9سال پیش در چنین روزی ...
10 شهریور 1385
تاریخچه تشکل های صنفی فرهنگیان
بیست و پنجم بیانیه– دانشکده شریعتی تهران – خانی آباد
9 و 10 شهریور سال 1385
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران طبق آیین نامه اجرایی خود سالی دو بار تشکیل گردهمایی
می دهد. یکی در اواخر زمستان و دیگری در اواخر تابستان . در همین راستا در 9 و 10 شهریور 85
گردهمایی تشکیل شد. از سه نهاد دعوت به عمل آمد:
1. وزیر آموزش و پرورش
2. رئیس فراکسیون فرهنگیان مجلس هفتم
3. نماینده وزارت کشور
متاسفانه فقط مسئول تشکل های غیر دولتی وزارت کشور حضور یافتند و آقای حاجی بابایی رئیس
فراکسیون فرهنگیان مجلس نمابری فرستادند که به شهرستان می روند . وزیر آموزش و پرورش هیچ
پاسخی ندادند. تشکل های صنفی به وزیر آموزش و پرورش وقت (فرشیدی) پنج نامه کتبی تا آن زمان
تحویل داده بودند. دو نامه توسط دبیرخانه اردبیل و یک نامه از طرف دبیرخانه تهران و دو نامه هم توسط همکاران در سفر استانی رئیس جمهور (احمدی نژاد) یکی در شهرکرد و دیگری در سراوان.
روز قبل از اخذ رای اعتماد مجلس به وزیر آموزش و پرورش ، کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) ملاقاتی با آقای فرشیدی داشتند و مسائل ساختاری آموزش و پرورش مطرح شد ولی پاسخ های ایشان عمیق و قابل تامل نبود. اما جالب است که همان مسائلی را که فعالان صنفی با ایشان مطرح کردند در سخنانشان برای اخذ رای،
در مجلس بیان کردند !!
متاسفانه این اولین باری نیست که شخصی پس از رسیدن به مقام وعده هایش را فراموش می کند. چون از ابتدا
بر مبنای خط مشی سیاسی ای که بر او حاکم بوده است ، عمل کرده است. کما اینکه وزیر وقت اصلاحات فقط زمانی با کانون صنفی معلمان ایران ملاقات کرد، که روز قبل از آن معلمان در مقابل مجلس اجتماع کردند و
تا دانشگاه تهران به صورت تظاهرات راهپیمایی نمودند.
فرشیدی هم به ملاقات با تشکل ها پاسخ نداد، تا سرانجام در آذر ماه 1386 مجبور به استعفاء شد. عملکرد
وزرای سابق آموزش و پرورش برای وزیران آینده آن درسی است تا از روش های سازنده و معلم پسند
استفاده کنند. به هر حال تشکل های صنفی سراسر کشور طی حدود 8 سال فعالیت، با مسئولان کشور و
نمایندگان مجلس ملاقات های بسیار داشته اند و درباره ی مسائل معیشتی – منزلتی معلمان و ساختار
بیمار آموزش و پرورش و حقوق دانش آموزان ، بحث و مذاکره نموده اند. تشکل های صنفی طی این مدت
در عمل نشان داده اند که مستقل و صنفی عمل می کنند و از قدرت و گرایش های حزبی به دور هستند.
تشکل های صنفی اعتقاد دارند که باید آنقدر قوی باشند که هر دولتی سر کار باشد ، در جهت رفع مسائل معلمان و آموزش و پرورش ایشان را مورد مذاکره و گفت و گو قرار دهد. تشکل ها تا کنون هزینه های مادی و معنوی بسیاری در جهت احقاق حقوق صنفی معلمان متحمل شده اند. فعالیت تشکل ها متکی به فرد نیست ، بلکه در نهایت خرد جمعی تشکل، جامه عمل می پوشد. در جلسه گردهمایی شهریور 1385 تصمیماتی گرفته شد که مهمترین آن انجام انتخابات شورای مرکزی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور بود.
در این جلسه تصمیم گرفته شد شورای مرکزی، ضمن پای بندی به اساسنامه و آیین نامه اجرایی تشکل های صنفی فرهنگیان کشور، در تمام کارهای اجرایی و تصمیم گیری تشکل ها می تواند وارد شود به جز تعلیق و باطل کردن بیانیه های تشکل های صنفی معلمان.
تعلیق و باطل کردن بیانیه های تشکل های صنفی فقط در اختیار گردهمایی تشکل های صنفی سراسر کشور با 40 تشکل است. در انتخابات گردهمایی شهریور 1385 شورای مرکزی به ترتیب زیر انتخاب شدند:
1. اصفهان
2. اردبیل
3. تهران
4. کرمانشاه
5. رشت
6. شیراز
7. مشهد
8. یزد
9. همدان
تصمیم دیگر آنها : تجمع 13 مهر ماه (5 اکتبر) روز جهانی معلم ، تشکل ها طبق سنوات قبل در ادارات و سازمان آموزش و پرورش تجمع داشته باشند. مسئله دیگری که مورد بحث و گفت و گوی معلمان قرار گرفت عدم دخالت تشکل های صنفی فرهنگیان در رفتار سیاسی و قدرت سیاسی از جمله نامزدی برای انتخابات شورای شهر مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری بود. طبق معمول کشور های پیشرفته معلمانی که تصمیم دارند در قدرت سیاسی شرکت کنند به احزاب سیاسی مورد علاقه خود بروند. تشکل های صنفی در ساختار ، نهادی مدنی و مردمی هستند و بر مسئله غیر حزبی و غیر سیاسی بودن تاکید دارند.
در پایان بیانیه تشکل های صنفی اعلام نمودند که در راستای دادخواهی و ایستادگی برای احقاق حقوق فرهنگیان و در جهت رفع تبعیض تلاش خواهند کرد. بیانیه صادر شده به شرح زیر است :
به نام خداوند جان و خرد
بیانیه پایانی همایش تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور نهم و دهم شهریور 85 – تهران
بی تردید در هزاره سوم کشورهایی می توانند به حیات علمی و فرهنگی خود ادامه دهند که با سرمایه گذاری گسترده و اصولی در آموزش و پرورش به متولیان اصلی تعلیم و تربیت یعنی معلمان توجه ویژه داشته باشند. فرصت ها در گذرند و کشورهای جهان در عرصه رقابت علمی و تکنولوژیکی گوی سبقت را از هم می ربایند ولی هنوز نیازهای اولیه ی ناخدایان کشتی علم و دانش که چشم مردم برای ورود به رقابت علمی و فنی با سایر ملل
به تلاش و اهتمام آنها دوخته شده ،فراهم نگردیده است.
بی عدالتی بی حد و حصر بر معلمان که نقش استراتژیک در آینده ی کشور دارند در شان نظام جمهوری اسلامی نیست و جای شگفتی است که این مسائل و مصایب کمترین تحرکی در نزد تصمیم گیران بلند پایه کشور برای رفع ظلم ایجاد نکرده و نمی کند.
نمایندگان محترم شورای اسلامی
معلمان ایران در سال های اخیر برای آگاه نمودن مسئولان کشورنسبت به بی عدالتی های آشکار، کلیه ی اقدامات لازم، اعم از دیدارهای حضوری ، انجام مکاتبات ، تهیه ی طومارها ، گردهمایی و .... را انجام دادند و برای این اقدامات بعضا مورد مؤاخذه قرار گرفته اند و حتی دستگیر و زندانی شده اند ولی از جانب مراجع ذی ربط اقدام موثری در جهت رفع تبعیض های ناروا و برقراری عدالت به عمل نیامده است. گویی گوش شنوایی برای شنیدن دردها و اراده ای برای حل مشکلات معلمان در نزد مسئولان وجود ندارد .
نمایندگان محترم
آنچه در عرصه ی تعلیم و تربیت اتفاق می افتد فاجعه ای است که گویی کسی به عمق آ ن نیندیشیده است. متاسفانه در ساختار ما با تغییر یک وزیر همه سیاست گذاری ها و مناسبات اداری و سازمانی دستخوش تغییر و تحول می گردد. چه کسانی پاسخگوی اتلاف هزینه هایی هستند که اینگونه با تغییر یک وزیر بر پیکره این سیستم تحمیل می گردد.
فرزندان این ملت که به آموزش و پرورش سپرده می شوند چه گناهی مرتکب شده اند که می بایست به آزمایشگاه روش منسوخ آزمون و خطای مسئولان سیاسی و خطی آموزش و پرورش تبدیل گردند. یک روز معاونت پرورشی حذف و یا ادغام می شود و روزی دیگر دوباره احیاء می شود. یک روز انتخاب مدیران مدارس توسط معلمان تبلیغ و اجرا می شود و روز دیگر منسوخ می گردد و صدها نکته دیگر که همگان بر آن واقفند. این در حالی است که همه می دانند کار فرهنگی یک کار دراز مدت است و آلوده نمودن آن به سلایق سیاسی و جناحی نتیجه ای جز نابودی فرهنگ و آ.پ کشور نخواهد داشت.
بدیهی است که در این میان دانش آموزان و فرهنگیان بیشترین آسیب را دیده و می بینند. سوال اساسی این است که چرا نمایندگان محترم مجلس در این رابطه سکوت اختیار کرده اند و به وظیفه ی نظارتی خود عمل نمی کنند. بعد از روی کار آمدن دولت نهم، معلمان سراسر کشور چشم انتظار تحقق وعده های داده شده توسط وزیر آ.پ شدند. وزیر محترم در هنگام ارائه برنامه خود به مجلس شورای اسلامی اعلام کردند که تا پایان سال 84 حداقل پنج کار بزرگ برای فرهنگیان انجام خواهند داد و به لحاظ همین وعده ها بود که موفق به اخذ رای اعتماد آن هم در اندازه حداقلی شد.
امروز عدم تحقق کلیه ی وعده های ایشان بر نمایندگان پوشیده نیست . شخص وزیر از فردای روز رای اعتماد ، هر آنچه را که وعده داده بودند انکار نمودند. ایشان رسما نمایندگان معلمان در کانون های صنفی را به هیچ می انگارند و آنها را در حاشیه می دانند، دعوت های مکرر آنها را برای طرح مسائل و مشکلات فرهنگیان بی پاسخ می گذارند. ایشان فاقد دکترین کار آمد برای اداره وزارت خانه عظیم آموزش و پرورش هستند. شرایط جهانی را در عرصه ی تحولات عمیق نرم افزاری و سخت افزاری در زمینه تعلیم و تربیت در نظر نمی گیرند، با تغییرات نا بجا، بی مهابا و بدون تدبیر و تسویه سازی در عرصه نیروی انسانی بر تنش ها دامن می زدند و خود را به هیچ یک از طرح ها و برنامه هایی که شعار آن را از تریبون مجلس سر دادند، پای بند نمی دانند.
شرح عملکرد ضعیف و ناتوانایی های وزیر محترم که مثنوی هفتاد من است در این مختصر نمی گنجد. لذا نمایندگان فرهنگیان در کانون های معلمان سراسر کشور در نشست سالانه ی خود در شهریور ماه در تهران که از نمایندگان عزیز بخواهند عملکرد یک ساله وزیر محترم را مورد بررسی قرار داده و بر اساس آن در خصوص کفایت یا عدم کفایت ایشان تصمیم لازم را اتخاذ نمایند.
سخنی با فرهنگیان عدالت خواه
همکاران همراه، چنین به نظر می رسید که تشکل های صنفی فرهنگیان مانند بسیاری از فعالان صنفی جامعه، به رکود و خمودگی گرفتار آمده اند و یا دچار یاس و سرخوردگی گردیده اند اما با اصرار و پا فشاری شما در خواست های بر حقتان در گردهمایی ها و نشست های اعتراض آمیز بر این واقعیت صحه گذارد که فرهنگیان فرهیخته، آگاهانه و به دور از جنجال های سیاسی و خطی بر حقوق پایمال شده خویش پای می فشارند.
لذا تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور در راستای دادخواهی و ایستادگی بر حقوق حقه ی عموم فرهنگیان ضمن اینکه همه ی اقدامات مدنی و قانونمند را در جهت رفع تبعیض و نا برابری حق خود می دانند، از فرهنگیان سراسر کشور دعوت می نمایند در روز 13 مهر ماه 85 برای گرامی داشت روز جهانی معلم از ساعت 10 الی 12 در محوطه سازمان آموزش و پرورش استان ها و ادارات شهرستان ها گرد هم آیند (لازم به ذکر است ساعت گردهمایی متناسب با شرایط استان ها قابل تغییر است) از مسئولان اجرائی کشور نیز قاطعانه تحقق وعده های داده شده در خصوص تصویب و اجرای نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان دولت، تعمیم طرح ارتقای شغلی برای همه فرهنگیان و رفع تبعیض های ناروای درون و برون سازمانی در خصوص دارندگان مدارک فوق لیسانس و دکتری و بازنشستگان و نیز رسیدگی به مشکلات ویژه ی عوامل اجرائی ادارات و مدارس را داریم.
امید است مسئولان با اقدامات عملی خود مانع از فرو ریختن پایه های علمی ، فرهنگ و اندیشه در سرزمینی شوند که روزگاری جهانیان جیره خوار سفره دانش ، فرهنگ و تمدن آن بوده اند.
و اما سخنی با اولیاء محترم دانش آموزان ،
سیل بنیان کنی که امروز فرهنگ و فرهنگی را تهدید می کند ، بی عدالتی و ظلمی است که دور نمای علم اندوزی و دانش پژوهی را تیره و آینده فرزندان این مرز و بوم را مبهم و تاریک گردانیده است. شما یقینا واقفید که از معلم ناامید و ناراضی نمی توان انتظار تربیت نسلی امیدوار، با نشاط و پر توان را داشت. ریشه همه این نابسامانی ها در پایمال شدن ارزش های مدنی و حقوق معلمان است و این خود آشکارا تیشه زدن به ریشه علم است و سخن آخر اینکه رنج معلم، رنج بی عدالتی، رنج وطن، رنج آینده و رنج آینده سازان مملکت اسلامی است.
کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) – کانون صنفی معلمان اردبیل – کانون صنفی فرهنگیان یزد –
کانون صنفی فرهنگیان اصفهان – کانون صنفی فرهنگیان گیلان (رشت) – کانون فرهنگیان شیراز –
کانون صنفی معلمان همدان – کانون صنفی معلمان کرمانشاه – کانون صنفی فرهنگیان استان قزوین –
کانون صنفی فرهنگیان استان زنجان – مجمع صنفی فرهنگیان ایلام – اتحادیه صنفی فرهنگیان اهواز –
کانون صنفی معلمان ارومیه – کانون صنفی معلمان آذربایجان شرقی – کانون صنفی فرهنگیان شوشتر –
انجمن صنفی فرهنگیان خمینی شهر – کانون صنفی فرهنگیان شهر رضا – کانون صنفی معلمان استان مرکزی – کانون معلمان شهرری (در حال تاسیس ) – کانون فرهنگیان اسلام شهر – انجمن صنفی فرهنگیان خراسان –
کانون صنفی معلمان ملایر – کانون صنفی فرهنگیان استان قم – کانون صنفی معلمان نکاء –
جامعه فرهنگیان آستانه اشرفیه – کانون صنفی معلمان چهار محال بختیاری (هیئت موءسس ) –
کانون صنفی معلمان ازنا (در حال تاسیس ) – کانون صنفی معلمان دزفول – کانون صنفی معلمان خراسان –
کانون صنفی معلمان ابهر ( هیئت موسس )
