11 سال پیش در چنین روزی

11 سال پیش در چنین روزی ...

9 اسفند  82 .....

به نام خداوند جان و خرد

اعلام موجودیت تاریخچه تشکل های صنفی معلمان ایران

دوازدهمین بیانیه   /   مقابل ساختمان مجلس  9/12/82 

بنا به تصمیم بیانیه یزد (بهمن82) مصوب شده بود نمایندگان تشکل های صنفی همزمان با تنظیم بودجه 83 مقابل مجلس (ششم) تجمعی برگزار کنند. این تجمع با حساسیت و زیر نظر نیروهای انتظامی و امنیتی برگزار گردید، ولی تشکل ها با شجاعت پلاکاردها و هفته نامه ی قلم معلم را بر دست بلند کردند و بارها نیروی انتظامی تقاضای متفرق شدن همکاران را می نمودند. تا اینکه حدود ساعت 10:30 از طرف مجلس تقاضا شد سه نفر برای مذاکره به داخل مجلس بروند، ولی تشکل ها در پاسخ گفتند: «با تمام نمایندگان تشکل های صنفی حاضر در تجمع گفت و گو کنند.» بالاخره در ساعت 11:30 دعوت همکاران پذیرفته شد و به سالن اجتماعات مجلس دعوت شدند. در این جلسه نمایندگان از جناح اکثریت و اقلیت و فراکسیون فرهنگیان مجلس حضور داشتند. تشکل های صنفی اصرار داشتند که آقای کروبی (رئیس مجلس ششم) نیز به جلسه بیایند. بالاخره ایشان به جلسه پیوستند. در این جلسه محمود بهشتی مسئول دبیرخانه ی تشکل های صنفی به نمایندگی از تشکل ها صحبت کردند. پس از تشکر و قدردانی از نمایندگان مجلس و ریاست مجلس گفتند: «ما قبل از شروع اعتراضات معلمان در سال 80 به حضور بعضی از نمایندگان رسیدیم و به آن ها هشدار دادیم که آموزش و پرورش به دلیل مشکلات ساختاری و معیشتی در شرف انفجار است، اما هیچ کس هشدار ما را جدی نگرفت و معلمان را زایده طلب خواندند. همه ادعای احترام به مقام علم را دارند اما در عمل هیچ پاسخی داده نمی شود.» 

   پس از سخنان بهشتی تعدادی از نمایندگان تشکل های صنفی به انتقاد از عملکرد مدیریت و برنامه ریزی در زمینه ی تدوین نظام ویژه ی کارکنان آموزشی که ریاست جمهوری به سازمان داده بود، پرداختند. در حاشیه جلسه بعضی از همکاران خبر دادند آقای ستاری فر (مسئول سازمان مدیریت وقت) را بیرون از سالن اجتماعات دیده اند و از او خواسته اند که به جمع نمایندگان تشکل های صنفی بپیوندد و ایشان جواب سر بالا داده اند و گفته اند: «اگر کاری با من دارید به سازمان بیایید.» 

   تشکل ها پس از اتمام جلسه با نمایندگان مجلس نیاز به مکانی داشتند تا تشکیل جلسه بدهند و بیانیه ی این ملاقات را تنظیم نمایند. پس از بحث و گفت و گو با آموزش و پرورش بالاخره مسئولان ذی ربط رضایت دادند در دانشکده فنی شریعتی واقع در خانی آباد نو جلسه تشکیل شود. این آخرین بیانیه گزارشی بود که در قلم معلم شماره 17 چاپ گردید و پس از آن در 22/12/82 هفته نامه قلم معلم به مدت 920 روز توقیف گردید. بیانیه صادره تشکل های صنفی سراسر کشور روبروی مجلس (ششم) به قرار زیر است. 

به نام خداوند جان و خرد

بیانیه دوازدهم،  9/12/82

فرهنگیان گرامی، معلمان عزیز 

ای دوست قسم به حق که زیباست

آینده زماست بی کم و کاست

آن عید که دیده ای نگرید

فردا گذرش زکوچه ماست

    همکاران سراسر کشور، پیرو بیانیه ی یزد و انتظار تحقق وعده های نااستوار بسیار، برای روزهای تنظیم نهایی بودجه که ما را به تحمل شرایط طاقت فرسا و فرهنگ سوز وا داشته بود روز شنبه 9/12/82 نمایندگان تشکل های صنفی معلمن از شهرها و استان های دور و نزدیک سراسر کشور از صبح در مقابل مجلس به صورت اعتراضی تجمع کردند. 

   ماموران آمدند و رفتند تا بالاخره ما را به مجلس بردند. اما مجلسی دیدم پر سوز و ساز که البته نه برای ما می سوخت و نه برای شما می ساخت برخی از مسئولان خواسته های و وعده ها را هیچ به یاد نمی آوردند بلکه گوش هایشان را هم برفریاد های تک تک ما بسته بودند. 

    نمایندگان دولت که همان معاون سازمان مدیریت و برنامه ریزی به حساب می آمد هم بود اما دیگر نه حرفی داشت و نه وعده ای. باز هم می گوییم در مجموع نهادهای قانونی کشور را 

اراده ای برای حل مشکلات فرهنگیان و رعایت عدالت و قانون هماهنگ نظام پرداخت حقوق وجود ندارد. 

   همکاران آگاه ما در این گفت و گو موفق شدیم اما نه در اینکه به حقوق مان برسیم. بلکه 

بر اساس کم لطفی ها و ناتوانی های برخی قانون گذاران و مجریان و مسئولان می شنیدیم که رسا و بی پروا می گویند در این سرزمین پربرکت نمی توانند حقوق کافی معلم بپردازند می گویند تبعیض وجود دارد اما چه کنیم که به برخی از مدیران مان حقوق میلیونی ندهیم و به سفیران مان دلار یا به بیشتر کارمندان عالی رتبه نفت و شرکت ها هر چه می خواهند نپردازیم کارمان به پیش نمی رود، مالیات برای ما جمع نمی کنند. 

   آبرویمان در خارج می رود و یا اینکه نفتی ها شیر نفت را می بندند. اما معلم ها که اهل اعتراض و اتحاد گسترده نیستند. بعد گفتند ما که نگفتیم معلم ها نمی توانند به صورت سراسری اعتراض کنند. گفتیم اهل این کار نیستند، صبورند، نجیبند، زیادند و بعضی هم می گویند زیاده خواه هستند. اغلب مسئولان می گویند ما می دانیم تبعیض وجود دارد، حق هم با شماست، اما 

نمی توانیم به معلمان یا پرستارها به حد کافی حقوق بدهیم و امکانات یک زندگی معمولی را در اختیار آن ها قرار بدهیم. کشور پول ندارد، کسری بودجه داریم!! قبول داریم که حقوق یک میلیونی هم وجود دارد، اما چه کنیم!!

   وای بر مجلسی که نمی تواند قانون مصوب نظام هماهنگ پرداخت را در بررسی بودجه سالانه پیگیری نماید و امروز نیز حتی حاضر نیست بنا به خواست معلمان حداقل هر ساله درصدی فراتر از نرخ  تورم با افزایش حقوق فرهنگیان موافقت کند و آن را از تنگنای مشکلات رها سازد.

معلمان و فرهنگیان آگاه ایران بزرگ تنها راهی که امروز مانده است، 

اتحاد و اتحاد و اتحاد، تا برآید باز اتحّاد، تا درآید از قدم هایتان بهار...

   نمایندگان شما پس از بازگشت از مجلس که مسئولان آن هیچ پاسخ مثبتی به خواسته هایمان ندادند به گفت و گو نشستند اما این بار وعده نبود و همه تصمیم گرفتند تا به همّت شما ناتوانی ها را توانایی بخشند که ببینیم آیا معلمان سراسر ایران در شهرها و در روستاها و مناطق در مدارس دخترانه و پسرانه این همبستگی را دارند که حقوق خود را باز ستانند و تبعیض را بشکنند؟

توافق کردند با توجه به برخوردهای توهین آمیز برخی مسئولان مجلس و کمیسیون بودجه و عدم ارائه پاسخ منطقی از سوی آنان به خواسته های قانونی، صنفی و به حق معلمان و تصمیم گرفتند ضمن پایبندی به بیانیه یزد از صبح روز 16/12/82 به مدت یک هفته با برگزاری تحصن در دفتر مدارس و واحدهای آموزشی دخترانه و پسرانه سراسر کشور از رفتن به کلاس خودداری کنند. معلمان و فرهنگیان فهیم بیایند و اتحاد و همبستگی خود را چنان نشان بدهیم که معلمان شهر اتحاد ندارند، اعتراضی ندارند و شاید حقوقشان کافی و درآمد های دیگری دارند یا سیرند و یا اینکه نشسته اند تا به همت معلمان شهرها و روستاهای دور دست حقوق آن ها اضافه شود. زنان و مردان معلم همّت کنید. بیانیه را تکثیر و بدانید که در اعتراض دی ماه هزاران معلم در شهر و روستاهای کشورمان شما را حمایت کردند و به شما پیوستند و این بار نیز با ما همراه خواهند بود. برای این حرکت نیز همه را خبر کنید و با توکل به خدا تصمیم نمایندگان خود را عملی سازید. حرکت ما قانونی و صنفی است، آن ها هستند که حقوق اساسی ما را نادیده گرفته اند. از خود و مدرسه خود آغاز کنید. مطمئنا دیگران نیز به ما خواهند پیوست. 

    ما خواهان رفع تبعیض از حقوق و اجرای طرح ویژه فرهنگیان همچون بسیاری دیگر از کارکنان دولت هستیم. که همه مسئولان بالای کشور نیز به آن باور دارند و از همه می خواهیم ما را در این راه یاری کنند. اما تا ما به طور جدی خواسته های به حق خودمان را نخواهیم کسی به فکر ما نخواهد بود. اگر غیر از این است دولت و قانون گذاران می توانند در همان روز اول یا دوم با اعلام پاسخ مثبت به خواسته های قانونی معلمان، اعتراض آن ها را در آستانه سال نو به دلگرمی و رفع نگرانی و ادامه کار تبدیل نمایند. 

    در پایان مجددا ضمن قدردانی از مسئولان انتظامی و امنیتی مجلس، تاکید می شود ما به پایداری و مقاومت، اعتراض تا رسیدن به نتیجه قابل قبول ادامه خواهیم داد و در صورت ایجاد مشکلاتی قبل یا پس از این مرحله از اعتراض برای معلمان و فعالان صنفی و اعضای تشکل های صنفی در همه شهرها، روستاها و مناطق و مدارس کشور به صورت یک پارچه تا آزاد سازی و رفع گرفتاری اقدامات گسترده لازم را به عمل خواهیم آورد. 

و السلام 

کانون صنفی معلمان ایران

کانون صنفی معلمان اردبیل

کانون فرهنگیان نجف آباد

کانون فرهنگیان استان زنجان

کانون صنفی معلمان شیراز

کانون صنفی معلمان آستانه اشرفیه

کانون صنفی معلمان ارومیه 

کانون صنفی معلمان یزد

کانون صنفی فرهنگیان اصفهان

کانون صنفی معلمان کرمانشاه

کانون صنفی فرهنگیان استان مرکزی

انجمن صنفی استان کردستان

کانون مستقل فرهنگیان آذربایجان شرقی

کانون صنفی فرهنگیان رشت

کانون صنفی معلمان فلاورجان 

کانون صنفی فرهنگیان خوزستان و شوشتر

کانون صنفی فرهنگیان شهرضا

کانون صنفی معلمان مازندان