تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

تشکیلات موفق

تشکیلا ت موفق


مطلب زیر مطلب خوبیست در مورد ویژگیهای یک تشکیلات خوب به دوستانی که در احزاب عضو هستند و کار تشکیلاتی میکنند پیشنهاد میکنم این مطلب را مطالعه کنند:


یک تشکیلات زنده و موفق، تشکیلاتی است که... 


۱. که برای اعضایش مانند خانه و خانواده دوم باشد. 


۲. که افراد برای رای مثبت یا منفی دادن به یک طرح و پیشنهاد، کیفیت رابطه خود را پیشنهاد دهنده را در نظر نگیرند و فقط خود آن طرح را بصورت منطقی بررسی کنند. 


۳. که در آن دست دادن افراد با یکدیگر، از صد تا چک و سفته تضمینی هم معتبر‌تر باشد. حرف اعضایش برای همدیگر حرف باشد وو اگر سرشان رفت قول و وعده‌شان نرود. 


۴. که در بیرون پیچیدگی‌ها و تکنیک‌های سیاسی را لحاظ کند اما در داخل فضایی صادقانه و داشته باشد. تشکیلاتی که دورویی و سیاست‌ورزی به معانی رایج در داخل آن حرام باشد. 


۵. که در آن گروه‌بندی‌ها بر اساس رفاقت‌های شخصی یا قومیت نباشد. تشکیلاتی که عاری از فراکسیون‌بندی‌های ناسالم داخلی باشد. 


۶. که آموزش تئوری و تجربی در آن یک روند دایمی باشد. 


۷. که اعضایش وقتی عصبانی، خیلی خوشحال یا خیلی ناراحت هستند هیچ تصمیمی نگیرند. 


۸. که احترام ساختار و سلسله مراتبی تشکیلاتی واجب باشد وشان نیروهای باسابقه یا پرمسئولیت حفظ شود. 


۹. که تنها معیار برای انتصاباتش، شایسته‌سالاری و ضوابط مشخص باشد و در آن بر سر هر منصب و مسئولیتی بهترین فرد قرار گیرد. 


۱۰. که افراد به راحتی نظر مخالف خود را با یک ایده ابراز کنند. اما اگر آن ایده تصویب شد گویی که موافق آن بوده و به‌‌‌ همان اندازه برای تحقق آن تصمیم تشکیلاتی تلاش کنند. 


۱۱. که رقابت‌های سالم و ایجابی در آنجاری باشد و نه کنش‌های سلبی و تضعیف دیگران. 


۱۲. که کسی منتظر تشویق نباشد. تشکیلاتی که از فضای ایثار دفاع مقدس الگو گرفته باشد و کارهای خوب در آن به خاطر خوب بودن آن کار حتی بدون دیده شدن انجام شوند و نه به خاطر تشویق شدن. 


۱۳. که خلاقیت در آنجاری باشد و افراد برای انجام امور خلاقانه به کشف راه‌های جدید بپردازند. 


۱۴. که در آن همه اعضا به هم اعتماد داشته باشند. 


۱۵. که انتقاد با استقبال مواجه شود. انتقادات طی سازوکارهای مشخص جاری شوند و پیامدی متوجه منتقد نباشد بلکه انتقاد کردن و ارائه راهکار تحسین هم بشود. 


۱۶. که تنبیه تشکیلاتی در آن یک تابو و فاجعه محسوب نشود. 


۱۷. که در آن پیاده‌سازی پیچیده‌ترین طرح‌ها بیشتر از یک ماه زمان نگیرد. 


۱۸. که جسور و ریسک‌پذیر باشد. اگر قرار بود همه کار‌ها مطابق سنت پیشنیان انجام شوند، هیچ اختراعی در دنیا انجام نمی‌شد. 


۱۹. که در آن به افراد با گذر از مراحل مختلف، کسب تجارب و پس دادن آزمون‌هایی در میدان عمل، مسئولیت‌های بیشتری سپرده شود. 


۲۰. که در آن هیچ‌گاه میل و منفعت فردی بالا‌تر از نفع جمعی و تشکیلاتی قرار نگیرد. همچنین منافع جناحی و منافع ملی هم در مراتب بالا‌تر در نظر باشند. 


۲۱. که در آن امکانات، ارتباطات و اعتبارات تشکیلاتی مانند امانتی در دست اعضا باشند و کسانی که مسئولیتی را بر عهده دارند هیچ‌گاه خیانت در این امانت‌های مهم نکنند. 


۲۲. که اهداف بلند مدت مشخص داشته باشد و همه اعضایش بتوانند آن اهداف عالی را همواره به عنوان ستاره‌ای برای مسیریابی در اقیانوس پرتلاطم سیاست پیش چشم داشته باشند. 


۲۳. که نظم و انضباط را سرلوحه داشته باشد. در آن همه جلسات سر ساعت شروع شوند، مطابق دستورات جلسه پیش رفته و در زمان مشخص پایان یابند. 


۲۴. که مسئولیت‌هایش فقط در دست افراد اعتقادی و شایسته باشد. حتی پذیرفتن مسئولیت در صورت عدم شایستگی، گناه بزرگی برای همه افراد به حساب بیاید. 


۲۵. که همه اعضایش حاضر به از خودگذشتگی برای تشکیلاتشان باشند. همچنین اعضایش در هر رای دادنی کاملا از سطح خود بالا‌تر نگاه کنند و منافع کلان مجموعه را در نظر بگیرند.

۲۶. که اعضایش منتظر نباشند کاری برایشان تعریف شود. خودشان اقدام به طرح ایده و وظیفه کنند و با هماهنگی تشکیلات انجامش دهند.


۲۷. که غیبت، شایعه‌سازی و ایجاد تفرقه منکراتی بزرگ در آن به حساب بیایند و پیش از هر چیز مورد نهی توسط خود اعضای آن تشکیلات قرار گیرند. 


۲۸. که در آن ترس از خطا و اشتباه کردن باعث بی‌عملی نشود. 


۲۹. که اعضایش بدانند که بیرون از تشکیلات، چه چیز را، کجا، چه زمانی، چطور، به چه کسی و چگونه بگویند. 


۳۰. که با بیشتر گرو‌ه‌های اجتماعی دیگر در ارتباط باشد و حداقل چای خوردن نمایندگانش با آن‌ها قطع نشود. 


۳۱. که مکتوباتش زیاد باشد. هیچ وقت انتقال تجربه نمی‌تواند به صورت شفاهی کامل صورت گیرد. ماندگاری کاغذ از حرف بیشتر است. 


۳۲. که اعضایش از اخلاقی بودن و رعایت حریم‌های اجتماعی در آن لذت ببرند. 


۳۳. که در آن عذرخواهی تابو نباشد. عذرخواهی بعد از یک شکست یا اشتباه در آن ارزش محسوب شود که بتواند زمینه‌ای برای واکاوی علل شکست باشد. 


۳۴. که در آن چاپلوسی و ت

ملق بسیار مذموم باشد و با آن برخورد شود. 


۳۵. که اعضایش یکدیگر را فقط در جلسات و نبینند. هموندان تشکیلاتی باید بتوانند بهترین دوستان همدیگر باشند.


۳۶. که بعد از برگزاری یک مراسم، بر سر جارو زدن سالن متعلق به تشکیلات حتی دعوا بشود. 


۳۷. تشکیلاتی که به خرد جمعی پایبند باشد. شاید همیشه از خرد جمعی بهترین تصمیمات خارج نشود اما گریزی از آن نیست، چراکه یکی از ستوون‌های بقای تشکیلات است. 


۳۸. که تجربه در آن واقعا به مثابه چراغ راه آینده در نظر گرفته شود و از تجربیات گذشته و باسابقه‌تر‌ها هم استفاده شود. 


۳۹. که در آن ده درصد حرف زده شود و نود درصد کار انجام گیرد. همچنین در آن به جای تمرکز روی دعوا‌ها و زد و بندهای سیاسی یا سروصدا کردن، تشکیلات سازی در مرکز توجه مجموعه باشد. 


۴۰. که اعضایش در سختی‌ها کار را‌‌ رها نکنند و در خوشی‌ها سرمست نشوند. افرادی آن را تشکیل داده باشند که عاشق باشند، نه کاسب

به نقل از گروه صدای معلم 1. تلگرام

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد