تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

نیروهای چشم به راه استخدام

1

در روزگاری که آمار بیکاری در کشور بسیار نگران کننده است و گروه بسیار بزرگی از دانش آموختگان دانشگاهی در صف های دراز استخدام،خود را به هر دری می زنند تا دست کم تلاش های چندین ساله درس و دانشگاه برای آنها نان بخور و نمیری فراهم کند،آموزش و پرورش کور سوی امیدی برای استخدام است. در این میان با توجه به درخواست های فراوان ورود به سامانه آموزشی- نه از سر دلبستگی به معلمی که برای گریز از بیکاری- شرایط استخدام در آن،بسیار آشفته و پریشان است.شاید گسترده ترین خبرهای وابسته به استخدام در نهادهای دولتی،در پیوند با آموزش و پرورش است. اکنون ده ها هزار تن از نیروهایی که عمر و جوانی خویش را در راه آموزش آینده سازان این مرز و بوم هزینه نموده اند،سال هاست که چشم براه استخدام در سامانه آموزشی اند. نیروهای حق التدریس،مربیان بهداشت،مربیان پیش دبستانی،نیروهای پیمانی و ... بخشی از این دسته فرهنگیانی هستند

1

در روزگاری که آمار بیکاری در کشور بسیار نگران کننده است و گروه بسیار بزرگی از دانش آموختگان دانشگاهی در صف های دراز استخدام،خود را به هر دری می زنند تا دست کم تلاش های چندین ساله درس و دانشگاه برای آنها نان بخور و نمیری فراهم کند،آموزش و پرورش کور سوی امیدی برای استخدام است. در این میان با توجه به درخواست های فراوان ورود به سامانه آموزشی- نه از سر دلبستگی به معلمی که برای گریز از بیکاری- شرایط استخدام در آن،بسیار آشفته و پریشان است.شاید گسترده ترین خبرهای وابسته به استخدام در نهادهای دولتی،در پیوند با آموزش و پرورش است. اکنون ده ها هزار تن از نیروهایی که عمر و جوانی خویش را در راه آموزش آینده سازان این مرز و بوم هزینه نموده اند،سال هاست که چشم براه استخدام در سامانه آموزشی اند. نیروهای حق التدریس،مربیان بهداشت،مربیان پیش دبستانی،نیروهای پیمانی و ... بخشی از این دسته فرهنگیانی هستند که مدت هاست سرا پا گوش اند که از مصوبه های مجلس و دولت، سخنان نمایندگان و کاربدستان آموزشی و پیامدهای گردهمایی های گاه و بی گاه اعتراضی خویش در برابر خانه ملت و .... خبر خوشی بشنوند،تا شاید روزی مزه شیرین رسمی شدن را بچشند و لختی از فشارهای ناشی از اندیشیدن به بیکاری رهایی یابند. اما گویا همپای فراوانی درخواست برای استخدام در آموزش و پرورش،سخنان درباره استخدام نیروهای تازه نیز فراوان تر می شود و زندگی این فرهنگیان مظلوم را آشفته تر می سازد. برای

داد. این دانشگاه در اختیار و زیر فرمان و مدیریت آموزش و پرورش خواهد بود. این محدودیت و انحصار آموزش معلمان،پیامدهای ناگواری برای آموزش در کشور خواهد داشت. نخست آن که با اجرای این سیاست،پیوند سامانمند آموزشگران- که پرورش کودکان و نوجوانان کشور را بر عهده دارند- با بدنه علمی کشور بریده شده و تنوع و گوناگونی علمی – آموزشی ای که اکنون در سپهر آموزش کشور برقرار است را از میان خواهد برد. دوم آنکه با توجه به کارایی درونمایه های آموزشی و روش های ویژه بکار گرفته شده در کانون های تربیت معلم- که سال ها زیر نظر آموزش و پرورش به تامین نیروهای مورد نیاز مدارس می پرداختند – نمی توان چندان به بروندادهای این دانشگاه- چه از نظر علمی و چه اجتماعی- فرهنگی- دل بست و چشم براه دگرگونی های شگرفی در گستره آموزش کشور بود.(بیشتر دانش آموختگان کانون های تربیت معلم پس از پایان این دوران با شتاب برای رفتن به دانشگاه آماده می شوند تا بتوانند کمبودهای علمی – آموزشی آن دوران را جبران نمایند از سوی دیگر بسیاری از آنها پس از پایان دوران تربیت معلم چندان دلبسته آموزش های ایدئولوژیک حاکم بر ابن کانون ها نیستند)

اما واپسین ایراد که کارشناسان دیگر نیز به آن اشاره کرده اند آن است که،راه اندازی دانشگاه فرهنگیان،باری سنگین تر از گذشته بر دوش آموزش و پرورش می افزاید. یکی از دشواری های کنونی سامانه آموزشی کشور گوناگونی و فراوانی وظایف تعریف شده برای آن است که اندامی لخت و کم تحرک را در پی داشته است. با افزوده شدن وظیفه گرداندن دانشگاه فرهنگیان،آموزش و پرورش بیش از گذشته در برآوردن هدف های سازمانی خویش در خواهد ماند. چند روز پیش حاجی بابایی در گردهمایی فرهنگیان مازندران در اعتراض به تحمیل پیش دانشگاهی به آموزش و پرورش و افزودن پایه ششم بر دبستان ها گفته بود : " لباس دوخته شده برای ما از پایین کوتاه و از بالا بلند بود" جای این پرسش وجود دارد که با افزودن آموزش های دانشگاهی به وظایف آموزش و پرورش،این لباس تا چه اندازه بلند تر از پیش خواهد شد؟ و این آرزوی چندین ساله جناب وزیر تا چه اندازه در برآوردن هدف های خرد و کلان آموزشی،کارگر خواهد افتاد؟ محمد رضا نیک نژاد، روزنامه اعتماد،

به نقل از وبلاگ راورد   من

http://www.rahavardeman.blogfa.com/post-209.aspx

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد