تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

وبلاگ «محمّد خاکساری» مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه «قلم معلّم» و از موسسین کانون صنفی معلمان، در مورد تاریخچه فعالیت های صنفی معلمان ایران، کانون های صنفی و بیانیه های شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان

سرمایه‌های فراموش شده

سرمایه‌های فراموش شده
آموزش و پرورش در هر جامعه‌ای زیربنای توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن جامعه است. بررسی عوامل موثر بر پیشرفت‌ و ترقی جوامع پیشرفته نشان می‌دهد که همه این کشورها از آموزش و پرورش توانمند وکارا و همه جانبه‌نگری برخوردار بوده‌ا ند و پیشرفت خود را مدیون نظام پویای آموزش و پرورش هستند.

در حقیقت وظیفه وزارت آموزش و پرورش شکل دادن به کشور است. متولیان آموزش و پرورش در حقیقت نقشه آینده کشور را طراحی می‌کنند.

در سال‌های اخیر از همت و سعی متولیان این وزارتخانه‌ ما پیشرفت‌های علمی شگرفی داشتیم اما به نظر می‌رسد نتوانسته‌ایم در زمینه کشاورزی و صنعت رشدی همپای رشد علمی داشته باشیم.

زمانی که در اقتصاد مقاومتی حرف از توانمندسازی نیروی کار و افزایش بهره‌وری می‌شود، مسلماً پاشنه آشیل و زیر ساخت آن نمی‌تواند جز محصلین و دانش آموزان کشور باشد.

زیرا هنگامی که جوان وارد دانشگاه‌ می‌شود، احساس می‌کند دیگر تمایز یافته شده است و کمتر حاضر می‌شود جز با قلم و انگشتانش با چیز دیگری کار کند و از نگاه او اگر مشغول به کار دیگری بشود احساس می‌کند جامعه حقش را ضایع کرده است.

ما برای رسیدن به اقتصاد اول منطقه‌ایی به همان اندازه که به نیروهای متخصص و اندیشمند در زمینه علوم و فنون روز نیاز داریم به همان اندازه به کشاورز و دامدار و صنعتگر ماهر نیاز داریم.

و به نظر می‌رسد در این حیطه نقش آموزش و پرورش از بقیه وزارتخانه‌ها پررنگتر باشد.

نگاه به این وزارتخانه باید از دید صرفاً آموزشی خارج شود این وزارتخانه قرار نیست فقط دانش آموزان را به دانشگاه‌ها هدایت کند. ظرفیت‌های این وزارتخانه بسیار عظیم‌تر از آن است که تصور شود اگر نگاه به این وزارتخانه کمی اقتصادی شود، حل بسیاری از مشکلات اقتصادی و فرهنگی کشور آسان می‌شود.

اگر دلسوزان و برنامه‌ریزان این وزارتخانه صنعتگران و صادر کنندگان را به سمت این نیروهای کار بومی و پر انرژی هدایت کنند، دیری نمی‌یابد که هزینه تولید در کشور پائین می‌آید. این وزارتخانه می‌تواند مستعدترین و خلاقترین و در عین حال کم‌توقع‌ترین نیروهای کار را در اختیار تولیدکنندگان تمامی بخش‌ها اعم از صنعتی و کشاورزی قرار دهند.

اگر چنین شود دیگر متولیان فرهنگی ما دغدغه پر کردن اوقات فراغت دانش آموزان را ندارند. نوجوانی که به شوق کسب درآمد۹ ماه آموزش بیند و در فصل تابستان از صبح تا عصر مشغول کار است.

تنها یک فیلم می‌تواند نیازهای فرهنگی او را مرتفع کند. و این علاوه بر هدف اصلی ما در اقتصاد مقاومتی است که تربیت نیروهای توانمند و افزایش بهره‌وری نیروهای انسانی است. هنوز یادمان نرفته است که در زمان جنگ چه حماسه‌ها که همین نوجوانان مدرسه‌ایی خلق نکرده‌اند از حسین فهمیده گرفته تا…

و حالا که نوبت به خلق حماسه در اقتصاد داریم هم نباید از ظرفیت این بزرگترین وزارتخانه کشور غافل باشیم.

و به این نکته توجه کنیم که ایران تنها در صورتی می‌تواند به کشوری پیشرفته و قدرتمند تبدیل شود که در تمامی زمینه‌ها پیشرفتی یکسان و هماهنگ داشته باشد.

مریم مهران‌راد

اطلاعات -       27      اردیبهشت    93

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد