند. شاید مهمترین خبر در روزهای اخیر
پیشنهادی بود که از سوی چهار تشکل فرهنگیان در ارتباط با وزیر
آموزشوپرورش مطرح شد؛ وزیری که به‌گفته «فرهنگیان باید مورد‌اعتماد کامل و
از مدیران نزدیک به رییس‌جمهوری منتخب بوده و در کابینه از جایگاهی شایسته
برخوردار باشد.» پنج نفری که از سوی چهار تشکل صنفی فرهنگیان به کمیته
آموزشوپرورش رییس‌جمهوری منتخب معرفی شدند براساس اولویت عبارتند از:
«محمدعلی نجفی»، «مرتضی حاجی»، «علی‌اصغر فانی»، «معصومه ابتکار» و «رحیم
عبادی»؛ اما پرسش اینجاست که معلمان و فرهنگیان از دولت بعدی چه انتظاری
دارند؟ چه برنامه‌هایی باید با اولویت دنبال شود؟
مهمترین چالش بازسازی اعتماد است
محمود بهشتی لنگرودی، سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، معتقد است
مهمترین چالشی که دولت روحانی در بخش آموزشوپرورش با آن مواجه است
بی‌اعتمادی است که در هشت‌سال گذشته بین بخش دولت و فرهنگیان ایجاد شده
است. به‌گفته او به‌دلیل این بی‌اعتمادی بسیاری از مصوبات شورای‌عالی آموزش
و پرورش، وزارتخانه و بخشنامه‌هایی که اداره‌های کل و نواحی صادر می‌کنند
مورد توجه معلمان واقع نمی‌شود. او با بیان اینکه به معلمان در
تصمیمگیریها و تصمیمسازیها بهایی داده نشده است به «بهار» گفت: «در
سالهای گذشته تشکل‌هایی که رابط بین معلمان و بخش ستادی آموزشوپرورش
بودند به‌طور کلی کنار زده شدند.»
معلمان چهار تشکل اصلی دارند: کانون صنفی معلمان ایران، سازمان معلمان
ایران، انجمن‌اسلامی معلمان و مجمع فرهنگیان. چنانکه او می‌گوید، فعالیت
کانون صنفی معلمان ایران باوجود چالش‌ها در هشت‌سال گذشته ادامه داشته است.
به‌گفته او این تشکلها واسطه بین معلمان و مسئولان بودند و تعطیلی
آنهاموجب افزایش بی‌اعتمادی معلمان شد؛ برای بازگرداندن این اعتماد نخستین
گام انتخاب وزیر مناسب است.
بهشتی همچنین گفت: «در نظرسنجی‌های انجام شده توسط سایت‌ها و پیام‌هایی که
از معلمان دریافت کردیم آقای نجفی در صدر است و فاصله ایشان با سایر افرادی
که نامزد وزارت آموزشوپرورش هستند زیاد است و از نظر اکثریت معلمان ایشان
بهترین انتخاب برای وزارتخانه آموزشوپرورش هستند.» یکی از مشکلات معلمان
تصمیمات عجولانه‌ای است که در سطح وزارتخانه یا از طرف مسئولان ذی‌ربط
آموزشوپرورش گرفته شده است و باعث ایجاد ناامنی بین دانش‌آموزان،
خانواده‌ها و معلمان می‌شود؛ از جمله تغییر مکرر نظام آموزشی و مشکلات ناشی
از آن. موضوع دیگر بی‌توجهی به نیازهای معیشتی معلمان است که همواره
افزایش حقوق آنها با تورم سالانه تناسبی ندارد؛ در صورتی که براساس قانون
خدمات کشوری حقوق همه کارمندان باید بالاتر از تورم سالانه افزایش یابد،
اما الان قدرت خرید همکاران ما را به‌شدت کاهش یافته است. به‌گفته بهشتی
ایجاد فضای امنیتی در مدارس از دیگر مشکلات معلمان در سالهای اخیر است. با
حذف تشکلهای صنفی و قطع ارتباط آنها با همکاران فرهنگی عملا سکوتی را به
مدارس تحمیل کردند که باعث شده است نشاط از معلمان گرفته شود و فضای نقد و
انتقاد مسدود شود. معلمان فاقد روحیه و نشاط هستند.
معلمان را آزاد کنند
سالهای طولانی گذشته اما همچنان آنچه بیشتر معلمان از دولت یازدهم مطالبه
می‌کنند، در ارتباط با وضعیت معیشت معلمان و نیز امکان فعالیت صنفی برای
آن‌هاست؛ تشکل‌هایی که شمار زیادی از آنها در سالهای گذشته از امکان
ادامه فعالیت بازداشته شدند. نهادهای دولتی و نظارتی در هشت‌سال گذشته
برای غیرقانونی جلوه‌دادن فعالیت صنفی معلمان تلاش فراوانی کرده‌اند، اما
معلمان با تاکید بر اصول مصرح در قانون اساسی از جمله اصل ۲۶ و ۲۷ پیگیر
حقوق صنفیشان هستند. اولویت اول فرهنگیان همچنان «معیشت معلمان» و دیگری
به‌رسمیت‌شناختن فعالیت‌های صنفی معلمان است. نبی‌الله باستان، عضو کانون
صنفی معلمان ایران، در این‌باره به «بهار» گفت: «همه مشکلاتی که برای
دوستان ما از جمله بنده پیش‌آمده به این دلیل بوده که مجوز فعالیت تشکلهای
صنفی ما از سال 85 باطل شده است و افرادی که از قبل درخواست مجوز کرده
بودند مجوزی به نامشان صادر نشد و اصلا اعتقادی به فعالیت صنفی و مدنی
نداشتند.» او ادامه داد: «فعالان صنفی ناظران مسئولان هستند و در این
نهادها مشکلات سراسر کشور را جمع‌آوری می‌کردیم، جلسه می‌گذاشتیم و برای حل
آن مشکل راهکار پیدا می‌کردیم و با تعامل مسئولان سعی در رفع آن مشکلات
داشتیم. خوشبختانه رییس‌جمهوری منتخب گفته‌اند به نهادها و تشکلهای صنفی
اعتقاد دارند و ما امیدواریم فضایی فراهم شود که تشکلهای صنفی معلمان به
جایگاه گذشته خود بازگردند.» این آموزگار همچنین گفت: «یکی از مواردی که
چندین سال دنبال آن هستیم این است که معلمان زندانی را آزاد کنند. تعدادی
از معلمان در زندان هستند و تعدادی هم حکم دارند و برای تعدادی احکامی صادر
شده و هنوز اجرا نشده است. »
آموزشوپرورش به معلمان بدهکار است
مهدی بهلولی، آموزگار و فعال صنفی معلمان، هم در گفت‌وگو با بهار از ضرورت
توجه به معیشت معلمان می‌گوید و اینکه دولت یازدهم باید به حال پرداخت
معوقات و بدهی‌های دولت به معلمان فکری کند. او در این‌باره گفت: « معلمان
مطالبات اقتصادی از آموزشوپرورش دارند، این مطالبات از سالهای قبل
باقیمانده و دولت دهم در شرایطی کار را تحویل می‌دهد که تکلیف این بدهی‌ها
مشخص نیست. این موضوع به نگرانی معلمان دامن می‌زند.»
بهلولی با بیان اینکه «یک سال است آموزشوپرورش حق بیمه طلایی فرهنگیان را
پرداخت نکرده است»، ادامه داد: «از حدود سال88 که این بیمه طلایی
راه‌اندازی شد هر ماه مبلغی از حقوق معلمان کم می‌شد و در ماه‌های بعد حق
بیمه معلمان دوباره به حساب آنها واریز می‌شد. الان یک سال است که واریز
نشده و در روزهای اخیر بخش نامه‌ای منتشر شده است که نشان می‌دهد
آموزشوپرورش در همین ماه آخر درکل پرداخت حق بیمه طلایی معلمان (حق‌السهم
وزارتخانه) به معلمان را به‌کلی متوقف کرده است. اگر این اتفاق بیفتد و
وزارتخانه سهم خود را نپردازد، در واقع معلمان باید حق بیمه طلایی خود را
نسبت به پارسال با افزایش سه‌برابری بپردازند.» چنانکه بهلولی می‌گوید،
یکسال است حق مدیریت نیروهای اجرایی مدارس مانند مدیران و معاونان پرداخت
نشده است. به‌گفته او اگر این حق مدیریت را برای مدیران و معاونان اجرایی
مدارس حدود یک‌میلیون تومان در نظر بگیریم، با فرض وجود حدود 100هزار مدیر
اجرایی دست‌کم یک‌صد‌میلیارد تومان از این محل به معلمان بدهکارند و برای
بیمه طلایی هم آموزشوپرورش حدود 300میلیارد تومان به معلمان بدهکار است.
بهلولی درباره اینکه معلمان از دولت بعدی چه می‌خواهند گفت: «مطالبات
معلمان در برنامه‌های دو نامزد انتخاباتی آقایان عارف و روحانی به‌خوبی
بازتاب پیدا کرده بود؛ یکی اینکه فرهنگیان مثل دیگر اقشار اجتماعی
به‌دنبال جامعه مدنی نیرومند هستند؛ یعنی تشکلهای صنفی، مدنی و آموزشی
خودشان را خواستارند که در این دهه گذشته به‌ویژه نامهربانی‌های بسیاری با
تشکلهای صنفی فرهنگیان شده است و به آنها نگاه امنیتی داشتند. افزون بر
اینکه باید نهادها و تشکلهای گذشته بازسازی و احیا شود، امکان فعالیت
تشکلهای جدید هم فراهم شود.» او با اشاره به مصاحبه 13خرداد92 روحانی با
پایگاه خبری آفتاب، ادامه داد: «ایشان در این مصاحبه روی چند مسئله مهم
تاکید کردند. نخست اینکه مسئولان کشوری نارکارآمدی خودشان را می‌خواهند در
آموزشوپرورش جبران کنند؛ یعنی اینکه فکر می‌کنند با هرچه سیاسی‌تر و
ایدئولوژیک‌تر‌کردن نظام آموزشوپرورش می‌توانند ناکارآمدی‌های اقتصادی و
اجتماعی و فرهنگی در دیگر حوزه‌ها را از این طریق جبران کنند. نکته دیگر
اینکه الان آموزشوپرورش می‌توانند طبقاتی شده است؛ یعنی مجموعه‌ای از
مدارس غیرانتفاعی داریم که مبالغ هنگفتی می‌گیرند و آموزشی می‌دهند که نسبت
به آموزش مدارس دولتی گاه ازکیفیت تئوریک بالاتری برخوردار است و این موجب
شده است بسیاری از مردم اعتمادشان را به مدارس دولتی از دست دهند؛ حتی
مدارس دولتی هم با انواع روش‌ها پول می‌گیرند. در دو سال گذشته هم سرانه
مدارس از سوی آموزش پرورش واریز نشده است و مدارس از مردم پول می‌گیرند.»
این آموزگار و فعال صنفی معلمان در ادامه گفت: «به‌عنوان معلمان خواستار یک
نگاه نو از طرف دولت به آموزشوپرورش هستیم؛ نگاهی که آموزشوپرورش را
نظامی مصرفی نداند و به‌عنوان نظام سرمایه‌ای بلندمدت تلقی کند.»
بهر - 23 تیر ماه 92
وزیر آموزش وپرورش بعدی باید چه چیز هایی را بلد نباشد!؟
وزیر آموزش وپرورش بعدی باید چه چیز هایی را بلد نباشد!؟
روزنامه اعتماد/ دوشنبه 16 تیر 92/ رسول پاپایی
این روزها بحث و گمانه‌زنی درباره اینکه وزیر آینده آموزش و پرورش کیست داغ است. بسیاری هم ویژگی‌های وزیر و آنچه را باید بداند یادآوری می‌کنند. من فارغ از اینکه نام وزیر آموزش و پرورش، در کابینه جدید چیست،آرزو دارم او مانند بسیاری از وزیران قبلی همه‌چیزدان نباشد و خیلی چیز‌ها را بلد نباشد و ندانسته‌های زیادی داشته باشد.
امیدوارم وزیر آموزش و پرورش حسن روحانی، بلد نباشد پی در پی ساختار نظام آموزشی را تغییر دهد، بلد نباشد طول و عرض نظام آموزشی را کوتاه و بلند کند و بلد نباشد در توجیه شتابزدگی و بی‌برنامگی و بی‌معلم ماندن کلاس‌های درس، راننده، نیروهای خدماتی، سرایدار، دفتردار، سرباز معلم و نیروی شرکتی را روانه کلاس‌های درس کند و با اعتماد به نفس بگوید، هیچ کلاسی بدون معلم نیست.
وزیر آموزش وپرورش بعدی باید چه چیز هایی را بلد نباشد!؟
روزنامه اعتماد/ دوشنبه 16 تیر 92/ رسول پاپایی
امیدوارم وزیر آموزش و پرورش حسن روحانی، بلد نباشد پی در پی ساختار نظام آموزشی را تغییر دهد، بلد نباشد طول و عرض نظام آموزشی را کوتاه و بلند کند و بلد نباشد در توجیه شتابزدگی و بی‌برنامگی و بی‌معلم ماندن کلاس‌های درس، راننده، نیروهای خدماتی، سرایدار، دفتردار، سرباز معلم و نیروی شرکتی را روانه کلاس‌های درس کند و با اعتماد به نفس بگوید، هیچ کلاسی بدون معلم نیست.
من امیدوارم او بلد نباشد هیچ سندی را بدون فراهم ساختن الزامات و بستر‌سازی مناسب اجرا کند. من از خدا می‌خواهم، وزیر بعدی آموزش و پرورش، دستگاه روابط عمومی و تریبون‌های وزارت و نشریات آن را در خدمت ترویج شخصیت خود و بزرگنمایی کارهای معمولی قرار ندهد و بلد نباشد در یک نشریه معلمی 12 صفحه‌یی، به جای مشکلات معلمان بدون رسانه، 20بار عکس خودش را چاپ کند و گفت‌وگوی خصوصی خود و پدر را، پشت جلد مجله‌یی تخصصی با تیراژ 360هزار نسخه چاپ کند و شعور فرهنگیان را به تمسخر بگیرد.
من از شیخ حسن روحانی می‌خواهم، وزیر آموزش و پرورش او، هیچ‌وقت آموزش و پرورش را مثل کف دستش نشناسد، تا بلد نباشد خودش را نظریه‌پرداز و مجری، ناظر و سخنگوی وزارتخانه قرار دهد و منتقدان دلسوز و کارشناسان مستقل را رقیب خود بداند.
می‌خواهم وزیر آموزش و پرورش بلد نباشد مدیران ارشد و میانی را فقط از حلقه همشهریان و همفکران حزبی و جناحی خود انتخاب کند و تنها آنها را مشاوران و امین خود بداند. من آرزو دارم، وزیر آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید، بلد نباشد از معلمان ستایش‌های غلوآمیز زبانی بکند و هیچ‌وقت هوس نکند دست آنها را بگیرد و به قله برساند و با ادبیات تبلیغاتی با آنها حرف بزند.
من دوست دارم، وزیر آموزش و پرورش، خدای ناکرده، اگر اتوبوس اردوی بچه‌ها، در مسیر راهیان نور، یا در راه سواحل زیبای شمال، یا مسیر بازگشت از تخت جمشید دچار حادثه شد، بلد نباشد به جای پذیرش مسوولیت فقط اظهار تاسف کند و بیانیه همدردی منتشرکند. می‌خواهم زبانم لال، اگر شین‌آبادی دوباره رخ داد و صورت نازنینی کباب شد، حتی با ادبیات متعارف هم دلش نیاید عذرخواهی کند و زود استعفا دهد و بلد نباشد افکار عمومی را به مسخره بگیرد و بلد نباشد تا قیام قیامت برای هر آنچه قرار است در آموزش و پرورش رخ دهد عذرخواهی کند.
من می‌خواهم وزیر آموزش و پرورش حسن روحانی، بلد نباشد با معلمان یک طرفه قرارداد اخلاقی ببندد و بلد نباشد بگوید: من با معلم‌ها قرارداد اخلاقی بسته‌ام که اسم معلم را با پول نیاورم.
می‌خواهم وزیر آموزش وپرورش بلد نباشد به جای پاسخ‌های عالمانه و مودبانه و ارائه برنامه و کارهای انجام شده درباره وضعیت معیشتی معلمان به خبرنگار‌ها بگوید: به کسی ربط ندارد معلم‌ها چقدر می‌گیرند و چرا کم می‌گیرند !آرزو دارم وزیر آموزش و پرورش آینده، بلد نباشد فرهنگ تملق و روحیه چاپلوسی را بر بدنه آموزش و پرورش حاکم کند. بلد نباشد کاری کند، مهمترین دستاورد اجلاس میلیاردی روسای آموزش و پرورش دستخط مبارک وزیر شود. بلد نباشد متملق را گرامی بدارد و بر معلم منتقد سخت بگیرد.
دوست دارم وزیر آموزش و پرورش اگر یکی از معلمانش به هر دلیلی زندانی شد بلد نباشد در اتاقش را روی خانواده‌اش که برای استمداد نزد او آمده‌اند، ببندد. من می‌خواهم وزیر آموزش و پرورش، اگر طرحی مثل مجتمع‌های روستایی را با وجود مخالفت‌های زیاد اجرایی کرد، بلد نباشد بدون هیچ ارزیابی مستقل و مستندی آن را انقلابی در آموزش و پرورش بنامد و بلد نباشد نهادهای تحقیقاتی و پژوهشی و نیمه‌مستقل مانند پژوهشگاه را مزاحم خود بداند و کمر به ادغام و حل و نابودی آن ببندد.
باور کنید: نمی‌دانم چرا دوست دارم وزیر آموزش و پرورش یکبار هم که شده خیلی چیز‌ها را نداند.
وبلاک- آقا اجازه
http://www.rasoolpapaei2.blogfa.com/نجفی در دیدار با اعضای تشکل های صنفی معلمان
نجفی در دیدار با اعضای تشکل های صنفی معلمان حاجی بابایی ، مد نظر روحانی نیست گروه اجتماعی:رسیدگی به نحوه جذب نیرو ،ایجاد زمینه های مناسب برای مشارکت موثر معلمان در تصمیم گیری ها، نظارت بر نهادهای اقتصادی آموزش و پرورش مثل صندوق ،انتقاد از اعضای کمیته انتخاب شده برای آموزش و پرورش و همچنین عنوان شدن مبحث افزایش حقوق معلمان نزدیک انتخاب کابینه ،لزوم پایبندی وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم به اصول قانون اساسی و قوانین مصوب مجلس،انتقاد از نزول تعلیم و تربیت و نگاه به معلم در سالهای اخیر ،لزوم اقدام برای آزادی معلمان دربند و قبول وزرات آموزش و پرورش توسط دکتر نجفی از مهمترین مباحثی بود که 4 تشکل صنفی در دیدار با وی مطرح کردند اما او در این باره گفت: روحانی به دنبال انتخاب افرادی است که اصطکاک کم تری با مجلس داشته باشد . من فکر می کنم که آقای عالمی گزینه خوبی هستند . به گزارش پایگاه فرهنگیان نیوز ، نشست نمایندگان تشکل های معلمی سراسر کشور روز شنبه ساعت 14 با آقای دکتر نجفی ، مشاور دکتر روحانی در حوزه آموزش و پرورش و نیز رئیس کمیته فرهنگیان برگزار شد . محمدی یکی از اعضای انجمن اسلامی معلمان از دکتر نجفی به دلیل تشکیل کمیته و نیز جلسه حاضر تشکر کرد و گفت : دوستانی از کانون صنفی معلمان ، سازمان معلمان و مجمع ، متحمل هزینه ها و رنج های بسیاری در این مدت شدند . موقعی که ما در انجمن با دوستان جلسه می گذاشتیم از ابتدا تا انتهای جلسه ، دچار ترس و لرز بودیم و البته اکنون وضعیت خیلی بهتر شده است ؛ اولویت ، با بزرگواران این تشکل هاست که به خاطر نقد وضعیت موجود و اعتراض ، مورد بی مهری قرار گرفته اند . وی افزود:چهار تشکل سازمان معلمان ، کانون صنفی معلمان ، انجمن اسلامی معلمان و مجمع فرهنگیان ایران اسلامی ، رسما از آقای دکتر روحانی حمایت کردند . ستادهای آقای روحانی در سراسر کشور را معلمان تشکیل می دادند و کمیته های فعال در ستادها هم ، همین کمیته های آموزش و پرورش بودند. در این سال ها ، به مسائل اساسی آموزش و پرورش رسیدگی نشد ، مشکلات عدیده ای خارج از آموزش و پرورش به آن تحمیل شد ؛ حتی خود مدیریت های اجرایی آموزش و پرورش مشکل ایجاد می کردند . حرکت های کلان در سطح آموزش و پرورش غیر کارشناسی بود . فعالیت های انجام شده در آموزش و پرورش ، از معیارها و استانداردهای جهانی به دور بود . ما به مدیری احتیاج داریم که این وضعیت را بشناسد و آن را اجرایی کند . یک عضو مجمع فرهنگیان ایران اسلامی نیز گفت: ترکیبی که شما برای کمیته خود انتخاب کرده اید جالب نیست و افکار عمومی معلمان را نمایندگی نمی کند . برنامه هایی که وزیران مختلف ارائه می کنند ، خیلی با هم فرق نمی کند و مهم نوع عملکرد است . چند موضوع اساسی باید اول مطرح شوند؛یکی این که معلمان و دانش آموزان ، از حقوق انسانی برخوردارند و نباید به چشم سیاهی لشکر به آن ها نگاه شده و از آن ها استفاده ابزاری شود . دیگر این که ، آموزش و پرورش و حوزه های علمیه ، دو نهاد مستقل از هم هستند و نباید آموزش و پرورش زیر مجموعه حوزه علمیه باشد . باید نفوذ نهادهای دیگر را در آموزش و پرورش به حداقل رساند و نباید فضای آموزش و پرورش امنیتی باشد . مثلا در مورد همین راهیان نور ، کسی در برابر حوادث به وجود آمده ، پاسخگو نیست و اصلا چرا حق انتخاب از دانش آموزان گرفته شده است ؟ آیا دانش آموزان حق انتخاب در مورد بازدید از آثار ملی مثل تخت جمشید را هم دارند . وی افزود:وزیری که انتخاب می شود باید بتواتند تغییر ایجاد کند . نشود فردی انتخاب شود که تحت عنوان فراجناحی و... دوباره همین بلاها رابه شکلی دیگر سر معلمان و آموزش و پرورش دربیاورد چرخ آموزش و پرورش باید توسط کسانی بچرخد که بابت آن هزینه داده اند . کارهایی که وزیر آینده باید انجام دهد یکی نحوه جذب نیرو در آموزش و پرورش است . دیگر این که باید به دنبال راهکارهای مناسب برای مشارکت موثر معلمان در تصمیم گیری ها و مثلا از طریق تغییر برخی قوانین بود . کار مهم دیگر ، باید نظارت بر نهادهای اقتصادی آموزش و پرورش مثل صندوق ذخیره فرهنگیان باشد . علی رضا هاشمی از سازمان معلمان ایران نیز خطاب به دکتر نجفی گفت: می گویند ، گذشته ها ، گذشته است ؛ مگر می شود گذشته را فراموش کرد این کمیته ای که شما انتخاب کرده اید محل اشکال است . مثلا یکی از اعضای کمیته شما ، اخیرا مصاحبه ای داشته و در آن چنین جملاتی را گفته است ... ما دختری داشتیم که دو�'م راهنمایی ازدواج کرد. ما باید از این ها حمایت کنیم. این کار، کار قشنگی است و این پسر و دختر جذب خیلی مسائل در جامعه نمی شوند... دخترها باید رشته هایی بروند که در زندگی شان مفید باشد مثلاٌ یک دختر مهندس مکانیک می خواهد چه کار کند؟ علی رضا هاشمی ادامه داد: یا مثلا فردی که هم اکنون نیز مسوولیتی در وزارتخانه دارد، همین چهار شنبه گذشته ، رتبه بندی معلمان را به مجلس دادند . این یک طرح چند صفحه ای است که بدون کارشناسی و تصویب مجلس ، به استان ها فرستادند و این آقا هم صحبت کرده است که آقای وزیر می خواهد حقوق معلمان را افزایش دهد ! نزدیک انتخاب کابینه ، این ها چه معنی می دهد. وی افزود:این جلسه را خود ما گذاشتیم .این کسانی که شما در کمیته انتخاب کرده اید چه کسانی هستند و با چه معیاری انتخاب شده اند ؟!انتظار دوستان این بود که با قضیه جدی تر برخورد شود. همچنین باغانی، عضو کانون صنفی معلمان در مورد مشکلات آموزش و پرورش گفت:مقوله آموزش و پرورش بسیار مهم است . با این آمارهای واقعی ، اگر آموزش و پرورش وارد این جریان نشود ، سقوط می کند ضرورت تغییر در آموزش و پرورش ، واقعا احساس می شود . وزیری که انتخاب می شود باید واقعا بتواند اصول قانون اساسی را اجرا کند . بتواند قوانین مصوب مجلس را عمل کند . به انجمن ها و تشکل های معلمان احترام بگذارد . وزیر باید به قوانین و موافقت نامه های جهانی احترام بگذارد . وزیر آموزش و پرورش باید بتواند کسب وجهه کند و اهل تعامل باشد . یک عضوسازمان معلمان نیز گفت: وزیری که انتخاب می شود باید نگاه علمی و اصلاح طلبانه داشته باشد .باید این وضعیت را غنیمت شمرده و بهترین استفاده را از آن ببریم . قدیمی از کانون صنفی معلمان همدان گفت : 42 تشکل در سراسر کشور ، روی شما حساب کرده اند . ما شنیده ایم که وزیر فعلی ، آقای حاجی بابایی ، لابی های گسترده ای را انجام می دهد تا همچنان وزیر باقی بماند . به قم رفته و با علما دیدار کرده است و حتی طومارهای بزرگی را به امضا رسانده است که وزیر بماند .آقای حاجی بابایی ، به نظر ما ، عملکرد خوبی در آموزش و پرورش نداشته است ، او استخدام های فامیلی زیادی داشته است که حتی در آزمون استخدامی هم شرکت نکرده بودند متاسفانه ، تعلیم و تربیت در حوز های مختلف سقوط کرده است و نگاه نازل به معلم در کشور نهادینه شده است . ما حساب کرده ایم 24 برابر کل جهان ، معلمان ما بابت انتقاد ، هزینه داده اند . وی افزو:در شاخص های آموزشی افت شدید داشته ایم و البته سعی کرده اند آن را با مهندسی آمار درست کنند . یکی دیگر از حاضران که در سالهای اخیر به علت انتقاد و فعالیت های تشکل محور ، از تدریس محروم شده است از وزیر آینده خواست تا نسبت به آزادی معلمان دربند اقدام لازم را انجام دهد . عضو کانون صنفی اصفهان نیز عنوان کرد که به نمایندگی از تمام تشکل های کشوری صحبت می کند . او تصریح کرد که در این 8 سال ، بزرگ ترین ظلم به تشکل ها روا داشته شده است . در ادامه ، عضودیگراین سازمان از اصفهان هم تاکید کرد که آموزش و پرورش از نیروهای علمی تهی شده است و ضرورت تغییر در محتوای کتب درسی را بر شمرد استان کردستان هم در جلسه نماینده ای داشت . ،عضو کانون صنفی معلمان تبریز نیز گفت : در حال حاضر معلمان ، از محیط کار انزجار دارند و البته این ناشی از نگاه غلط به آموزش و پرورش است . در آموزش و پرورش ، نگاه متحجرانه حاکم بوده است و شاهراه توسعه فقط از طریق آموزش و پرورش است . دکنر نجفی هم پس از شنیدن سخنان اعضای کانون های صنفی گفت: 80 درصد مطالب و انتقادات دوستان را قبول می کنم و بیست در صد بقیه هم جدید هستند . من در این مدت کوتاه باید از نظرات دوستانی آگاه می شدم که درگیر کارهای اجرایی بودند .می خواستم بدانم که در آموزش و پرورش چه اتفاقاتی رخ می دهد . چالش های وزیر بعدی چیست ؟ از نظر بودجه بندی ، در حال حاضر چه مشکلی دارد ؟ من حتی با برخی از مدیران اجرایی آقای حاجی بابایی هم جلسه داشته ام .وی در مورد گزینه های مطرح شده برای آموزش و پرورش گفت: . به احتمال 99 درصد ، آقای روحانی ، با آمدن آقای حاجی موافق نیست . البته آقای روحانی هم گفته است که انتظار نداشته باشید که همه انتخاب من از شما باشد .ممکن است آقای روحانی از من بخواهد که در جای دیگری باشم . دکتر نجفی افزود:آقای حاجی بابایی ، اخیرا به گونه ای صحبت کرده است که انگار این جا سوئیس است و همه جا گل و بلبل تا جایی که می دانم آقای حاجی بابایی ، مد نظر آقای روحانی نیست .من شخصا دوست ندارم کار اجرایی بپذیرم . برخی آموزش و پرورش را قسمتی از حاکمیت می دانند در حالی که آموزش و پرورش بخشی از جامعه است . عده ای آموزش و پرورش را صرفا ایدئولوژیک می پندارند در حالی که بخش اعظمی از آن غیر ایدئولوژیک است من برای خودم نگرانی ندارم و از این هم نمی ترسم که مجلس احتمالا به من رای ندهد. اما در مجموع ، آقای روحانی به دنبال انتخاب افرادی است که اصطکاک کم تری با مجلس داشته باشد . فرهنگیان نیوز - 20 تبر ماه 92 |
درگفت‌وگوی اختصاصی با ایلنا:دستمزد معلمان از کارمندان تمام وزارتخانه‌ها بیشتر
| ||
جامعه ایران با گفتمان دموکراتیک فاصله زیادی دارد
- تنگناهای سیاست رسمی و پرسش از جامعه ایران در گفت‌وگو با سیدعلی محمودی - بخش اول
- اندیشه (7) / مسعود رفیعی طالقانی
-
-
چرا سیاست در ایران به تحول‌خواهان روی خوش نشان نمی‌دهد؟ این پرسش مدت‌های طولانی است اذهان بسیاری را به خود مشغول کرده است لیکن همچون پرسشی بی‌پاسخ تنها به کار تراشیدن واپسین ذره‌های هر ذهن خلاقی می‌آید چنانکه تو گویی نبرد سهمگینی میان کوشندگان و پویندگان حقیقت به مثابه یگانه‌راه رهایی با کوره‌راه‌های مسدود جست‌وجوی این پاسخ برقرار است. به بیانی دیگر بدنه اجتماعی تحول‌خواه ایران خاصه طبقه متوسط مدت‌های مدیدی است که با کابوس این پرسش از خواب شب برمی‌خیزند. این پرسش بنیادین را با دکتر سیدعلی محمودی در میان گذاشتیم. او دکترای علوم سیاسی و نویسنده کتاب‌هایی چون «عدالت و آزادی»، «گفتارهایی در باب فلسفه سیاست»، «نظریه آزادی در فلسفه سیاسی هابز و لاک»، «فلسفه سیاسی کانت» و «اندیشه سیاسی در گستره فلسفه نظری و فلسفه اخلاق» است. محمودی از جمله مولفان و روشنفکرانی است که چند اثر انتقادی در ارتباط با زمانه و اندیشه‌های شماری از نویسندگان و روشنفکران معاصر ایرانی همچون صادق هدایت، جلال آل‌احمد، مرتضی مطهری و علی شریعتی به رشته تحریر درآورده است.
افراد طبقه متوسط در ایران، می‌باید با گفت‌وگو، هم‌اندیشی و هم‌کنشی، نخست، در حفظ موجودیت خویش بکوشند، به یکدیگر کمک کنند، قناعت پیشه سازند، سخت‌جانی کنند، در ژرفا بخشیدن به دانش و آگاهی خود و همنوعان خود اهتمام ورزند و به‌ویژه کار دسته‌جمعی را در هر زمینه ممکن و مفید، بدون انقطاع تجربه کنند. دوم، ارتباطات خود را با طبقات پایینِ متوسط از رهگذر گفت‌وشنود، دادو ستد فکری، تعاون و همکاری گسترش دهند و تحکیم بخشند. ادامه مطلب ...
بیمه‌ای که دیگر طلایی نیست
آرمان - روناک حسینی: درحالی که بیمه ایران برای چهارمین سال متوالی، قرارداد بیمه طلایی را برای فرهنگیان تمدید کرد، بخشنامه‌ای از سوی وزارت آموزش و پرورش ارسال شده که در آن، پرداخت تمامی حق بیمه به معلم سپرده شده‌است درحالی که پیش از این بنا بود نیمی از حق بیمه را وزارتخانه و نیمی دیگر را فرهنگیان بپردازند. مورخه 23 اردیبهشت‌ماه امسال، بخشنامه‌ای از طرف وزارت آموزش و پرورش ارسال شد که در آن گفته شده بود دولت قرار است از23500 تومان حق بیمه طلایی، 11750 تومان را بپردازد اما در تاریخ 2 تیرماه 92 بخشنامه دیگری آمد که پرداخت تمامی حق بیمه را به معلم سپرده بود. یک کارشناس آموزشی به آرمان می‌گوید: در میان معلمان این شائبه ایجاد شده که وعده‌های پیشین جنبه تبلیغاتی صرف داشته و معلم در این میان اهمیتی نداشته است و این سوال پیش می‌آید که از این تغییرات در پرداخت حق بیمه، چه کسی سود می‌برد؟
نامه ی شورای مرکزی تشکّل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور به رئیس جمهور منتخب، جناب آقای دکتر روحانی
نامه ی شورای مرکزی تشکّل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور به رئیس جمهور منتخب، جناب آقای دکتر روحانی
به نام خداوند جان و خرد
رئیس جمهور منتخب، جناب آقای دکتر روحانی!
سلام علیکم
انتخاب هوشمندانه ی جنابعالی، با رأی ملّت بزرگ ایران به ریاست جمهوری را تبریک می گوییم. این انتخاب، « آریِ » مردم به آزادی بیان، احیای اخلاق و کرامت انسانی، شایسته سالاری و حقّ بهره مندیِ شهروندان از حقوق مادّی و معنوی خویش، و « نه » بزرگ به تبعیض، اقتدارگرایی، تک صدایی، قبیله سالاری و برخوردهای امنیّتی ِناصواب است.
ملّت ایران، جنابعالی را به ریاست جمهوری برگزیدند، زیرا وعده های انتخاباتی، برنامه های اعلام شده و رویکرد شما در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را متناسب با خواسته ها و نیازهایشان یافتند، چرا که این مردم، هم در حوزه ی اقتصادی آسیب های جدّی دیده اند و هم کرامت و حقوقِ انسانی ایشان پایمال گردیده است.
جناب آقای دکتر روحانی!
ما در هشت سال اخیر بُغض های شکسته در گلو را فرو خوردیم و در این سال ها تمامِ خواسته های برحقّمان را با رفتارهایی کاملاً مدنی در قالب دیدار با دولتمردان و مجلسیان، مکاتبات و طومارهای بی پاسخ و تجمّعات اعتراضیِ آرام، اعلام نمودیم ولی در کمال تأسّف با برخوردهای امنیّتی مواجه شدیم و چیزی جز زندان، تبعید و اخراج عاید معلّمان ِ حق طلب نشد!
جلوگیری از فعّالیّت تشکّل های صنفی فرهنگیان کشور در این سال ها، آموزش و پرورش کشور را به سوی پادگانی شدن سوق داد که این امر سبب گردید افرادی در این حوزه ی فرهنگی، سرهنگی کرده، به جای شایسته سالاری، قبیله سالاری را در پیش بگیرند و به جای این که وزارت و مدیریت را فرصتی برای خدمت به ملک و ملت بدانند، از تریبون های مختلفِ این وزارتخانه – به اذعان نزدیکانشان- برای دستیابی به کرسی ریاست جمهوری به تبلیغ خود پرداختند و هر صدای اعتراض و هر ندای حق خواهی را به تبعید و اخراج حوالت دادند، ولی غافل از این بودند که در هیچ جای جهان کسی در تقابل با معلّمان پیروز نشده است.
جناب آقای روحانی! دولت هایی که در دوره های اخیر مسؤولیّت قوّه ی مجریّه را در دست گرفتند، در هنگام رقابت برای کسبِ رأی، روزهای خوبی را برای معلّمان و نظام تعلیم و تربیت کشور نوید دادند ولی در دوره ی حاکمیّت این دولت ها، آنچنان رویداد خجسته ای رقم نخورد. در این دولت ها همیشه نرخ تورّم از درصد افزایش سنواتیِ حقوق بیشتر بود و تبعیض و بی عدالتی در نظام پرداخت حقوق و مزایا بین فرهنگیان با سایر کارکنان دولت کماکان برقرار بوده و هست. در این میان تنها تفاوت آشکار بین دولت ها، کاهش نسبی فشارهای امنیّتی بر فرهنگیان و پرهیز از صدور آرای اخراج، تبعید، بازنشستگی اجباری و ... برای معلّمانِ منتقد در دولت اصلاحات بود.
واقعیّت این است که نگاه مردم به دولت شما توأم با بیم و امید است. « بیم » از این منظر که در سال های گذشته دولتمردان در حوزه های مختلف، از جمله در باب حقوق ملّت سخنان زیبایی سردادند ولی ملّت ما هر روز در فلاکت بیشتری فرو رفت و حقوق مادّی و معنوی خویش را پایمال شده تر یافت و « امید » از این نظر که خاستگاه فکری، علمی و فرهنگی شما را متفاوت از رئیس جمهور قبلی می دانند و عقبه ی آرا و حامیان شما را عمدتاً روشنفکران، تحصیل کرده ها، هزینه داده ها و افراد صادق با نگاه انسانی تلقّی می کنند. لذا درباره ی اجرایی شدن یا نشدن برنامه هایتان پیش داوری نمی کنند و به خلق رویدادهای خجسته ی فرداها امیدوار می مانند.
شما با شناختِ دردهای اساسی جامعه ی ایران، آن ها را در قالب کتاب، برنامه های تلویزیونی و ... اعلام نمودید. همچنان که جنابعالی در کتاب برنامه ی دولت تدبیر و امید تأکید نموده اید، «جهت گیری های نادرست در آموزش و پرورش باید اصلاح شود» ( ص56 ). لازمه ی این اصلاح در درجه ی اوّل، تغییر نگرشِ حاکمان به این نهاد است. در صورت استمرار نگاه ناصوابی که این سیستم را یک نهاد مصرفی در نظر می گیرد، هیچ گاه مشکلات حوزه ی تعلیم و تربیت حل نخواهد شد. از دیدگاه فرهنگیان، چنین نگاه نازلی به آموزش و پرورش موجب شده تا وزیرانی ضعیف و ناکارآمد از مظفر و حاجی گرفته تا حاجی بابایی بر اریکه ی این وزارت تکیه زنند، که این وزیر آخر، خود از لونی دیگر است و نقد عملکرد ایشان در این مجمل نمی گنجد: « مجملش گفتم نگفتم زان بیان ورنه هم افـهام سـوزد هم زبان »
رأی مردم به شما، نشان داد بسیاری از برنامه های مورد اشاره ی جنابعالی برای رسیدن به کشوری آباد و آزاد و ملّتی سربلند و امیدوار، جزو اهمّ خواسته های گروه های مختلف، اصناف گوناگون، از جمله تشکّل های صنفی فرهنگیان کشور می باشد. بر این اساس هر دستی که برای تحقّق حقوق ملّت و عملیّاتی شدن برنامه هایتان برآید را به گرمی می فشاریم.
جنابعالی به طور مکرّر و مؤکّد در مناظره های تلویزیونی، سخنرانی ها، کنفرانس مطبوعاتی و به خصوص در کتاب برنامه ی دولت تدبیر و امید، صراحتاً اعلام نموده اید:
« به اصل کرامت انسانی و منع تبعیض ( ص 11 )، آزادی بیان و اجتماعات، ایستادگی در برابر ستم ( ص 11و12 )، آزادی های قانونی ( آزادی اندیشه، بیان، نشر، فکر و قلم و ... ) ( ص12 )، اصل شایسته سالاری و شایسته گزینی پایبند هستید ( ص13 )، جایگاه قانونی اتّحادیه های صنفی را تقویّت نموده ( ص 69 )،حمایت از تشکّل های غیر دولتی فعّال را تشدید می کنید ( ص 71 )، نگاه امنیّتی به تشکّل های مدنیِ فعّال و پدیده های اجتماعی را از میان برمی دارید ( ص 71 )، برنامه های خود را با مشورت بخش های مدنی تنظیم و اجرا می نمایید ( ص 70 )، به منظور بیان اعتراض ها و دیدگاه ها توسط احزاب، نهادهای صنفی و آحاد ملّت، تجمّعات و تظاهرات را نهادینه می کنید ( ص13 )، حقوق و آزادی تشکّل های جامعه ی مدنی را تضمین می نمایید تا این تشکّل ها در حوزه های تخصّصی خود با تشخیص مصادیق کردارهای فاسد، جامعه را مطّلع ساخته و بر دولت فشار وارد کنند ( ص18 )، با جدیّت به گسترش پوشش بیمه ای و قطع رابطه ی هزینه ی درمان با بیمار اقدام می کنید( ص 36 )، جهت گیری های نادرست در نظام آموزشی را اصلاح می کنید ( ص 56 )، سهم آموزش را در بودجه ی دولت بالا می برید ( ص 57 )، برای بازسازی و احیای نظام آموزشی اعتبارات بیشتری لحاظ می کنید ( ص 57 )، همچنین اعضای کابینه ی خود را براساس شایسته سالاری برمی گزینید و بابت این انتخاب برای مردم استدلال روشن می آورید ( ص 73 ) ».
ما فرهنگیان کشور، شما را در اجرای برنامه های فوق یاری نموده، با جان و دل برای تحقّق آنها تا آخر در کنار شما می مانیم امّا خواسته هایی داریم که فوریّت اجرای آنها درخواست مؤکّد فرهنگیانی است که مهم ترین حامی شما در انتخابات ریاست جمهوری بودند:
1- با توجّه به اعلام جناب آقای آملی لاریجانی در هفته ی قوّه ی قضائیّه، مبنی بر همکاری و همراهی با جنابعالی، از شما می خواهیم رایزنی های لازم را با ایشان جهت آزادی فعّالان صنفی فرهنگیان؛ آقایان : رسول بداقی، محمود باقری، عبدالله مؤمنی، محمد داوری و مختومه کردن پرونده ی سایر فعالان صنفی معلمان در سراسر کشور به عمل آورید.
این افراد ِدلسوز، به نمایندگی از معلّمان کشور، مسائل و مشکلات و خواسته های صنفی فرهنگیان را مطرح نموده، به نقد عملکرد مسؤولان پرداخته اند، این امر بخشی از حقوق شهروندی هر ایرانی است. متأسّفانه وزارت آموزش و پرورش نیز همسو با دستگاه قضا برخلاف اصول قانونی و اخلاقی اقدام به قطع حقوق همکاران زندانی ما نموده است.
2- کشورهای توسعه یافته کلید پیشرفت و توسعه ی خود را در توجّه ویژه به آموزش و پرورش به عنوان زیربنایی ترین نهادِ جامعه می دانند. اجرای برنامه های بزرگ و طرح های تحوّل در این نهاد، اگر با اقبال معلّمان مواجه شود با موفّقیّت قرین خواهد بود. امروزه در پی ِ بی توجّهی دولت به آموزش و پرورش، قاطبه ی معلّمان کشور اعم از شاغل و بازنشسته، در زیر خط فقر به سر می برند. لازم است بدون تعارفات مرسوم و به صورت روشن این واقعیّت را بیان کنیم، تا زمانی که دغدغه ی اصلی معلّمان کشور تأمین معیشت باشد و برای رفع این دغدغه به مشاغل دوّم و سوّم روی بیاورند، دنبال کردن هرگونه تحوّلی در این وزارتخانه از حدّ بخشنامه و بایگانی ادارات و مدارس فراتر نخواهد رفت. بر این اساس فراهم نمودن رضایت شغلی و رفع دغدغه های معیشتی ایشان کلید موفّقیّت، نه تنها در آموزش و پرورش که در سایر حوزه ها نیز خواهد بود.
3- یکی از مهم ترین خواسته های فرهنگیان کشور از جنابعالی، انتخاب وزیری کاردان، دردآشنا، باتجربه، معتقد به ارتقای معیشت و منزلت معلّمان و پایبند به تعامل با تشکّل های صنفی فرهنگیان – که بهره بردن از فعّالیّت آنها را مورد تأکید قرار داده اید - می باشد. امید است با درایت و تدبیر شما این امر محقق گردد:
« سرسبز آن درخت که از تیشه ایمن است فرخـنده آن امیـد که حـرمان نمی شود
شورای مرکزی کانون های صنفی فرهنگیان سر اسر کشور
15 تیرماه 92
1392
مدرسه های غیردولتی در خط مسابقه!
نویسنده: محمد رضا نیک نژاد
برخی از اندیشمندان آموزشی، یادگیری را فرآیندی می دانند که پیامد آن تغییر رفتار نوآموزان است. با این تعریف، سامانه های آموزشی ما، چه در گستره های اجتماعی و اخلاقی و چه علمی چندان کامیاب نیستند. گواه این سخن هم گروه فراوانی از دانش آموختگان دانشگاهی است که آگاهی های رفتاری درخوری از رشته فراگرفته خود ندارند. از این زاویه تفاوت معنی داری میان روش های آموزشی مدرسه های دولتی و غیردولتی دیده نمی شود. یکی از ویژگی های مدرسه های غیردولتی- البته از دیدگاه سنتی حاکم بر آموزش- برنامه ریزی منظم و پیگیر شرکت در کنکور، آموزش تست زنی، کلاس های آموزش کنکور، مشاوره تحصیلی منظم و شرکت در آزمون های هفتگی و... است که البته پیامدش رتبه های بالای کنکور است!این دیدگاه که در بیشتر دست اندرکاران، پدر و مادرها و دانش آموزان دیده می شود، یکی از کاراترین بیماری های سامانه آموزشی کشور به حساب می آید که دست کم دو ایراد بر آن وارد است. نخست آنکه اگر ما شهروند سازی و آماده سازی دانش آموزان برای زیست آینده در جامعه و دانش افزایی برای زیست علمی و... را جزو کارکردهای آموزش عمومی بدانیم، تست و کنکور و رتبه بالادر این فرآیند هیچ جایگاهی ندارد. کنکور اکنون بزرگ ترین بلای جان آموزش و پرورش در کشور است، از این رو کارشناسان و نمایندگان مجلس برای حذف کنکور هم داستان شده و قرار است در سال های آینده از ساختار آموزشی کشور بیرون رود! از این رو ارائه خدمات حتی در ارزنده ترین مدارس غیرانتفاعی، با روح و هدف های کلی آموزش و پرورش ناسازگار است. دوم آنکه اگر بخش نخست را نپذیریم، شاید بتوان گفت مدارس غیرانتفاعی نامداری که در جذب دانش آموزان نخبه کامیابند، در سال های مدرسه تنها می توانند بخشی از درس هایی را که بیشتر نیازمند مهارت و دانسته های نظری و تئوریک- مانند ریاضی، حل مساله های فیزیک و... - هستند را به خوبی آموزش داده و دانش آموزان را در آنها توانا سازند. اما در بخش های دیگری که دانش آموز برای زیست اجتماعی- فردی و علمی نیازمند فراگیری آنها بوده و می تواند تغییر رفتاری را پدید آورد مانند انجام آزمایش درس هایی مانند فیزیک و شیمی، آموزش زبان های خارجی، درون مایه کتاب های علوم انسانی و... - در همراهی با مدارس دولتی- کامیابی چندانی ندارند. نامدارترین و پردرآمدترین آموزشگاه های غیردولتی، آنهایی هستند که در پرورش توانایی تست زنی و دستیابی به رتبه های ارزشمند کنکور کامیابند نه در رسیدن به هدف های کلان آموزشی و پرورشی. ناگفته نماند این فرصت را نگاه جامعه و خانواده ها برای این مدرسه ها فراهم کرده اند. خانواده ها از روی کم آگاهی یا ناآگاهی از فرآیندهای آموزشی و نفوذ دیدگاه کنکور محور و نمره مدار، به آسانی در چنبره پرداخت هزینه های آموزشی افتاده و می پندارند که هزینه بیشتر، کامیابی بیشتر فرزندان شان را به همراه دارد. از این رو در فرآیندی رو به گسترش، برخی از شایسته ترین جوانان کشور را در گردابه یی از کنکور و تست و رتبه، به ژرفای آسیب های روحی، جسمی و علمی می کشانند.
با آنکه هزینه های خدمات آموزشی - پرورشی در مدارس غیردولتی از سوی خانواده ها پرداخت می شود، آنها- برخلاف رویه نهاد های خصوصی- کمترین سهم در برنامه ریزی و سیاستگذاری های مدرسه به ویژه در بخش های فرهنگی را دارا هستند. در شمار اندکی از کشورهایی که مدرسه های خصوصی دارد، برخی خانواده ها خواهان آموزش فرزندان خود در محیط های دینی- فرهنگی ویژه و متفاوتی با سیاست های رسمی در کشورهایشان هستند. برای نمونه در فرانسه 7 درصد مدرسه هایی که رویه های فرهنگی- دینی رسمی را نمی پسندند خصوصی اند و خانواده ها با نگرش های همسو با سیاست های مدیران این مدارس، آموزش فرزندان خود را به این مدیران می سپارند. اما در ایران نه تنها خانواده ها بلکه مدیران و گردانندگان مدرسه های غیردولتی، توانایی کوچک ترین زاویه با سیاست های فرهنگی و آموزشی رسمی را نداشته و به شدت از سوی ادارات آموزش و پرورش دچار پایش همیشگی اند. از این رو است که درخواست کنندگان مجوز مدرسه های غیردولتی، پس از گزینش های سنگین، اجازه راه اندازی مدرسه را می یابند.
اما سال ها پس از ورود مدارس غیرانتفاعی به گستره آموزش و پرورش کشور، باید پرسید که این نهادها با چه هدف هایی زاده شده و تا چه اندازه به سوی آن هدف ها پیش رفته و در پرورش فرزندان کشور کامیاب بوده اند؟
اعتماد - ۱۶ تیر ماه ۹۲
معلمان امکان تاثیرگذاری در صندوق ذخیره فرهنگیان را ندارند
یک فعال صنفی :
معلمان امکان تاثیرگذاری در صندوق ذخیره فرهنگیان را ندارند
چکیده :
«سال‌ها است که کسری از حقوق معلمان به حساب صندوق ذخیره فرهنگیان واریز می‌شود اما خدماتی که متناسب با سرمایهٔ در گردش این صندوق و شأن و جایگاه معلمان باشد دیده نمی‌شود.»
یک فعال صنفی معلمان از ناممکن بودن تاثیر گذاری معلمان در سیاست‌های مالی صندوق ذخیرهٔ فرهنگیان انتقاد کرد.
«پیمان نودینیان» در این باره به ایلنا گفت: سال‌ها است که کسری از حقوق معلمان به حساب صندوق ذخیره فرهنگیان واریز می‌شود اما خدماتی که متناسب با سرمایهٔ در گردش این صندوق و شأن و جایگاه معلمان باشد دیده نمی‌شود.
صندوق ذخیره فرهنگیان یک شرکت مضاربه‌ای با حدود ۸۰۰ هزار سرمایه گذار فرهنگی است که مطابق تبصره ۶۳ قانون برنامه پنج ساله دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و برای تامین هرچه بیشتر رفاه و ارتقای وضعیت معیشتی فرهنگیان کشور در سال ۷۳ تاسیس شده است.
کارکنان وزارت آموزش و پرورش که عضویت در صندوق ذخیره فرهنگیان را پذیرفته‌اند و یا خواهند پذیرفت باید ماهانه درصدی از حقوق و مزایای خود را تا پنج درصد به حساب صندوق واریز کنند و دولت نیز موظف است همه ساله معادل سهم واریزی اعضاء به صندوق ذخیره فرهنگیان پرداخت کند.
صندوق ذخیره فرهنگیان بر اساس اصل اقتصادی «هسته کوچک و شبکه بزرگ» اداره می‌شود یعنی اعضای پرشمار صندوق به عنوان سرمایه گذار و صاحبان اصلی این موسسه، دخالت مستقیم و یا غیر مستقیم در تعیین مدیران و گردانندگان صندوق و فرآیند فعالیت‌ها و حتی نظارتی بر کار هیات مدیره ندارند.
نودینیان در ادامه با انتقاد از وضعیت بیمهٔ طلایی فرهنگیان افزود:
هر ماه مبلغی معادل ۱۲ هزار و ۵۰۰ تومان برای بیمهٔ طلایی از حقوق معلمان کسر می‌کنند که نصف این مبلغ (سهم وزارت
آموزش و پرورش) بعد از یکی دوماه به حساب آنان بازگردانده می‌شود اما یک سال است که آموزش و پرورش سهم خود را به
حساب معلمان باز نمی‌گرداند.
این فعال صنفی در پایان افزود: بیش از یکسال است که پولی به حساب مدارس واریز نشده زیرا دولت توان پرداخت سرانه مدارس را ندارد.
به نقل از وبلاگ در سپهر آموزش
اعتدال را به آموزش و پرورش بازگردانید
لاش هشت ساله برای غیرقانونی جلوه داده فعالیت صنفی معلمان
یک فعال صنفی معلمان در کردستان انتقاد کرد:
تلاش هشت ساله برای غیرقانونی جلوه داده فعالیت صنفی معلمان
چکیده: « نهاد های نظارتی در هشت سال گذشته برای غیر قانونی جلوه دادن فعالیت صنفی معلمان تلاش زیادی کرده‌اند/ معلمان با تاکید بر اصول مصرح در قانون اساسی از جمله اصل 26 و 27، پیگیر حقوق صنفی شان هستند.»
یک فعال صنفی معلمان در کردستان از تلاش دولت برای محدود کردن تشکلهای صنفی معلمان انتقاد کرد.
«پیمان نودینیان» در این باره به ایلنا گفت: نهادهای نظارتی در هشت سال گذشته برای غیر قانونی جلوه دادن فعالیت صنفی معلمان تلاش زیادی کرده‌اند اما معلمان با تاکید بر اصول مصرح در قانون اساسی از جمله اصل ۲۶ و ۲۷ پیگیر حقوق صنفیشان هستند.
این فعال صنفی با انتقاد از تشکیل نظام معلمی اظهار داشت: در دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی، بحث تشکیل نظام معلمی مانند نظام پزشکی کشور مطرح بود که همان زمان هم به شدت با آن مخالف بودیم.
نودینیان در پایان تصریح کرد: رفتن معلمان در قالب چنین نظام‌هایی، امکان نظارت تشکلهای صنفی بر عملکرد دولت را از بین می‌برد و آنها را به بخشی از بدنه بوروکراتیک دولت تبدیل می‌کند.
به نقل از وبلاگ = در سپهره اندیشه
http://www.bohluli.blogsky.com/