افلا تعقلون

به نام خداوند جان و خرد

  ^{افلا تعقلون                 سوره یوسف 109}

^{من دلم سخت گرفته است /  ازاین میهمان خانه ی مهمان کش / روزش تاریک .........  نیما یوشیج}

^{1- در سال های پیشین که دانش آموز بودیم ، عزیزترین ، هوشیارترین ، متعهدترین و پرکارترین معلمانمان ناگهان در میانه ی سال غیبت طولانی مدت پیدا می کردند و کلاس درسمان نصفه و نیمه رها می شد و پس از مدتی معلم دیگری می آمد و هنگامی که علت را جویا می شدیم و کنجکاوی می کردیم ، اولیاء امور با ایما و اشاره به ما می فهماندند که : "زندانی و یا اخراج شده  و عاقبت حق طلبی و حقیقت جویی دراین مُلک همین بوده و هست ......"}

^{2-و امروز هم که خود معلم شده ایم در داستان  " سووشون " که آن را به دانش آموزان تدریس می کنیم آمده است : " نمی خواهم با شما جر و بحث کنم ، اما تا {یوسف } زنده بود ، دست بیخ گلویش گذاشتید و گذاشتند و او هی مجبور شد صدایش را بلند تر کند تا خودش را به کشتن داد و حالا ...... بگذارید در مرگش نشان دهند حق با او بوده  ........ به علاوه با مرگ او حق و حقیقت نمرده و دیگران هم هستند .... " و در جای دیگر همان داستان از زبان یکی از دوستان یوسف در پاسخ یکی از مأموران نظامی این گونه آمده : ".... ما قصد آشوب که نداریم ... انگار کن این جا کربلاست و امروز عاشورا ، تو که نمی خواهی شمر باشی  . "  و در سال سوم دبیرستان ، درس کمال الملک را که می دهم این هنرمند متعهد و حق طلبی که در تبعید جان داد ، در پاسخ وزیر رضا شاه که او را از تبعید ، حبس و اعدام می ترساند و تهدید می کند ، میگوید " هر سه مورد امتیاز مخصوصی است که سلطنت به اهل هنر می دهد ، نشان حبس و تبعید را در سینه دارم با حکم اعدام دیگر سرافرازمان می فرمایند ، گر چه این پیر ، برحق ، دلِ کسب این مقام را دارد .... "}

^{3- و اینک شام آخر : شنیده ایم که همکارانمان  : رامین زند نیا ، بها ملکی ، پیمان نودینیان ، علی قریشی،کمال فکوریان،مصطفی سربازان،عزت نصرتی،پرویزناصحی،محمد صدیق صادقی ، هیوا احمدی و رضا وکیلی از اعضای انجمن صنفی فرهنگیان استان کردستان ومهندس هاشم خواستار ازکانون فرهنگیان مشهد  و مومنی، محمد داوری،رسول بداقی،سید محمود باقری و علی اکبر باغانی دبیرکل کانون صنفی معلمان تهران و محمد توکلی از کانون صنفی کرمانشاه و ایرج توبه ایهای نجف آبادی و این قافله سالاران آزادگی و جهادِِِِ حق طلبی ، در جای جای این سرزمین عاشق پرور ، در کردستان ،مشهد ،تهران ، کرمانشاه و اصفهان به همان جرم پیشین { حق طلبی و حقیقت جویی } و تلاش وقفه ناپذیر در این فضای یأس آلودِ خفه کننده ، باز هم به کاروان ِ آموزگاران دوران دانش آموزی مان می پیوندند و به خود نهیب میزنیم" عجب ، تاریخ  در این سرزمین تکرار می شود "  { ما اکثر العبر و اقل الاعتبار ،  عبرت ها چه فراوان اند و عبرت پذیرها چه اندک } و چشم بینایی نیست که " تفاوت دوران پیشین و کنونی را درک کند " و به متولیان امور پند می دهیم که مبادا :}

^{آن کسی را که دراین مُلک، سلیمان کردیم       ملت امروز یقین کرد که او اهرمن است}

  ^{و از همکاران فرهنگی مان در این سرزمین می پرسیم :}

^{چیست یاران، بعد از این تدبیر ما ؟}

                                                                           فاین تذهبون ؟

                                                                         رسول حسینی

                            فعال صنفی