مژده به فرهنگیان بازنشسته

مژده به فرهنگیان بازنشسته   

                                                  

^{فرهنگیان بازنشسشه عزیز ، سلام ؛ به اطلاع فرهنگیان عزیز می رسانم که پس از سالها تلاش و کوشش شما فرهنگیان بالاخره مسئولین آموزش و پرورش وقت حق را به فرهنگیان بازنشسته دادند که ماوالتفاوت هزینه عائله مندی وحق اولاد           بازنشستگان در سالهای 86و87 ناشی ازاعمال قانون خدمات کشوری را قبول کردند.برای همین مورد من می دانم که جقدر از فرهنگیان عزیز بازنشسته به ادارات آموزش و پرورش و دیوان عدالت اداری رفتند ، نامه و دادخواست دادند و برعلیه وزرای گذشته آموزش و پرورش شکایت کردند و حتی بعضی از فرهنگیان حکم دیوان عدالت اداری کشور را نیز گرفتند ، که حق را به بازنشسگان فرهنگی داده بود. و مسئولین آموزش و پرورش را محکوم به پرداخت  می کرد ، وزرای گذشته باز زیر بار نمی رفتنند ومی گفتنند که مرغ یک پا دارد. مسئولین و کارشناسان حقوقی آموزش و پرورش می گفتند که قانون خدمات کشوری ازتاریخ 1/1/88 درآموزش و پرورش برای شاغلین اجرا شده است و برای بازنشستگان نیزباید از 1/1/88 اجرا شود.حتی <<حاج بابایی >> که یکی از نمایندگان مجلس بود این قانون را تصویب کرده و درهمان مجلس مصوب کرده بود که این قانون برای بازنشستگان از تاریخ ۱ /7 /86 اجرا شود ، وقتی وزیر آموزش پرورش شد این حق قانونی بازنشستگان فرهنگی را نادیده گرفت و حتی قبول هم نکرد. چون جندین بار اعلام کرد که تمام مطالبات فرهنگیان بازنشسته را پرداخت کرده است ، حتی درمصاحبه اخیر نیز گفت که آموزش و پرورش  درپایان وزارتش ریالی به فرهنگیان بدهکار نیست ، که شما فرهنگیان بازنشسته عزیز می دانید و پیش خودمان بماند و به کسی هم چبزی نگویید که از سال 89 حق ازدواج فرزندان بازنشسته و حق فوت را نیز پرداخت نکرده است که   می گوید : آموزش ورورش را مانند یک دسته گل تحویل دادم ، این است دسته گل آقای حاج بابایی.!!! تااینکه بعد از آمدن آقای فانی وزیر آموزش وپرورش جدید دوباره فرهنگیان و تشکلهای فرهنگیان بازنشسته این مورد و موارد دیگر را   پی گیر شدند ، که منجر به نامه شماره   207677/760 بتاریخ 27/09/1392 شد که ماوالتفاوت عائله مندی و حق اولاد سالهای 86 و87 را قبول کردن که بدهکارند. این نامه درتاریخ 19/ 12/ 92 بدست من هم رسید وخواستم از این طریق به اطلاع فرهنگیان بازنشسته عزیز برساانم و به همه این عزیزان که دراین راه تلاش کرده اند و با کهولت سن رنج کشیدند و در همین ادارات توپ و تشرها وتهمتها بر این عزیزان روا داشتند ، این مشقات را تحمّل کردند ولی از پای ننشستند ،  پی گیر این مورد ومطالبات دیگر بودند خسته نباشید بگویم ، دست مریزاد. با اینکه این مورد مبلغ قابل توجه ای نیست که مرحمی بر تمام زخمهای این عزیزان بشود ، مبلغ مهم نیست، حق مهم است. این مژدگانی که در تتر خبر نیز زدم به این دلیل بود که این را به فال نیک بگیریم ، تا آغاز دیگری باشد برای  مطالبات بزرگتری که  داریم که حتی حکم وحدت رویه دیوان نیز صادر شده ، ولی اجرا نمی کنند و آغاز تلاشی باشد برای خواسته های عالی که داریم .این بستگی به همّت ما عزیزان دارد که بی تفاوت نباشیم . شما بعضی از عزیزان از من نیز بهتر می دانید ما چقدر طلب کاریم ، اگر آن قوانین اجرا بشوند ما در کجای <<خط >>قرار می گیریم؟؟؟!!! چون هیج عزیز بازشسته ، بخصوص فرهنگی بازنشسته پس از  سی سال تدریس نباید در زمان بازنشتگی زیر خط فقر زندگی کند . در شأن هیچ بازنشسته ای نیست که پس از سی سال ، با دادنورات بازنشستگی زیر خط فقر!!! به ما می گفتند که تامین اجتماعی و بازنشستگی آتیه شما را تامین می کند. فقرتامین آتیه ی...!!!}                                                         

                                           علی اکبری پروشی

                                                                                                 http://paroosh.blogfa.com/ 

نوشته شده توسط علی اکبری پروشی  | لینک ثابت | 4 نظر