تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

دهن کجی به معلمان در هفته معلم

دهن کجی به معلمان در هفته معلم 
نویسنده : اشکان بنکدار جهرمی

در چند روز گذشته در روند معکوسی که دولتمردان در افاضات خود به مناسبت هفته معلم بر آن اصرار داشتند، نه تنها معلمان شاهد هیچ فرایند مثبتی در امور مربوط به خود نبودند بلکه دهن کجی بزرگی را از سوی وزارت آموزش و پرورش دیدند که انتظار آن را به هیچ وجه از سوی دولتمردان اعتدال نداشتند. دقیقاً در هفته‌ای که به نام معلم نامگذاری شده است هدیه تلخ دولت اعتدال به زور به فرهنگیان تحمیل می‌گردد. بیمه طلایی که در سال‌های قبل به جهت جبران بخش کوچکی از ناروایی‌های تحمیل شده بر معلمان پیشنهاد و نهایتاً اجرایی شد در این روزهای پر تعارف که از سر و رویش نام (و البته فقط نام) معلم به عنوان تزئین سخنرانی‌ها می‌بارد، نفس‌های آخرش را می‌کشد و شاید فقط منتظر یک تیر خلاص باشد. واقعاً مقامات وزارت آموزش و پرورش را چه شده است که در ادامه نگاه تحقیر آمیز و صرفاً مادی خویش به معلمان، در حساب و کتاب غیر منصفانه‌شان به این نتیجه می‌رسند که هم میزان موارد شمول این بیمه را کاهش دهند و هم حق بیمه را دوبار در همین هفته بالا ببرند. مبلغی که تا سال گذشته برعهده بیمه گذاران بیمه طلایی یعنی معلمان بود شامل یازده هزار تومان می‌شد که چند روز پیش ابتدا به 23000 تومان و فقط در عرض سه روز دیگر به 26000 تومان ارتقا یافت و کسری از هزینه عینک و دندانپزشکی که از موارد شمول آن نیز می‌شد بی‌هیچ توجیهی حذف گردید. این هفته اما به یکباره و به عنوان پاسداشت مقام معلم (!) تشخیص داده شد که خیل عظیم معلمین که به زعم برخی مقامات فقط مصرف کننده هستند شایسته آن نمی‌باشند که دارنده بخش کوچکی از مزایایی که برخی از دیگر کارمندان سال‌های سال از آن برخوردار بوده و هستند، باشند.

آن چه بیش از هرچیز در این موضوع، معلمان را زجر می‌دهد، وجود نگاه به شدت تبعیض‌آمیز به آنان در مقایسه با دیگر کارکنان دولت است که به ظاهر تولید کننده به حساب می‌آیند. معلمان از خود می‌پرسند که آیا تولید فکر و فرهنگ و یا انتقال آن به نسل بعد و در نتیجه تولید نیروی متفکر و مولد جوان، به نوعی تولید و حتی مهمترین نوعِ تولید نمی‌باشد. این سؤال نیز در خور تأمل است که کدام سلیقه معلولی پیشنهاد نموده است که چنین تضییع فاحشی در حق معلمین در چنین برهه زمانی و دقیقاً در هفته معلم با چنین رفتار تحقیرآمیزی صورت بگیرد. چنین تضییع حقی از معلمان در هفته ای که به نام آنان نامگذاری شده پیامی روشن دارد. پیامی که به راحتی می‌توان فهمید برای متولیان آموزش و پرورش دولت اعتدال آن چه کمترین است «معلم» است و دیگر هیچ. معلمین گرچه همپای بقیه اقشار مردم در مخالفت با سیاست‌های دولت احمدی‌نژاد به دولت اعتدال روی آوردند ولی در تضاد با میل باطنی و آرزوی قلبی خود شاهد هستند که عملکرد ضعیف بعضی مدیران آموزش و پرورش چگونه دارد با بی‌اعتنایی، آنان را محروم از حقی می‌کند که باید سالها پیش و با وسعت بیشتری نصیب آنان می‌شد. به این ترتیب باید عنوان کرد که دولت تدبیر و امید در حال از دست دادن سرمایه اجتماعی عظیمی است که مطمئناً با هیچ نوع سرمایه مادی نمی‌توان آن را بازگشت داد و ای کاش در این مورد با اندیشه بیشتری و با تفکر خردمندانه‌تری وارد عمل شود.

مردم سالاری  - 20     اردیبهشت    93

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد